"ဟိုကလေး.."
"အင့်.."
"မိုးတွေရွာနေတယ်လေ အိမ်ပေါက်ဝထွက်ရပ်နေတာမအေးဘူးလား"
အိမ်အဝင်ဝမှာလည်တစ်ဆန့်ဆန့်ဖြစ်နေတဲ့သူ့ဆီနန္ဒဇော်မှဆူငေါက်လာခြင်း..
"အွန်း..သိပ်မအေးပါဘူး"
"ဘာသိပ်မအေးတာလဲ အခုအနားလာခဲ့"
ဟင်္သာနှာခေါင်းရှုံ့လိုက်မိတယ်..သူမျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်သေးဘူး ထင်မှတ်မထားတဲ့အခြေအနေတွေအပြီးမှာဦးဇော်အနားရှိနေရင်သူနေမထိထိုင်မထိဖြစ်ရတယ်မဟုတ်လား..
"ကလေး..ဦးခေါ်နေတယ်လေ"
"ကျွန်တော်..မိုးရေ..မိုးရေချိုးချင်လို့"
"ဟာ...အချိန်အခါမဟုတ်ရွာတဲ့မိုးကဖျားတတ်တယ် မချိုးရဘူး"
"ဦးဇော်ကလည်း.."
တစ်ခါလောက်လေးဂျီကျမိပါသည်..ဖက်လက်စစာအုပ်ကြီးပစ်ချလို့အကြည့်စူးစူးများနှင့်ကြည့်လာသည်ကြောင့် ဟင်္သာတံတွေးတစ်ချက်မျိုချလိုက်မိလေရဲ့..
"ဦးစကားကိုနားထောင်စမ်း အခုအနားလာထိုင်"
"ဟင်း...ဟုတ်"
လှုပ်စိလှုပ်စိနှင့်အနားရောက်လာသည့်ကောင်လေးအားနန္ဒဇော်သနားမိသလိုနှလုံးသားတစ်ခုလုံးရင်း၍လည်းချစ်ရပါ၏။ဒူးပေါ်ဘောင်းဘီတိုလေးဝတ်ထားတာမြင်ရတော့ခြေထောက်လေးအေးနေမည်စိုးသည်ကြောင့်ပင်အနားရှိသည့်ကုတ်အင်္ကျီနှင့်အုပ်ပေးထားလိုက်တော့သည်။
"ရပါတယ်ဗျ ဥိးဇော်အင်္ကျီကိုကျွန်တော့်ခြေထောက်နဲ့..."
"ဟက်..မင်းပေါင်ကြားထဲတောင်ဦးမျက်နှာအပ်ခဲ့သေးတာပဲကွာ.."
"ဟာ...."
"ဟားဟားဟား.."
ဟင်္သာမျက်နှာလေးနီရဲသွားရှာပြီးခန္ဓာကိုယ်လေးဟာလည်းကူကယ်ရာမဲ့စွာပင်ကတုန်ကရီဖြစ်ရတယ်။ဒေါသထွက်ချင်စရာကောင်းသည့်လူကတော့သဘောကျနေသည်တဲ့..
"ဦး..ဦးဇော်နော်..ဟင့်.."
"ဦးဘာလုပ်မိလို့လဲ"
"အဲ့ဒါပြောသင့်တဲ့စကားလားလို့..နောက်ပြီး ကျွန်တော်ရှက်တယ် "
YOU ARE READING
~မေတ္တာလုံ၍နွေးစေချင်~(On going)
Romance~မေတ္တာတွေဟာမခြုံခင်ကတည်းက လုံနေခဲ့ပြီးသား...~ 23.2.2023
