Koltukta birbirimize girmiş şekilde uyuyorduk. Kokusu içime işliyordu. Gözlerimi açtığımda. Birbirimize sarılmıştık. E bu koltuktan düşmemek için başka çaremiz de yok gibiydi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dün aklıma geldiğinde gülümsedim. Bütün gün trip atmıştım. Ama akşam süprizi çok şaşırtmıştı. Ben bu adamı seviyordum.
Gece ise çok daha güzeldi. Kendimizi odamıza bile atamamıştık. Aklıma gelenle duvardaki saate baktım. Saat 9 du. " Aşkım kalk, ya kalksana kahvaltı saati gelmiş. Herkes bizi bekliyordur." " Dur be kadın, bu ne telaş. Bak şimdi yere düşçez." " Yahu herkes evde. Bizi bekliyorlardır kahvaltıya." Dememle kapı çalındı. Kapı kolunun oynadığını görünce, yüreğim ağzıma geldi. Çıplaktık. Bu kadarını yüreğim kaldırmazdı.
Allahtan kapı kilitliymiş. " Rüzgar kapı." Rohin:" Abi orda mısınız? Sofraya bekliyor herkes." Hemen doğruldu.:" Rohin hemen o kapıdan gitmezsen. Yakarım seni. Geliyoruz." "Uppps pardon. Ve teşekkür ederim kapı kilitli olduğu için." ayak seslerini duydum.
Bir oh çekmiştim resmen. " Bu kadarına yüreğim dayanmazdı gerçekten. Hadi kalk dalga konusu olcaz şimdi." " Yahu bir dur kadın. Bi sabah güzelliğine bakayım." dudaklarıma yapıştı. Ellerimle ittirdiğim de yere düştü. Ahhh sesi de beraberinde geldi. Ay çok güzel düştü ama. Gülmeye başladım kahkaha atıyordum. O ise benim bu hallerime sinirli bakıyordu.
" Kocanı yataktan atıyorsun. Bi de gülüyorsun ha." Kolumdan tuttuğu gibi yanına çekti. Çığlık atmam bir oldu tabi. Altımda, çıplak bedenlerimiz birbirine değiyordu. Erkekliğini kadınlığım da hissediyordum. Bi adam her daim hazır olabilir miydi?
Kafasını kaldırıp dudaklarımdan öptü. Her zamanki istekli öpüşü. Karşılık vermemek elde değildi. Hele ki erkekliğini hissediyorken. Kalk Zeynep yoksa, bu odadan hiç çıkamayacaksın.
Dudaklarından ayrıldım:" Hadi koca bebek, kalk daha hazırlancaz. İnsanlar bizi bekliyor." kafamı uzaklaştırdım ondan yoksa, öpüşlerine karşı koyamamaktan korkuyordum. Belimden bastırıp, erkekliğine iyice yapıştırdı.
" İstemediğine emin misin karıcım? Vücudun hiç öyle demiyor çünkü. " mavilliklerinden arzu akıyordu. Sanki ben ondan farksızdım. Ha gayret Zeynep çık şu etkiden.
Hemen kurtuldum kollarından:" Sen iyice edepsizleştin. Hadi diyorum kalk." yerde saçılan eşyalarımızı topluyordum.
Arkamı döndüğüm de yerde, tek elini başının üstüne koymuş beni izliyordu: " Ne yapıyorsun acaba?" " Karımı çıplak izliyorum. Elletmiyor, bari izleyeyim dedim bende."
Yüzüme gülümseme gelecekti ki kendimi tuttum: "Hadi diyorum beni çıldırtma." Bi yandan giyiniyordum. Nihayet kalktı. Eşyalarını alıp giyiniyordu. Tabi giyinirken gözleri bendeydi.
" Ama dün akşam öyle demiyordun karıcım kollarım da inlerken." elime aldığım gömleğini fırlattım ona.
Giyinip ona hiç bakmadan odamıza geçip duşa girdim. Duşumu aldıktan sonra, banyonun kapısını açtığımda beni bekliyordu. Yanımdan geçip banyoya girecekken sarıldı. Boynumu kokladı:" İyiki varsın kadın. İyi ki hayatımdasın." " Sende iyiki varsın ve lütfen hazırlan. Aşağıda da insanların yanında bi iman olursa; sonuçlarına katlanırsın."
