Berdel Aşk Töre- Beni Sever misin?

Kalp atışı

Hastahanede ultrason cihazının önünde ekrana bakıyorduk.
" Hazır mısınız? Zeynep."
Kadın doğum arkadaşım Selin'in sözüyle, ellerimiz daha, sıkı sıkıya bağlandı Rüzgar'la.
" Hazırız doktor hanım." lafa atladı Rüzgar.
Selin'le bakışıp güldük.
" Babamız daha çok heyecanlı."

Selin'in sözüne göz devirdim. Cihazın düğmelerine basınca, sesi duymaya başladık. Dünyanın en güzel müziğidi bence.

Gözyaşlarımın akmasına engel olamadım. Rüzgar'la gözlerimiz buluştuğunda, maviliklerinden yaşlar akıyordu.

" Her şey yolunda Zeynep. Bebeğimiz 4 haftalık. Biliyorsun sen de doktorsun. İlk aylar dikkatli olmak gerekir. Kendini fazla yormayacaksın. Yemeğine dikkat edeceksin. Bi de cinsel ilişki 1 ay daha yok."

Peceteyi verdi, karnımı silip kalktım. Rüzgar ile gözyaşlarımızı sildik.
" Tamam Selin. Teşekkür ederim her şey için."

Rüzgar ile odadan çıktık. Odama geçtik. Kapıyı kapatır kapatmaz sarıldı.
" İyiki sen karım. İyi ki. Seni çok seviyorum."
" İyiki sen, kocam."

Geriye dönüp dudaklarıma yapıştı. Hormonlardan mı bilmiyorum. Onu o kadar çok istiyordum ki. Aynı arzuyla karşılık veriyordum.

Dudaklarımda dudakları:" Kadın sen beni, çıldırtmak mı istiyorsun?"
" Hormonlar diyelim. Ne yapabilirim."
" Ben nasıl dayanıcam? " aynı arzuyla devam ediyordu.

Kapı çalınmasıyla açıldı:" Hocam. Upppss şey pardon hocam." Elif kızarmış bir vaziyette başını öne eğmişti. Konuşmaya çalışıyordu.
" Allahım evde Rohin; burda sen. Benim sizden çektiğim nedir?" söyleniyordu Rüzgar.
Kolumla karnına vurdum.
" Söyle Elif."
" Hocam acilde hasta var. Bakmanız gerekiyor."
" Tamam hemen gidelim. Haberleşiriz aşkım."
" Kendini fazla yorma doktor."

Odada bırakıp, acile doğru gittik.
Hastanın acil ameliyata alınması gerekiyordu. Apandisti patlamıştı. Ameliyat yorucu geçmişti.

Odama gittiğim de şaşkınlıkla etrafa baktım. Odanın içi çiçek bahçesi gibi olmuş. Üzerindeki kartlara baktığımda..
Herşeyimsin..
İyiki benimsin..
Sana olan aşkımı anlatmaya bu dünyadaki hiçbir şey yeterli olamaz..
Seviyorum seni kadınım..
Çocuğumun güzel annesi..

Bu adam deliydi. Ne ara bu kadar şeyi yapmıştı. Daha bir çok kart vardı. Sevgi sözcükleriyle dolu. Telefonumu elime aldığımda annem , babam, abim, yengem, Ateş, Yağmur, Sema, Ömer'in aramaları vardı.

Bu da gösteriyordu ki herkes öğrenmişti. Annemi aradım.
" Güzel kızım. Nasılsın? Delal hanımla konuştum. Çok sevindik. Allah kucağınıza almayı nasip etsin."
" Sağol annem. Herşey yolunda bugün kalp atışlarını dinledik. Çok güzel bir duyguymuş annem."
" Oy kuzum hele bir kucağınıza alın siz o zaman göreceksiniz mutluluğu. Kızım Delal hanımları çağırdım akşam yemeğine hem çocuğu kutlarız."
" Tamam annem. Ben Rüzgar'la konuşayım geliriz."

Telefonu kapatıp Rüzgar'ı aradım.
" Efendim dünyanın en güzel annesi."
" ooo Rüzgar ağam böyle yaparsanız çok alışırım. Hem çiçekler için teşekkür ederim. Şımardım."
" Sana ne yapsam az. Canımsın."
" Aşkım annem, sizinkileri yemeğe çağırmış. Akşam onlarda yemek yiyelim. Hem de çocuk haberini kutlayalım dedi."
" Tamam sevgilim. Ben seni kaçta alayım."
" 5 te hazır olurum aşkım."
" Seni seviyorum kadın."
" Bende seni seviyorum adam."
Telefonu kaptırken, elim karnıma gitti. Çok şanslı bir çocuk olacaktı. Böyle mükemmel babası olduğu için.

Hastahanede işlerim bitince saate baktım. 5 e 5 vardı. Benim dakik kocam gelmiştir diye aşağı indim. Karşımda duruyordu. Ellerinde büyük bir buket beyaz güllerle.
" Kadınım." deyip sarıldı.
" Ama bu fazla olmadı mı?" çiçeği gösterip.
" Yahu ben bütün çiçekleri ayağının altına sermeye kalksam; yine de sana olan aşkımı dile getiremem."
" Deli."
" Senin delin kadın. Bu arada gerçekten delircem. 1 ay ya , 21 ay nedir?" sahte bi kızgınlıkla.
" Edepsiz." yanağına öpücük kondurup , arabaya bindik.