𝚁𝙾𝚂𝙴 𝚃𝙰𝙸𝙽𝚃𝙴𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝙸𝙸

Rhyzhen Veille:

Nasa dulo ako ng locker room ng club namin, tinatantya ang desisyon ko sa buhay. Di pa nga kami nagkaharap ng ka duo ko sa badminton ay parang nasa impyerno nako.

Napatampal na lang ako sa noo dahil naiimagine ko na ang mga tinginan nito saken at ang mga sakit nitong mga salitang ibubuga niya saken pag nagkita kami.

Alam kong magpupuyos na yun sa galit dahil sa hindi ko pag sipot sa mga trainings namin at ayaw na ayaw pa naman nitong na aagrabyado o nadedelay kapag nagpapraktis.

Abot langit ang sermon nito saken mamaya.

Napailing na lang ako sa kaba saka humugot ng malalim na hininga bago isinara ang pinto ng locker ko. Let's get it on!

Napaigtad pako sa kinatatayuan nang mabubgaran ko si Sorana sa tabi ko na as usual ay malamig ang awrang pumapalibot sa kanya.

Shit! Di ko siya napansing pumasok! Iniisip niya atang baliw ako dahil sa inaaway ko ang sarili ko. Kahiya!

Seryoso lang itong kumakalkal sa loob ng locker niya na akala mo'y may hinahanap sa loob nito at papatayin na niya sa talim ng tingnan niya rito.

"S-Sorana?! H-hi..." nauutal ko pang bati sa kanya. Para na nga akong maiihi sa presensya niya. Pull yourself together man!

Tinaasan niya lang ako ng kilay kahit na di niya ko hinarap at panay halungkat pa rin sa loob ng locker niya.

"A-anong hinahanap mo?" tanong ko uli saka sumilip konti mula sa likuran niya sa loob ng locker niya. Baka kasi may maitulong ako eh.

Tumigil siya sa ginagawa, mga ilang segundo rin yun saka unti-unting humarap saken kaya napaatras ako ng konti dahil na rin sa gulat at kaba na nararamdaman ko. Tinitigan niya ako sa mga mata ko na sandaling ikinatigil ng tibok ng puso ko. At fucking last eh!? Di ko mapigilang kapain ang puso ko. Shit!

Please tumibok ka! Ang ganda ko masyado para mamatay lang sa isang titig ng babaeng to.

Nangingibabaw pa rin ang pamamangha ko sa mala berde nitong mga mata kesa sa takot dahil na rin sa talim at lamig nitong mga tingin. Ang ganda. Habang pinagmamasdan ko ito ay lalo akong nawawala sa reyalidad. Parang dinadala ako sa kalooblooban nito at ikulong don pang habang buhay.

"Non of your business." malamig na asik nito. I could literally saw how her vein on her temple pop in anger.

She stare at me hard one more time before turning away from me and continue to rummage the inside her locker.

"Fuck!" inis na sigaw nito habang napapasabunot pa ng buhok nito. "Where the fuck is it!?" she continue to shout.

"Ano ba kase yon?" na iistress ko na ring tanong rito.

"My racket!" di niya na ring mapigilang isigaw habang nakapameywang na nakatalikod pa rin saken. "This is all your fault! Kung sumipot ka lang sa mga trainings natin eh di sana I could keep track where my things have been!" inis na inis nitong sigaw.

Yup! There you go. She's my partner.

Napakamot na lang ako sa batok dahil sa kaba at hiya ko rito. I admit, naging irresponsible partner ako dahil sa hindi ko pag paalam sa kanya na mawawala ako for a few days. Tanging kay coach lang ako nag paalam, sa text message pa. Lagot rin ako kay Coach Zari nito.

"Ano!? What's your excuses!?" galit pa ring asik nito but this time ay hinarap na niya ako at pinanlilisikan ng tingin.

"W-wala Sorana... I'm sorry. Here-" saad ko saka inabot sa kanya ang racket ko.