𝚁𝙾𝚂𝙴 𝚃𝙰𝙸𝙽𝚃𝙴𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝙸𝚅

"Montemayor! Pick up the pace!"

Sigaw ni coach Zari sabay pito pa nito rito habang matalas na pinagmamasdan si Inka na ngayo'y hingal na hingal kakatakbo palibot ng gym namin.

Siya at si Minzy na lang na training buddy ni Halsey ang hindi pa natapos ang laps na kakailanganin nila as a part of our usual stamina exercise.

Ngising demonyo lamang ang pinakita ko kay Inka nang madawit ang tingin nito saken habang tumatakbo pa rin. Ini-inggit ko rin siya ng tubig na iniinom ko kaya ang sama ng tingin ng mosang saken. Hahaha!

"Montemayor! Plus two laps! We don't tolerate that kind of behaviour in our team!" asik ni coach Zari nang makitang pinakyuhan ako ni Inka.

Para namang tinakasan ng kaluluwa ang bespren ko sa narinig. Imbis na panghuling laps na nito ay nadagdagan pa. Haha! Deserve ng bakla!

Frustrated na sumigaw si Inka saka binilisan ang takbo. Minumura pa ako na naririnig ng mga kasamahan namin. Kaya tawa ng tawa ang iba sa sitwasyon niya. Lalong-lalo na Denver na chinicheer siya ngunit nangingibabaw naman ang tawa nito.

"Rhyzhen. Come with me." baling ni coach saken. Tumalima naman agad ako sa suhestyon nito kahit na may pagtataka pa rin ako.

"Ano yun coach?" galak kong tanong nang makalapit na ako rito.

Binuksan muna nito ang pinto ng office niya, rito lang rin sa gym bago ako sinenyasan na pumasok.

"Someone's offering you to play professional overseas." panimula nito bago inilapag saken ang isang letter. Kinuha ko iyon at binasa.

It stated in the letter that they would offer me a full ride scholarship in their university as long as I play pro for them.

My heart swell in happiness knowing that someone big as the Stanford University, see's the greatness I have in this field of sport. Wow! What a great achievement, right?

"Desmond got an offer too but she declined it before I even handed her the letter. Hobby lang naman daw niya mag laro ng badminton, she didn't saw herself in the future, playing. Nakakapag hinayang nga eh." aniya habang nakapagpangalumba sa swivel chair nito.

Nang hinayang rin ako sa sinabi ni coach. Kung hindi niya tinanggap ang offer ng Stanford university sa california ay parang wala ring saysay sa akin dahil mag duo kami.

She's my partner in court!

Kung tatanggapin ko ito ay parang inabandona ko na rin siya. Sila ng mga ka varsity team ko sa badminton club. I can't seem to do that. Ang bad ko pag ganon.

"You can still think about it before accepting it. Next year pa naman ang binigay nilang palugit. So don't pressure yourself." ani ni coach. She smile at me softly, telling not to hurry.

"But always consider that it's a great opportunity Rhyzhen." dagdag niya pa before squeezing my hand in comfort. "By the way, eto na ang bagong requested mo na racket. Wag mo nang iwala yan at di kana issuehan pa uli ng admin." aniya habang inaabot saken ang bagong racket ko dahil iniwala ni Sorana yung saken na hiniram niya as a payback daw.

Tsk! Yung babaeng yun talaga! Ang childish!

Tumango naman ako kay coach saka nagpasalamat bago ko inexcuse ang sarili.

My head feel light weight. My mind says accept it but my heart says the otherwise. I couldn't saw myself playing professional in the future too but I just couldn't ignore how big the opportunity brings to me.

And I know my ate Jesse would be delighted by news if ever na malaman niya. Aish!! This is nerve wrecking dilemma!

"Eww! Rhyzhen! Mahawaan ako ng kuto mo kakakuskos mo sa ulo mo! Yuckie ka!" maarteng anas ni Inka na nakaupo sa sahig na nakasandal sa bench at naiinis na nakatingala saken.