𝚁𝙾𝚂𝙴 𝚃𝙰𝙸𝙽𝚃𝙴𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚇𝚇𝙸𝚅

I was dreading every sudden move she make just so I could prepare myself for any attack she would throw at me at any moment, especially that wine glass she's holding, tightly. Baka biglang demonyohin kamay niya, sasapol yan sa mukha ko. Mahirap na.

Wala na siyang poging asawa!

Her other hand still playing with that card between her fingers as she coldly stare down on it. Ghad! Gusto ko na lang lumuhod rito at mag makaawa. Willing naman akong mag pa alipin sa kanya basta't di ko lang maramdaman ang hagupit ng sumasabog na galit niya ngayon.

“I believe this one belongs to you?” aniya sa nakakatakot na boses. Ang talim rin ng titig niya saken.

“Uhm...” i try to formulate a word but I couldn't. Na m-mental block ako sa nakakapaso nitong mga tingin.  Nakakatakot!

The aura around her are so dull and deadly, although she's only leaning there sipping her wine, showing me how goddesses she is. Damn! I'll worship you every day and night! My wifeu!

“Sorana. I——” mabilis na tumikon ang bibig ko ng matalim itong tumingin saken. Nanlilisik din iyon at namumula rin sa tindi siguro ng galit na nag babadya sa kanya kalooban.

“Come closer.” nakakapaso sa lamig nitong asik sa aken. Mabilis na tumalima ako sa utos nito. Nanginginig pa mga tuhod kong lumalapit sa kanya. Nag iinit rin ang katawan ko. Holy!!

Jusko naman Rhyzhen! Inutusan ka lang, nagkakaganyan kana! Parang tigang lang ng isang dekada ah!

“Closer!” giit pa nito nang medyo malayo pa ang distansya ko sa kanya. Ano ba gusto niya? Yung tipong mahihiya na yung hangin na dadaan sa pagitan namin sa sobrang lapit namin? Aba! Pwedi naman! Jk!

Medyo ramdam na ramdam ko na ang init ng katawan nito sa sobrang lapit ko rito. Nagulat ako ng bigla niyang idinikit sa pisngi ko ang dulo ng card na hawak na parang gusto niyang sugatan ako gamit nito.

Ang talim rin ng tingin niya saken. Her eyes hold craziness in them na akala mo'y papatayin na niya ako ilang segundo na lang.

Napahugot pa nga ako ng malalim na hininga ng ibinaba niya ang hawak sa leeg ko't diniin ulit niya iyon sa balat ko rito. Medyo masakit rin iyong card na hawak niya dahil may kakapalan at malaplastik rin iyon. Magkakapaper cut pa ata ako nito.

“Again... Is this one belongs to you?” aniya sa napakalamig nitong boses. She slowly dragged the card she's holding back and fort into my skin as she stare at me menacingly, dreading for my answer.

“Y—yun bang card na hawak mo?” halata sa boses ko ang takot ko rito. I could literally saw how the side off her lips curled upward into smirk, seeing me afraid of her but it quickly vanished the moment I took notice of it and she came back to that stoic, stone cold face she's been giving me.

“I-it's not m-mine, Sorana...” I lied. I try to be energetic and all smiley even though I'm stuttering out of fear just to try to ease the murderous intent lingering on the air.

Nanatiling tahimik lamang ito habang sumisimsim na naman ng alak niya habang malalim na pinagkatitigan ako, tinatantya ang naging sagot ko. Patagong napahugot ako ng malalim na hininga saka inayos ang tindig. I wanted to add something again but I quickly stop myself from doing so. Baka mabuko ako kung dadagdagan ko pa mga pag sisinungaling ko.

Sorana scoff and chuckled darkly at what I just said. She look at me as if I'm a greatest liar and a jerk she'd ever known. She hastily let the card and the wineglass fall off both on her hands, luckily it fall on the carpeted floor, it didn't shattered.