𝚁𝙾𝚂𝙴 𝚃𝙰𝙸𝙽𝚃𝙴𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚇𝚇𝚇

_

I breathlessly groan in annoyance when I feel something or someone slapping my face with a soft thing that I know is a pillow. I quickly turn to my side when I feel another incoming strike again.

“Fuck!” I loudly curse when the stinging pain nestled on my senses. It wasn't a pillow anymore, it was a frigging hand that is slapping my shoulder over and over again.

“Hoy! Bonak! Tangina mo! Gumising ka na nga!”  nakakairitang boses ni Inka habang paulit-ulit akong niyuyugyog sa braso ko. Mas lalo ko namang nilubog ang sarili sa makapal na komforter at nag talukbong pa rito baka sakaling tigilan na ako nito at hayaang matulog.

Inaantok ako at tinatamad. Gusto ko na lang matulog habang buhay!

“Kanina ka pa pinapagising ni Desmond! Pag ako, pagbuntungan ng inis non, yari ka talaga saken!” pagbabanta pa nito habang sinusundot ang tagiliran ko.

Mabilis naman akong napaupo sa higaan at nanlalaki ang mga matang tinitigan si Inka na ngayo'y nanlaki rin ang mga matang nakatitig saken. Nagulat ata sa bigla kong pag upo. Heh! Mukha siyang tarsier!

Ilang beses pa akong kumukurap dahil sa ala-alang dumaragsa sa isipan ko. Kung pinapagising ako ni Sorana ay totoong nangyari ang pag anunsiyo nito ng koneksyon namin sa isa't isa? Yung pagako niya na asawa ko raw siya? Holy mother of earth!

“H-hindi iyon panaginip?” ako habang nanginginig ang kalamnan sa sariling tanong.

“Hindi! Bobo!” asik naman nitong kaharap ko at pintik ang noo ko. Napahawak ako ron at ramdam na ramdam ko ang sakit. Di nga ako nananaginip! Malinaw na sakin ang lahat ng nangyari bago ako nawalan ng malay!

Hiyang hiya naman akong napahilamos ng mukha.

“Kahiya ka sa tru lang! Himatayin ba daw sa harapan nina Lolo at sa crushiecakes mo! Hina mo naman Rhyzhen!” inis ko namang binalingan ng tingin ito. Napaka judgemental talaga! Tch!

“Tangina mo! Ikaw kaya sabihan at akuin na asawa ka daw ng pinakamamahal mo? Di ka rin ba mahihimatay niyan?” giit ko rito sabay hilamos ng nanginginig kong palad sa mukha ko.

I'm still shaken by what Sorana told Lolo Zin and kuya Lucien. Gosh! I feel like my insides were burning and turning my gut upside down! I'm scared yet so grateful.

I can't really comprehend what I'm feeling right now. Magulo ang utak ko. Sumasakit na nga rin ang ulo kakaisip sa nangyari. I should be happy right? Kase mismo siya ang nag sabi nun at hindi niya ako dineny. But I can't still feel at ease...

How can she just blurted that out so casually? She was just caught up in the heated moment of her temper, right? She didn't really mean to say that... Is she?

Gosh! She's really confusing me!

“Fair point!” tatango naman nitong sang ayon. “Kung sa akin ay gagawin rin yun ni Jessica ay tuluyang hihimlay talaga kaluluwa ko——tsk!That's not the point right now! Magbihis ka na nga at kanina pa nag simula ang selebrasyon!!” aniya at hinagis saken ang hawak na damit na ipasusuot nito saken.

Shit what?! Ba't ngayon lang ako nito ginising?!

“How long was I'm out?” taranta kong tanong.

“Four—five? I don't know...it's already 8 pm now.” aniya saka itinuro ang damit sa kandungan ko at ang pinto ng banyo. Tsk! Atat lang? Ba't kase ngayon lang ako ginising! I was six hours pass out. Past 3 na kami nakarating dito kanina.

Gosh! Nag promise pa naman ako sa misis ko na itour siya bago mag gabi! Naman oh! May bukas pa naman. Sana ay di siya tinour nina Lolo kanina ng mawalan ako ng malay.