CHAPTER 8

16.6K 601 107
                                    

It's Saturday in the morning, I was getting ready to head out. As we recall, Ma'am Rhea joined me and Ma'am Vivien for lunch. The lunch was quite intense, but I found joy in her actions. She advised me that if I wanted to avoid failing and remove my restrictions, I needed to meet her at the university. Wala akong idea kung ano ang ipapagawa niya sakin but I need to. Pagbaba ko ng hagdanan nag-aantay ang parents ko sakin para mag breakfast but I didn't told them kagabi na may pasok ako ngayon.

"Saan ka pupunta, Frey?" tanong ni dad.

"I have a class, Dad." I answered.

"It's Saturday, may pasok ba?" mom added.

"Yes mom, may ipapagawa ang professor namin ngayon that's why may schedule kami." I lied. Ayaw ko kasi sabihin na na-restrict ako dahil sa pagbutas ko sa papel baka pagalitan ako.

"Okay but first eat your breakfast," dad said.

Umupo na ako saka kumain. Nagluto ng friend rice si Mom tapos tinimplahan naman ako ng kape ni dad, wala kasi silang work ngayon kasi rest day nila pareho at aalis rin sila mamaya para bilhin ang rest house malapit sa beach sa lugar kung saan lumaki si dad. Gagawin daw naming pasyalan doon pag may events or kung ma-bored kami dito, malaki rin ang rest house at may dalawang kubo rin na kasali sa ibebenta kaya kinuha na nila agad baka maunahan pa ng iba.

"Drive safe anak, okayy?" dad said, hinatid niya ako sa kotse ko at siya na rin ang nagdala ng bag ko.

"Ingat rin po kayo dad and have fun with mom," I replied then I kissed his cheek tapos pumasok na sa kotse.

Pinaandar ko na ang Mercedes tapos umalis na. It's already 8 o'clock in the morning and sure akong hindi naman yata ako late o baka mas maaga pa nga. Matatagalan ng uwi sila dad at aabutin sila ng isang araw bago umabot roon sa pupuntahan nila, sobrang layo kasi, at maiiwan lang ako sa bahay mamaya for two nights.

As I arrived at the university, I noticed that the parking lot had only a few cars, and there were only a handful of students wandering around. The campus felt eerily quiet, as if it were almost empty. Bumaba ako sa parking lot dala ang bag kong nilagay ko lang sa balikat ang isang sling. Pumasok ako sa building at gumamit nalang ng hagdanan kasi maaga pa naman at wala akong hahabulin na klase. Nakarating ako sa room na akala ko walang tao pero may ibang student na nandun, hindi ko lang kilala kasi hindi ko naman mga classmate. Tumingin ako kung sino ang nasa harap and there I found her again, she's teaching the students with her sophisticated poise, and authoritative voice.

Naknang, akala ko ba ako lang ang student tapos pagkarating ko dito mayroon pala siyang class, that means... LATE NA NAMAN AKO!!

Nagdadalawang isip man pero kumatok ako na may halong hiya at takot, tumingin siya sakin kasabay ng pagtingin ng mga student na nasa loob. There are numerous student in the classroom and all of them is staring at me. Papasok na sana ako but the professor warned.

"Where do you think you're heading?" she inquired, her voice firm and commanding.

"P-paso-ok po," kinakabahan kong sagot.

"I thought you had already learned your lesson from being late in my class," she stated, raising an eyebrow and crossing her arms with a stern expression. "Repeat it again," she demanded.

Feeling timid, scared, I complied with her order and went outside to apologize once more. Ang confident ko pang walang pasok kanina tapos ganito ang maaabutan ko, nakakahiya.

"I'm sorry for being late, Ma'am Rhea." I said. Nahihiya akong nakatayo sa labas ng pintuan habang pinagtitinginan ng lahat, may iba ring nangchi-chismis habang nakatingin sakin.

Tumingin ako sa masungit na professor saka pinapasok ako nito by just looking at me with her cold gaze. She then proceed to continue to the lesson. As I was looking at her, discussing in front, I realize na parang hindi naman about sa course namin ang tinuturo niya...It was a business course, ibang-iba sa art course. Nagtataka ako kung namali ba ako ng pasok o hindi ito ang dapat kong pasukan o namali lang ng turo si Ma'am Rhea. Naguguluhan man ay nakinig rin ako sa pagdi-discuss niya, it was clear, concise, and professional teaching. Kahit saan siya ilagay she's surely good, she's good at everything.

Sinking Deep (GL)Where stories live. Discover now