CHAPTER 13

17.7K 511 136
                                    

I'm Freyja Elie Mercedez 19 years old, currently studying at Silvestre University at marami na akong ginawang kalokohan but and I'm still hopeless, thank you.

It's already Monday.

I woke up once more, struggling with the same recurring dream of being alone and lost in the middle of the ocean.

Though still feeling drowsy, I knew I had to get up as I had a class later at 7 o'clock.

Determined, I stormed into the kitchen to whip up a simple breakfast. Nagluto ako ng hotdogs and sunny side up egg, for myself. Bukas pa uuwi sila mom, tiis pa ako hanggang bukas ng umaga.

I miss them.

Naalala kong pagkauwi ko ng bahay ay wala akong ginawa kundi mag-paint sa loob ng paint room ko, I painted the ocean from where I've been always in my dream at nilagay sa kwarto ko para dagdag aesthetic design.

Kumain na ako ng breakfast pagkatapos ay naligo at nag-asikaso. Kinalimutan ko muna siyang isipin at baka masaktan lang ako lalo, lalo na't may nangyaring hindi maganda samin.

Speaking of my professor, she will be the one responsible for training me starting today and for the next two weeks. I can't help but wonder what will transpire during this time, especially since I'm still feeling guilty about what I did.

Facing her is going to be difficult for me.

Whatever. She'll just bury it for sure since she's in a relationship.

I can't meddle in their relationship.

Nakaayos na ako ng damit nang biglang nag ring ang phone ko in my table.

It's Charlotte.

Sinagot ko ito dahil wala naman na akong gagawin pa at bababa na rin ako para mag-drive na.

"Ano?" tipid ko salita habang humahakbang pababa sa hagdan.

"Where are you now?" tanong nito.

"Nasa bahay pa pero papunta na ng university, why?" I answered. Nakarating na ako sa kotse saka nilagay ang bag sa likod at sumakay na habang hawak ko pa rin ang cellphone.

"Pasuyo naman oh," sabi nito.

I sighed.

Ano na naman kaya ang ipapagawa ng bruhang ʼto na magiging sanhi na naman para ma late ako.

"My sister borrowed my car," she answered.

"Then?" I answered. Pinaandar ko na ang kotse sabay alis sa high-tech namin gate. Bumubukas lang pag pinindot ang button sa loob ng kotse.

"Pasundo hehe." She added, faking a laugh.

"Oh ba't sakin ka magpapasundo? dapat kay San Pedro." I said with a fake serious voice, pero biro lang talaga.

"Oh please Frey!" she answered, begging.

"No" I coldly replied, still it's a joke.

She sighed through the line, "Please Frey!" biglang sigaw niya.

Inilayo ko ang phone sabay tumawa, "Saan ka ba at masundo na kita."

"Dito lang sa tabi-tabi," natatawang sagot nito.

"Sige maglakad ka papuntang university, ah!" I replied.

"Freja Elie Mercedez sunduin mo ako!!" sigaw niya ulit na nakakabingi.

I laugh, "your address?" I asked.

Binigay ni Charlotte ang address niya sakin at pinuntahan ko na siya. Hindi ko alam kung bakit sa tuwing maaga akong pumupunta ng school lagi silang namb-bwesit sakin tapos kung hindi naman sila nauubusan naman ako ng gas.

Sinking Deep (GL)Where stories live. Discover now