𝐁𝐈𝐋𝐈𝐍𝐂𝐈𝐍 𝐎𝐓𝐄𝐒𝐈「ᴛᴏᴍ ᴍ. ʀɪᴅᴅʟᴇ」

| ikimizin hatası

Ertesi gün Tom'un keyfi yerindeydi.

Hogwarts koridorlarında her zamanki gibi kendine güvenen bir şekilde yürüyor, Slytherin evindeki öğrenciler tarafından başları bir kez daha kendine döndürüyordu.

Dün geceki hadiseden sonra Tom kendine yeni bir amaç daha edinmişti. Carmen Greengrass'ı elde etme amacı.

Ve bu amacına çok kısa sürede ulaşacağından emindi. Bir kadını elde etmek zor değildi, hele Tom gibi çekiciliğini ve ikna ediciliğini çok iyi kullanabilen bir genç için? Tereyağından kıl çeker gibi kolay olacaktı.

Carmen ise öte taraftan, tam bir panik halindeydi. Bu paniği içinde güzel saklıyordu ve dışarıya belli etmiyordu ama aklını kaçıracak gibiydi.

Dün geceyi düşünüyordu sürekli. Tom Riddle onu öpmüştü! Hem de öyle büyük bir tutkuyla öpmüştü ki Carmen'in başı dönmüştü, neye uğradığını şaşırmıştı adeta.

Şimdi endişeliydi. Riddle'ı gördüğü anda ne yapacağını bilemeyerek yüzünü ondan çevirmiş ve küt küt atan kalbini sabit tutmaya çalışmıştı.

Tom, tüm gün kendisine kaçamak bakışlar attığını sanan ancak her şeyi oldukça belli eden Carmen Greengrass'a keyiflendi.

Kız bir Slytherin'e hiç de layık olmayan bir şekilde aklını kullanamazken Tom'u eğlendiriyordu.

Akşam yemeği için Büyük Salon'a girdiğinde Kiernan ve Carmen'i yan yana gördü Tom. Merakla onlara bakarken Carmen'in Kiernan'ın saçlarına nazikçe dokunarak düzelttiğini görmek hoşuna gitmemişti.

Çocukluğunda kendisine özel pek bir şeyi olmamıştı Tom'un. Bir yetimhanede en fazla neye sahip olabilirdiniz ki sonuçta?

Bu yüzden elindeki şeylere, benim diye nitelendirebildiği şeylere çok önem verirdi.

Öyle bir önemdi ki verdiği, sahip olduğu şeyler üzerine çok korumacı olur ve onları kimseyle paylaşmak istemezdi. Paylaşmazdı da zaten.

Şimdi Carmen Greengrass onun olacaktı ve onu bir başkasının yakınında görmek parmak uçlarını karıncalandırıyordu. Lanetlemek istiyordu Kiernan'ı.

Ve Carmen'i de. Başkasına dokunduğu için.

"Sağ ol sevgilim." dedi Kiernan ona gülümseyip yanağını yumuşakça öperken. Carmen hafifçe gülümsemişti, daha fazla gülümsemeye içindeki telaş el vermemişti.

Bakışları masada tam karşılarına oturan Tom Riddle'ı buldu. Yeşil gözler önce kendisine değmiş, sonra Kiernan'a dönmüştü.

"Afiyet olsun lordum." dedi Tom'un yanındaki Walden alçak sesle.

Tom başını eğip teşekkür edercesine bir hareket yaptıktan sonra çorbasından bir yudum aldı. Mavi gözlerin kendisinden başka her yere baktığını hissediyor ve bundan zevk alıyordu.

"Yemekten hemen sonra ortak salonda olun, konuşacak konularım var." dedi Tom. "Slughorn'un Cadılar Bayramı partisi yaklaşıyor ve ondan önce münakaşa etmem gereken hususlara değineceğim."

Hogwarts'taki son yılları gelmişti ve artık Tom planlarını eyleme koymalıydı. Bir anda olmasa bile yavaş yavaş. Bunun için de müttefiklere ihtiyacı vardı, ona davasında eşlik edecek askerlere.

Kiernan onay verirken Carmen gözlerini masaya dikti ve dudaklarını birbirine bastırdı. Yemeğin bir an önce bitmesini istiyordu.

Nihayet yemek saati bittiğinde Carmen pileli eteğini düzeltip yerinden kalktı. Bakışları Tom'un üzerindeydi ve Tom bu bakışlara karşılık vermekte gecikmemişti.