𝐁𝐈𝐋𝐈𝐍𝐂𝐈𝐍 𝐎𝐓𝐄𝐒𝐈「ᴛᴏᴍ ᴍ. ʀɪᴅᴅʟᴇ」

| sırrın etkisi

Carmen ve Tom arkalarında büyük bir karmaşa bıraktıklarının farkındaydılar. Yaptıkları çıkış, açıkladıkları -Tom'un açıkladığı, demek daha doğru olur- sırlar... Ortalığı oldukça karıştıracaktı.

"Bunu niye yaptın?" diye sordu Carmen ortak salondan çıkıp koridora ayak bastıkları anda.

Kapının önündelerdi. Carmen cama yaklaşıp camın kenarındaki çıkıntıya otururken Tom da onun önüne dikilmişti. Bacakları birbirine dokunurken bu ufak temas bile ikisine de iyi gelmişti.

"Kiernan, dövmeyi alır almaz ilişkimizi açık edeceğimi söylemiştim." dedi Tom avuçlarını Carmen'in iki yanına koyup ona doğru eğilirken. "Sözümün eriyimdir." 

Carmen nefes verdi. "Aileme söyleyecektir, Tom." Ailesinin kulağına gitmesi halinde Carmen mahvolurdu. En azından Hogwarts sınırları içerisindeyken.

"Söylemeyecek." Tom onun mavi gözlerindeki ifadeyi silmek için Carmen'in çenesini kavrayıp yukarı kaldırdı. "Ben onun lorduyum, sözümden dışarı çıkamaz."

Bunu biliyordu Carmen. Tom ve Kiernan aynı yaşta olmalarına ve aynı yatakhaneyi paylaşan arkadaşlar olmalarına rağmen Tom, tüm Slytherin evinin üzerinde olduğu gibi Kiernan'ın üzerinde de bir hakimiyete sahipti.

Kimse onun sözünden çıkamazdı.

"Kimse konuşamayacak." dedi Carmen. "Ama herkes bakacak."

Tom dudaklarını Carmen'in dudaklarına bastırıp geri çekildi. "Ben de onların gözlerini oyacağım." dedi alçak sesle. Sarışın cadının dudakları iki yana kıvrılmıştı bunu duyunca.

"Bizi bu kadar savunman hoşuma gidiyor." Bir elini kaldırıp onun ensesine koydu ve Tom'un ensesindeki saçlarını narince okşamaya başladı.

Onun yumuşak dokunuşları kendisini iyi hissettiriyordu. Tom, Carmen'in parmaklarının şifa gibi olduğunu düşünüyordu.

"Sahip olduğum şeylere kimse bakamaz, dil uzatamaz." dedi Tom. "İzin vermem."

Carmen alnını Tom'un omzuna koyarken Tom onun şampuan kokusunu duydu. Kokusu hoşuna giderken genç kız "Ben senin bahçendeki tek çiçeğim." dedi. "Değil mi?"

Tom onun kısık sesle sorduğu soruya karşılık "Evet." dedi. Carmen'in kalbi mutlulukla teklemişti. "Öylesin, benim narin çiçeğim."

Bunu bir kere daha söylemişti kendisine. Carmen, Tom'un onu narin olarak görmesine dair ne hissettiğinden emin değildi. Bir yanı güzel hissediyordu diğer yanı ise narin olmadığını bildiğinden huzursuzdu.

Carmen'in sessizce ona yaslanıyor olmasından zevk almasına rağmen hafifçe geri çekilip onun başının aşağı düşmesini izledi, sarışın kız başını aniden kaldırıp ona bakmıştı.

"Kimsenin yıkamayacağı bir imparatorluk inşa edeceğim Carmen." dedi Tom. Onun mavi gözlerine bakarken kalbi sıkışmıştı. "Sen de benim yanımda olacaksın, imparatorluğumun en değerli parçası olarak."

Ona gülümsedi Carmen. Bu kadar özel bir yere konuyor olması kendisine hayal edemeyeceği kadar uçuk geliyordu. Tom'un bu denli kendisini dünyasına çekmesi çok... Rüya gibiydi.

Tom Riddle, tabiatına çok aykırı şeyler yapıyordu. Carmen bunun farkındaydı ve ne kadar aşktan başı dönüyor olsa da bunları görmezden gelemeyeceğini bildiğinden temkinli olması gerektiğini zihnine kazıdı.

Her an her şey tersine dönebilirdi, Carmen'in hazırlıklı olması gerekiyordu.

🐍