𝐁𝐈𝐋𝐈𝐍𝐂𝐈𝐍 𝐎𝐓𝐄𝐒𝐈「ᴛᴏᴍ ᴍ. ʀɪᴅᴅʟᴇ」

| ufak düzenlemeler

Kiernan, Carmen yanından kalktığından beridir panik halindeydi. Lord'un nişanlısını neden çağırdığına anlam veremiyordu ve aklında türlü felaketler beliriyordu.

Daha önce hiç iletişime geçmemişlerdi. Şimdi bir anda onunla özel konuşmak istemesi olağan değildi. Üstelik Tom hiçbir Slytherinli kızla iletişime geçmezdi ki!

"Bir şey olmadığına eminim." dedi William. "Hem Carmen de bir şey olmadığını söylemiş sana."

Kiernan nefes verdi. "O öyle düşünüyor ama lord öyle düşünmüyor olabilir." dedi. "Gözden kaçırdığı bir şey mi yaşandı acaba?"

Archer nefes vererek "Ne evhamlı adamsın!" dedi. "Rahatla biraz, öldürüyor olsa Carmen şu an çığlık atardı."

Gözlerini abartıyla devirdi Kiernan ve "Şakasını bile yapma." dedi.

Tom ve Carmen gideli yarım saat olmuştu ve Kiernan'ın tek başına oturduğunu gören Archer ve William onun yanına gelerek neden tek olduğunu sormuşlardı.

Kiernan sabrının son demlerini kaybetmek üzereyken ortak salona yan yana giren ikiliyi ilk gören Archer oldu. "Bak, geliyorlar." dedi. "Nişanlın sapasağlam."

Arkadaşının dediklerini duyunca arkasını döndü Kiernan hızla. Carmen'i gördüğü anda onu baştan aşağı süzüp bir sorun olup olmadığına bakmıştı ama hiçbir problem gözükmüyordu.

İkisi yan yana yürürken Tom, Carmen'e bakmadan bir şey söylemiş Carmen de yalnızca başını sallayıp onu onaylamıştı.

Şömine önündeki koltuklara geldiklerinde Tom kenardaki tekli koltuğa oturdu, Carmen de Kiernan'ın yanına geçti.

İkilinin arasında tekrar bir bakışma geçmişti ancak duygular o kadar okunmuyordu ki biri anlamaya çalışsa bile anlayamazdı bakışmanın içeriğini.

"Carmen, nasılsın?" dedi William sessizliği bozmak için. "Önceki gün annem mektubunda sana sevgilerini gönderdiğini iletmemi istedi."

Rosierler ile anne tarafına dayanan bir akrabalığı vardı Carmen. Bu yüzden kimse Bayan Rosier'in Carmen'e gönderdiği selamı yadırgamamıştı.

"Teşekkürler." dedi Carmen gülümseyerek. Gülümsediğinde içinde bulunduğu mutluluktan ötürü gözleri de gülümsemişti. "Sen de selamlarımı ilet lütfen."

William başını sallayıp Carmen'e karşılık verirken Kiernan yan gözle sevgilisine baktı. Çok normal davranıyordu, bir şey olduğuna dair hiçbir iz yoktu yüzünde.

Tom onun zihnini okuyormuş gibi -ki okuyordu- boğazını temizleyerek dikkatleri üzerine çekti. "Bir duyurum var."

Carmen, gizli sevgilisinin ne söyleyeceğini bildiği için sessizliğini korurken meraklı bakışlar ona dönmüştü. "Aldığım karar neticesinde Carmen'in sağ kolum olmasına karar verdim, siz de bilin." dedi. "Bana ulaşamadığınız her durumda ona gideceksiniz."

Lordlarının ağzından çıkan sözler koltuklarda oturan üç kişiyi şok ederken bakışların hepsi Carmen'e döndü. Sarışın cadı gülümseyerek "Teşekkürler lordum." dediğinde Kiernan "Sağ kolun ben değil miydim?" demeden edememişti.

Bir anda Carmen'in Lord Voldemort'un sağ kolu olmasının nereden çıktığını kimse anlayamamıştı. Böyle bir şey konuşulmamıştı aralarında. Carmen'in adı dahi geçmemişti daha önce.

"Öyleydin." dedi Tom. "Ufak bir düzenleme yaptım yalnızca."

Kiernan sevgilisine baktı şaşkınlığını gizleyemeden. Tıpkı Archer ve William gibi.