Protected (2)

3. Het geheim van Myiron?

Hoofdstuk 3. Het geheim van Myiron?

Ik hoor Ymogan uiteindelijk niet meer praten. Darcy is al in slaap gevallen. Ik ben als enige nog wakker in het huisje. We hebben het veel over onze minnaars gehad. Wie Ymogan leuk vind kom ik kon wel achter. Ik probeer ook al wat te slapen maar het wil maar niet lukken. Ik draai mij om naar het raam. Ik open mijn ogen even en ik zie iemand staan. Ik schrik mij kapot maar voor ik kan schreeuwen zet iemand zijn hand op mijn mond.

'Reve wees nou stil'. Zegt een bekende stem. Ik draai mij om. 'Myiron'? Vraag ik. Hij knikt. 'Ik moet je iets heel heel erg belangrijks vertellen'. Zegt hij. Ik zucht. 'Myiron, het is verdomme midden in de nacht, kan dit niet op een ander moment'? Vraag ik. 'Bovendien, ik probeer te slapen'. Myiron schudt zijn hoofd.

'Kon het maar op een ander moment'. Zegt hij serieus. Hij lijkt ook gestrest. Ik stap mijn bed uit. 'Het is al goed'. Zeg ik. 'Ik kom al mee'. Ik open het raam wat verder en ik stap voorzichtig er doorheen. Ik kijk nog even naar de slapende Ymogan en Darcy.

Ze zijn gelukkig niet wakker geworden van mij. Ik loop met Myiron richting het bos. 'Wat wilde je nou vertellen'? Vraag ik. Hij sist wat. 'Sssssssssst'! Ik hou gelijk mijn mond.  

'Ik moet je iets heel belangrijks vertellen over mij en Mac'. Zegt hij. 'Je zult het misschien niet geloven maar'.................. Op dat moment gebeurt er iets heel raars. Myiron lijkt te stikken. 'Myiron wat'? Vraag ik. 'Wat is er'?! Vraag ik bang. 'Reve'.................. Fluistert hij met zijn laatste energie voor hij op de grond valt.

Ik vang hem gelijk op. Er komt allemaal paarse lucht uit zijn mond. Ik schrik. 'Poison'. Zeg ik terwijl ik hem van de schrik los laat. Ik ga vlak naast hem zitten. 'Myiron, wie heeft je Poisoned gemaakt en hoelang ben je het al'? Vraag ik. Hij geeft geen antwoord. Hij hoest alleen maar waardoor alle paarse lucht ook bij mij komt. Ik word er bang van maar ik moet het antwoord weten.

Ik voel mij opeens heel erg duizelig in mijn hoofd. 'Myiron'. Fluister ik voor ik ook flauw val op de grond. Ik word opgetild. Ik open snel mijn ogen nog. Ik ben dus nog niet helemaal weg van de wereld. 'Mac'? Fluister ik schoor. Mac knikt. 'Reve, het komt goed'. 'Jij gaat niet dood'. Zegt hij. Ik kijk nog even naar Myiron. 'Wat bedoel je met jij gaat niet dood'? Vraag ik.

Op het moment dat Mac wil praten hoor ik hem ook al hoesten. Ik probeer op mijn knieën te zitten wat voor mij nu heel moeilijk is. 'Mac, wat gebeurt er'? Vraag ik. Nu voel ik mij zo duizelig in mijn hoofd dat ik naar voor val vlak naast Mac. Ik kan nog net adem halen maar door alle paarse lucht wat ik ook wel Poison noem doet het mij alleen maar veel pijn in mijn keel.

Ik voel dat er heel veel gebeurt in mijn hoofd. Ik dwaal af in mijn eigen gedachtes. Ik denk terug aan hoeveel pijn ik had toen ik Poisoned was. Ik hoor verschillende mensen mijn naam roepen. Wie zijn het eigenlijk? Ik hoor overal geluid vandaan. Maar het lijkt harder en realistisch. Ik voel dat ik mijn ogen weer kan bewegen. Ik open ze langzaam. Ik weet al gelijk wie mijn naam geroepen heeft.

'Dylan'? 'Kian'? Vraag ik. Ik ga rechtop zitten. Ik kijk even snel naar mijn omgeving om te kijken of de ambulance of politie hier geweest is. Gelukkig. Ik haal opgelucht adem. Ik ben nog in het bos. Ik kijk verder naar de andere. Ik zie Mac nog steeds bij mij. Hij zit vlak naast mij en hij kijkt mij bezorgd aan. 'Mac, gaat alles goed'? Vraag ik. Hij knikt.

'Maar Myiron'............... Zegt hij. Ik kijk naar de plaats waar hij in het gras lag. 'Is hij dood'? Vraag ik. Mac en mijn broers knikken rustig. Ik schrik. 'Maar hij wilde iets belangrijks zeggen'! Zeg ik. Mac schrikt. 'Nee, dat zou hij toch nooit doen'? Vraagt hij. 'Gaat het met jou een beetje'? Vraagt Dylan. Ik knik.

Ik denk even na over wat er allemaal gebeurt is. Dylan en Kian slepen mij iets naar achter. 'Myiron was al twee maanden Poisoned maar hoe dat weet niemand'. Fluistert Dylan. Ik knik. 'Ik weet het'. Zeg ik. 'Waar zijn Ymogan en Darcy'? Vraag ik. Kian en Dylan halen hun schouders op.

Dan komt mijn mentor naar mij toe rennen. 'Reve, gaat het wel goed met je'? Vraagt hij. Ik knik. 'Ja, het is niks'. Zeg ik. 'Ik voelde mij helemaal niet goed'. De docent helpt mij opstaan. 'Moet ik vragen of Mac met je mee gaat naar je huisje'? Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.

'Dat kan ik wel alleen'. Zeg ik. Dylan schudt zijn hoofd. 'Nee, we laten je niet weer alleen Reve'. Zegt hij. Dylan en Kian lopen met mij mee naar het huisje. 'Reve, ik wil je niet kwetsen of zo maar ik moet dit wel zeggen'. Zegt Dylan. 'Ik wil niet dat je weer verdrietig word en er veel last van gaat hebben'.

Ik kijk Kian en Dylan bang aan. 'Nee'! 'Nee'! 'Nee'! Roep ik. Kian en Dylan kijken geschrokken. 'Reve, het is niet jouw schuld deze keer'. Zegt Kian. 'Myiron kan het zelf gedaan hebben of dat was al die tijd al zijn plan'. 'Maar Mac heeft hier ook iets mee te maken maar wat gaan wij nog uitzoeken'. Zegt Dylan.

Ik schud mijn hoofd. 'Jongens dit kan niet waar zijn'. Zeg ik. 'Mac heeft hier niks mee te maken'. 'Hij wist nog niet eens dat ik met Myiron weg was naar het bos'. Dylan en Kian schudden hun hoofd. 'Wij willen je iets heel anders vertellen wat je maar niet wil begrijpen'. Zegt Dylan. Ik schrik. 'Jullie willen mij zeker vertellen dat ik misschien weer Poisoned ben door Myiron'. Zeg ik. Dylan knikt. 'Sorry Reve'. 

————————————————-

Hey allemaal,

Wat vinden jullie van het eerste spannende stukje? Laat weten in de reacties.

:)

Tot de volgende keer :)

-YinYangLaraa