15. Door de ogen van Mac.

106 16 1
                                    

Hoofdstuk 15. Door de ogen van Mac.


'Mac'! 'Je komt bijna te laat op school'! Roept mijn moeder boven aan de trap. 'Ik ga al'! Roep ik. Ik sta op van de bank en ik loop met de telefoon in mijn handen naar buiten. Ik was aan het praten met Daryl. Dat is mijn spionnenleider. Ik ben echt ontzettend kwaad op Reve. Ze heeft mij gewoon verraden. Tja, mijn leven is nou niet makkelijk.

Eerst word ik gedwongen te werken voor Jelan. Dan word mijn beste vriend Myiron Poisoned door die Jelan. Dan gaat hij dood waardoor ik veel verdriet heb gekregen. Mijn spionnenteam mag niks weten dat ik gedwongen voor Jelan werk. Volgens mij weet ook bijna niemand wie Jelan is.

En op het punt dat ik mijn beste vriendin vertrouw verraad zij mij zo. Ik hoop dat ze op haar kop heeft gekregen van Callum. Ik heb haar vriendje ook nooit echt gemogen. Elijah behoord ook tot de concurrent. Voor de rest ken ik hem helemaal niet.

Maar nu weet ik wel dat de Krist drieling gevaarlijke spionnen zijn. Eigenlijk weet ik niet of ze goed zijn of niet maar als het meisje van de drieling mij pijn kan doen door verraad laat staan wat de andere twee kunnen.

Kian staat volgens mij best wel hoog in de groep. Ik denk dat hij goed bevriend met de leider Callum is. Ach, die dingen zijn mijn zaken niet. Ik hoor de bel gaan wanneer ik voor het lokaal sta te wachten. Ik zie Dylan en Kian gehaast langs rennen. Dylan is gister ook al boos op mij geworden. Hij vind dat het mijn schuld is dat Reve uit de klas gerent is.

Waarom deed ze dat eigenlijk? Ik loop de klas in. Ik zie Dylan en Kian angstig rond het lokaal kijken. Moet ik mij zorgen maken ondanks ik boos op ze ben? Ze staan bij de docent zodra die binnenkomt. 'Heb jij Reve ergens gezien'? Vraagt Kian. De docent schudt haar hoofd. 'Moet ik mij zorgen maken om Reve'? Vraagt ze. 'Waarom rende ze gisteren weg dan'? 'Hebben jullie haar niet meer gezien'? Vraagt de docent allemaal.

Ik begin mij al schuldig te voelen. Wat als iedereen boos op mij word omdat ze denken dat het mijn schuld is dat Reve weg is. Ik ga schrik. Nu bedenk ik mij pas wat ik zei. Reve is weg! Ik ga snel op mij plek zitten. Ymogan komt voor mij zitten. 'Mac, heb jij Reve gezien'? Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Ze neemt haar telefoon niet op, reageert niet op onze berichten en ze is iet bij Elijah of thuis'. Zegt Darcy.

Nu bedenk ik mij pas dat door die ruzie Reve echt gebroken was. Of is het niet mijn schuld? Ik voel mij toch schuldig over Reve.

Dylan en Kian lopen naar mij toe. 'Mac, waarom zei je dat nou'? Vraagt Kian kwaad. 'Reve is de hele nacht nergens geweest'! 'Niet bij Elijah, niet bij haar vriendinnen, niet bij ons of bij de rest van het team'. Zegt Dylan. 'En laat mij raden, ze was ook niet bij jou'. Zegt Kian. Ik knik. 'Waarom zou het mijn schuld zijn'? Vraag ik.

'Was er dan niks anders aan de hand'? Vraag ik. Kian en Dylan schudden hun hoofd. 'Ik weet wel zeker van niet'. Zegt hij. 'Ik stuur Callum, Maya en Elijah een bericht en als ze allemaal niet reageren is het jouw schuld dat Reve weg is'! Zegt Kian kwaad. Ik zucht. Ymogan gaan andersom op haar stoel zitten. 'Mac, wat heb je gedaan'! Roept ze.

'Heb je ruzie met Reve'? Vraagt Darcy. Ik sta op van mijn stoel. 'Ik ben het zat dat iedereen mij de schuld geeft van de verdwijning van Reve'! 'Wat als het niet mijn schuld was'! Roep ik. 'Dan zal ik dat jullie nooit vergeven en niemand ooit nog helpen'! Ik schrik zelf van de andere scheldwoorden die ik door de klas roep. Het was wel mijn schuld. Bedenk ik mij.

Ik gooi mijn stoel om en ik loop de klas uit. Gelijk zie ik Kian en Dylan bellen met hun team genoten. Als ik langs Kian loop pakt hij mijn shirt aan de achterkant vast. 'Ik dacht het niet'. Zegt hij en hij duwt mij op de trap. Ik blijf zitten en ik luister naar de gesprekken van Dylan en Kian.

Helaas zijn ze niet bijzonder of zeggen ze niks dat ik kan gebruiken tegenover onze spionnenteams. Ik sta weer op als Kian en Dylan ophangen. 'Wij gaan zo alle drie naar Callum zijn huis. Ik zucht. 'Fijn, het huis van de concurrent'. Zeg ik. Dylan gaat naast mij zitten. 'Vind je dat Reve je verraden heeft'? Vraagt Dylan. 'Wij willen niet boos op je zijn of ruzie hebben'. 'Wij willen ons zusje terug'. Zegt Kian.

Ik knik. 'Het is al goed'. Zeg ik. 'Ik was even kwaad op Reve maar nu ze echt weg is weet ik hoe jullie je voelen'. 'Ik mis haar ook en alle berichten over haar verdwijning maken mij ook niet blij'. Zeg ik. Ik zucht. 'Wat ben ik toch stom bezig'. 'Mac'. Zegt Dylan. 'Wij gaan Reve vinden, alle drie'. Zegt Kian.

Ik sta op en ik loop achter ze aan naar het huis van Callum. Ik had geen idee waar hij woonden en hoe alles was maar ik weet wel dat ik Kian en Dylan heb vergeven en alles wat ik zei meende ik oprecht. Ik mis mijn beste vriendin.

Als Callum open doet schrikt hij. 'Wat doet deze rebel hier'? Vraagt hij aan de twee jongens. Ik zucht. 'Reve is weg door mij'. Zeg ik. 'Ik wil met jullie samen werken om haar terug te vinden dus behandel mij niet als een rebel maar als jullie hulp om Reve terug te krijgen'. Zeg ik. 'Reve'? Vraagt Callum. 'Is ze weg gegaan'? Ik knik.

------------------------------------------------------------------

hey allemaal,

Wauw, dit is al het derde hoofdstuk dat ik typ vandaag

hahaha, dit komt echt super laat nog online.

vanaf nu update ik elke 2 dagen

ik heb weer niks te zeggen dus tot het volgende hoofdstuk :)

  -YinYangLaraa  

Protected (2)Where stories live. Discover now