Protected (2)

19. Gemist.

Hoofdstuk 19. Gemist.

Ik hoor voetstappen achter mij. 'Reve'? Hoor ik. Het is een bekende stem. Ik kan alleen even niet bedenken wie is het. Ik probeer mij om te draaien maar dat gaat heel moeilijk met weinig energie. Ineens voel ik twee armen om mijn middel. Ik pak de handen voorzichtig vast en ik sluit mijn ogen. 'Ik wist wel dat ik je zou vinden'. Zegt iemand. Hij geeft mij een knuffel en een kus op mijn wang. 'Elijah'? Vraag ik.

Ik kijk om. 'Mac'. Zegt Mac. Hij schrik. 'Reve, je ben gewond'. Zegt hij. Ik knik. 'Drie jongens duwde mij van een trap af'. 'Ik denk dat ik mijn enkel en pols een beetje verwond heb'. Zeg ik. Mac veegt over mijn voorhoofd heen. 'Je voorhoofd bloed ook'. Zegt Mac. 'Jij gaat gelijk mee terug'. Zegt hij.

'Ik ben zo blij je te zien'! 'Ik miste je heel erg'. Zegt Mac. Ik hink richting Callum zijn auto. Ik zie Dylan en Kian net uit de auto stappen en Elijah staat in de buurt. Elijah kijkt mij verbaasd aan. 'Reve'! Roept hij. Elijah rent naar mij toe en geeft mij gelijk een knuffel. Ik voel dat het pijn doet maar ik vind het fijn als hij dat doet. 'Gaat het wel'? Vraagt hij. Ik knik. 'Ik denk het'. Zeg ik zachtjes.

'Hoelang was je wel niet weg'? Vraagt hij. Hij duwt mij stevig tegen zich aan. Ik kijk Elijah aan. Er valt een traan van mijn gezicht af. 'Ik was zo bezorgd om je'. 'Beloof mij alsjeblieft dat je dit nooit meer doet'. Zegt hij. Ik knik. 'Ik beloofd het'. Zeg ik. Elijah geeft mij een kus. 'Kom mee, ik breng je wel thuis'. Zegt hij. Hij tilt mij op. 'Dankjewel'. Zeg ik. Ik kan al iets duidelijker praten.

'Maar ik wil alleen niet dat mijn ouders weten dat ik gewond ben, ik wil niet naar een dokter en ik wil ze zeker niet vertellen wat er allemaal gebeurt is'. Zeg ik. Elijah knikt. 'Dat komt wel goed, ik breng je naar mijn huis'. Ik leg mijn hoofd op Elijah zijn schouder en ik sluit even mijn ogen. Onderweg in de auto blijf ik op Elijah zijn schoot zitten omdat er te weinig plek was.

Dylan en Kian hebben mij maar gelaten toen ik de auto in kwam. Ze wilde mij uit laten rusten denk ik. Ik voel dat Elijah steeds door mijn haren strijkt. Ik ben nog wakker als Elijah de auto uit stapt. Hij zet mij voorzichtig neer. 'Reve, we zijn bij mijn huis'. Fluistert hij. Ik open mijn ogen en ik knik. Het is nog steeds donker gelukkig.

'Mijn ouders zijn ook niet thuis dus wij hebben alle tijd voor je'. 'Wil je nog dat er iemand bij blijft'? Vraagt Elijah. Dylan en Kian lopen naar mij toe. Ze geven mij een knuffel. 'Wij zorgen wel dat het goed komt met mam en pap'. Zegt Kian. 'We zien je snel weer'. Ik knik. 'Mac, wil jij bij mij en Elijah blijven'? Vraag ik.

Mac knikt. 'Altijd'. Zegt hij. Elijah opent de deur van zijn huis. Mac loopt met mij naar binnen toe. 'Kom maar mee naar de badkamer dan kan ik ervoor zorgen dat je enkel en pols sneller genezen'. Zegt Elijah. Ik knik en ik loop achter hem aan naar boven. Ik ga in de badkamer zitten terwijl Mac alvast bezig is met het schoonmaken van mijn pols en enkel. Ik sluit mijn ogen van de pijn.

'Je bent echt moe hé'? Vraagt Mac. Ik knik. 'Komt Elijah zo'? Vraag ik. Mac knikt. 'Hij zei dat hij even wat spullen ging pakken'. Zegt Mac. Ik knik. Als snel verschijnt Elijah met zoals Mac al zei een aantal spullen. Hij draait licht verband om mijn enkel heen. Mac gaat verder met mijn pols.

Ik zie een spiegel vlak voor mij aan de muur hangen. Ik kijk naar mijzelf. Ik heb inderdaad overal sneeën. Er zit ook al een blauwe plek op mijn voorhoofd. Ik veeg er voorzichtig overheen met de hand die nog heel is. Ik word gelijk tegen gehouden door Elijah. 'Zit er maar niet te veel aan'. Zegt Elijah. Ik knik. Elijah veegt met een washandje met water over mijn voorhoofd.

'Hopelijk gaat het zo al beter met je'. Zegt Elijah. Ik knik. Ik sta op en ik hink de badkamer uit. 'Wil je op het balkon zitten of wil je nu kunnen slapen'? Vraagt Elijah. Mac helpt mij Elijah's kamer in. 'Het balkon is prima'. Zeg ik.

Ik ga op het bankje zitten op het balkon. Elijah gaat naast mij zitten en Mac gaat aan de ander kant zitten. Elijah slaat een arm om mij heen. Ik glimlach. Ik geef hem een kus op zijn wang voor ik van plan was mijn ogen weer te sluiten. Elijah legt mij tegen hem aan. Ik sluit mijn ogen met een glimlach. Gisteren was ik niet bij hem of bij Mac.

Ik voel dat Mac mijn pols vast houd en een beetje voelt. Ik denk dat hij kan zien of het gebroken is of zwaar gekneusd of misschien wel iets anders. Het duurt tien minuten voor ik Mac zijn stem hoor. 'Denk je dat Reve slaapt'? Vraagt Mac aan Elijah. 'Ze zag er verschrikkelijk vermoeid uit en dan is ze ook nog verwond aan haar pols en enkel is'.

'Ik weet namelijk wat er aan de hand is met haar pols'. Zegt Mac. Ik kijk gelijk op. 'Ik was nog een beetje wakker'. Zeg ik en ik kijk naar mijn pols. 'Je pols is zwaar gekneusd'. Zegt hij. 'Je moet er heel voorzichtig mee zijn'. Ik knik. 'Dat begrijp ik wel'. Zeg ik. Ik kijk naar de donkere lucht.

De sterren zijn nog steeds in de lucht. Het begint al iets lichter te worden. 'Ik ben blij dat ik terug ben'. Zeg ik. Elijah knikt. 'Ik had het misschien nog geen dag overleefd'. Zeg ik. Elijah geeft mij een knuffel. 'Ik zal je nooit meer zo ver laten gaan'. Zegt hij. Ik glimlach.

--------------------------------------------------------------------------------

Hey allemaal,

Ben blij dat ik net over de helft van het verhaal ben gekomen. Dit deel word trouwens minder lang als Poison maar er is ook een voordeel aan (tenminste als je het verhaal wel leuk vind)

Die komen jullie later nog te weten.

Tot het volgende hoofdstuk

  -YinYangLaraa