25. Mac en ik alleen.

97 15 0
                                    

Hoofdstuk 25. Mac en ik alleen.


Mac haalt zijn schouders op. 'We moeten Dylan en Ymogan waarschuwen dat de storm ook binnen school is'. Zegt Mac. Ik schud mijn hoofd. 'Als we hier nu weg gaan hebben we een probleem en worden we weggeblazen'. Zeg ik. 'Bovendien zitten Ymogan en Dylan veilig in één van onze klaslokalen'.

'Geloof mij, die twee redden het wel'. Zeg ik. Ik ga op één van de stoelen zitten in het lokaal. 'Mac, we komen hier toch wel vandaan hé'? Vraag ik. Mac loopt naar mij toe en slaat een arm om mij heen. 'Natuurlijk'. Zegt hij. 'We laten niemand hier achter van ons vieren en we kunnen dan nu wel gescheiden van elkaar zijn maar we zoeken Dylan en Ymogan zo weer op en we gaan dan samen weg als de storm weg is'.

Ik knik. 'Ik wil echt graag weg hier'. Zeg ik. 'Ik wil naar huis toe en daar voor de televisie zitten met een deken over mij heen want in deze school is het echt niet normaal koud'.

Mac gaat naast mij zitten en zet de verwarming hoger. 'Het is dan wel koud op het moment maar het is binnen een kwartiertje wel warmer'. Zegt hij. Ik glimlach. 'Dankjewel'. Zeg ik. Hij glimlacht. 'Geen probleem beste vriendin'. Zegt Mac.

Ik lach even. 'Je bent echt de best vriend die iemand zich wensen kan'. Zeg ik. Mac glimlacht. 'Dat is lief van je'. Zegt hij. Mac kijkt op zijn spionnen horloge. 'Hoe gaat het met je geheime dubbel leven'? Vraag ik. Mac lacht. 'Waarschijnlijk wel goed'. Zegt hij. 'We hebben laatst nog een missie gehad met lazerstralen en camera's'. Zegt hij.

Ik glimlach. 'Dat heb ik dan nog nooit gehad in de tijd dat ik een spion ben'. Zeg ik. 'Camera's wel maar lazerstralen nog nooit'. Mac lacht. 'Meen je dat nou'? 'Als spion moet je dat ooit wel doen want het is echt super leuk om te doen'. Zegt hij. 'Heb je ooit een hele grote faal gehad bij één van je belangrijkste missies'? Vraag ik.

Mac denkt na. 'Reve, dat is echt een moeilijke vraag want ik ben al een tijdje spion en jij natuurlijk veel minder lang'. Zegt hij. 'Hoelang al dan'? Vraag ik. Mac denkt weer even na. 'Al iets van vier jaar'. Zegt hij. Ik lach. 'Dat is inderdaad al stukke langer dan dat ik spion ben'. Zeg ik. Mac knikt. 'Hoe gaat het tussen jou en Elijah'? Vraagt Mac. Ik knik. 'Ja, het gaat super goed'. Zeg ik. 'Gewoon normale relatie dingen op het spionnen gedeelte na dan'.

Mac lacht ook. 'Ja het is duidelijk te zien dat jij veel om hem geeft en hij om jou'. 'Jullie twee zijn echt heel erg verliefd op elkaar'. Zegt Mac. 'Ik heb jou nog nooit zo gelukkig gezien als je bij hem bent en een super leuke dag heb met je vrienden en Elijah'. Ik bloos. 'Ja, hij maakt mij echt blij'. Zeg ik.

'Maar dat doe jij ook, Macci'. Zeg ik en ik stoot hem aan. Beide beginnen we te lachen. Dan is het even stil. Mac had gelijk. Het is nu inderdaad stukke warmen in dit lokaal. Komt door de verwarming die op zijn hoogste staat. Mac zorgt echt heel goed voor zijn vrienden en dat is duidelijk te zien als je weet hoe hij zich bij mij en Ymogan gedraagt.

Ik en Mac zitten de hele tijd in het lokaal in de tijd dat Ymogan en Dylan nog samen zijn. Ik kijk op mijn horloge na een tijde. Het is al bijna een uur voorbij. Ik sta op. Mac staat ook op en houd mij tegen als ik naar de deur loop. 'Reve, je gaat toch niet weg nu'? Vraagt hij. Ik knik. 'Ymogan rekent erop dat ik naar haar toe ga nu'. Zeg ik. Mac knikt.

'Laten we dan maar gaan'. Zegt hij. Hij opent de deur en ziet dat de storm al weg is. Tenminste niet in de school. Ik ga snel met Mac naar het lokaal waar Dylan en Ymogan zitten. We openen de deur op waarschijnlijk net een verkeerd moment. Ymogan staat gelijk op. Ze kijkt mij blij aan. Ze loopt naar mij toe. 'Bedankt'. Zegt ze. Ik pak Ymogan haar arm en neem haar mee naar de gang.

'Ym'. Zeg ik. 'Wat is er net gebeurt in het uur dat ik met Mac opgesloten in een lokaal zat'? Vraag ik. Ymogan bloost. 'Ja, wat denk je nou'? Vraagt ze blij. Ik haal mijn schouders op. 'Zeg het nou'. Zeg ik.

'Oké goed'. Zegt Ymogan. Ze kijkt even naar Dylan en ik zie dat ze gelijk al rood word. 'Hij kuste mij'. Fluistert ze. Ik glimlach. 'Ik zei toch dat hij je ook leuk vind'. Fluister ik terug. Ymogan geeft mij een knuffel. 'Bedankt Reve'. Zegt ze. Ik glimlach. 'Maar hebben jullie nou verkering'? Vraag ik. Ymogan haalt haar schouders op.

'Ik denk dat het een ja en een nee is'. Zegt ze. 'Het zou best mogelijk kunnen zijn dat hij nu mijn vriendje is maar officieel is het nog niet'. Zegt Ymogan. Ik knik. 'Ik kan er misschien wel voor zorgen'. Zeg ik. Ymogan lacht. 'Je laat mij toch niet nog een uur alleen met je broertje'? Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd.

'Ik had het niet over vandaag want vandaag regent het dan weer te veel'. Zeg ik. 'Ik zal Elijah wel vragen voor hulp'. Zeg ik. 'Ik weet nog toen ik op hem verliefd werd'. Mac komt bij ons staan. 'Sorry, ik begon net over Elijah en nu houd ze er waarschijnlijk niet meer over op'. Zegt Mac. Ik geef hem een duw tegen zijn schouder aan. Mac lacht. 'Ja Reve, geef maar toe dat ik gelijk heb'. Zegt hij lachend.

'Waar hadden jullie het zonet stiekempjes over'? Vraagt Mac. Ik lach. 'Meiden praat Mac, daar hoor jij niet bij dus ga maar bij Dylan staan'. Zeg ik lachend. Dylan kijkt uit het raam. 'Jongens de storm is gestopt'! Zegt hij blij. Ik glimlach. 'We kunnen naar huis toe'. Zegt Ymogan. Snel rennen we alle vier naar buiten. Voor mij is het eerder nog hinken met mijn enkel.

-------------------------------

hey allemaal,

aaah eindelijk Ymogan en Dylan weer eens. Ik heb al veel bedacht voor het einde van het verhaal en laat weten of jullie een derde deel ook leuk zouden vinden. 

Tot het volgende hoofdstuk

  -YinYangLaraa  

Protected (2)Where stories live. Discover now