13. Bij Elijah thuis.

140 18 1
                                    

Hoofdstuk 13. Bij Elijah thuis.


Ik en Elijah lopen samen naar zijn huis. Ik zou bij hem blijven die avond. Elijah opent de deur van zijn huis en hij stapt met mij naar binnen. Gelijk komen zijn ouders al zijn kant op. 'Elijah'! Hoor ik zijn moeder roepen. 'Dit is nu al de zoveelste keer dat je te laat thuis ben'.................... Dan ziet ze mij en Elijah bij de voordeur staan. 'Mam, dit is Reve'. Zegt Elijah.

Ik knik. 'Hoi'. Zeg ik. 'Dus jij bent het vriendinnetje van Elijah'. 'Hij heeft het soms al over je maar ik heb je nog nooit ontmoet'. Zegt de moeder van Elijah. Ik kijk Elijah aan. Hij zucht. 'Mam, ik en Reve zijn boven'. Zegt hij en hij trekt mij mee de trap op. 'Leuk je te ontmoeten, Reve'. Zegt zijn moeder nog.

Dit is denk ik de eerste keer dat ik bij Elijah boven ben. Elijah opent de deur van zijn kamer. Ik glimlach. 'Natuurlijk veel met spionnen dingen'. Zeg ik. 'Groot raam om te kunnen ontsnappen'. Zegt Elijah. Ik lach. 'Balkonnen zijn altijd wel handig'. Zeg ik. Elijah lacht.

'Ja, toen we hier naar toe verhuisde duurde het twee weken voor ik mijn ouders gedwongen had om deze kamer te krijgen'. Zegt hij. Ik lach. 'Ik had al verwacht dat jij van blauw zou houden'. Zeg ik en ik loop verder zijn kamer in.

'Ik ben meestal buiten op het balkon'. 'Daar krijg ik meestal mijn oproepen van Callum'. Ik knik. 'Dat is wel handig'. Zeg ik. 'We kunnen echt zo lang als wij willen op het balkon zitten en kijken naar de sterren'. 'Onder het balkon is toch alleen maar gras'. Zegt Elijah. Ik knik. Ik glimlach.

Hij steekt zijn hand naar mij uit. 'Kom je'? Vraagt hij. Ik glimlach weer en ik knik. Ik pak blij zijn hand en hij loopt naar het balkon. We gaan samen op het bankje zitten en we kijken naar de lucht. 'Mac is spion'. Zegt Elijah. 'Ben je niet verrast'? Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Mac had die middag al verteld dat hij een spion was en dat hij een hekel aan zijn concurrenten team had'. 'Wij zijn het concurrenten team dus hij haat mij'. Zeg ik.

'Mijn eigen beste vriend haat mij'. Zeg ik. Elijah slaat zijn arm om mij heen. 'Reve, hij haat je niet'. 'Geef hem even de tijd'. 'Misschien begrijpt hij dan dat het niet verkeerd is'. Zegt hij. 'Ik geloof erin dat jij en Mac beste vrienden kunnen blijven ook al zijn jullie concurrenten bij jullie werk'. Zegt Elijah. 'Bedankt'. Zeg ik. Elijah glimlach.

'Ik ben er altijd voor je als je wil praten'. Zegt hij. 'Je bent geweldig'. Zeg ik. Hij lacht en geeft mij een kus op mijn wang waardoor ik bloos. Eerst vond ik het altijd eng om alleen met Elijah op pad te gaan maar nu is het gewoon leuk en niks om bang voor te zijn. Ik weet al dat er niks kan gebeuren.

Sommige jongens zijn gewoon niet te vertrouwen maar jongens zoals Elijah zijn dat wel. Hij mag dan wel anderhalf jaar ouder zijn dan dat ik ben maar dat maakt mij niet uit en hem gelukkig ook niet. 'Ik kan amper geloven dat jij al bijna zestien jaar bent'. Zeg ik. Elijah lacht. 'En jij vijftien'. Zegt hij. 'Vijftien'. Herhaal ik. 'Het klinkt al zo normaal'. Zeg ik. Elijah lacht.

'Fijn toch'. Zegt hij. Ik knik. Daarna sta ik op en ik ga ik bij de rand van het balkon staan. Elijah komt naast mij staan. 'Eigenlijk ben ik toch best benieuwd'. Zegt Elijah. Ik kijk hem aan. 'Hoe is het om een drieling te zijn'? Vraagt hij. Ik lach. 'Het is geweldig'. Zeg ik. 'Mijn broers begrijpen mij altijd en we hebben bijna nooit echt ruzie'. 'Ik heb zelf al door dat ik beter met jongen om gaan dan met meisjes'. Zeg ik.

'Meisjes en meisjes maken sneller ruzie dan jongens en meisjes'. Zeg ik. Elijah knikt. 'Dat is zeker waar ja'. Zegt hij. 'Net als bij ons'. Zeg ik. 'Wij hebben veel gemeen en denken over dingen hetzelfde'. Elijah knikt. 'En hoe is het eigenlijk om enig kind te zijn'? Vraag ik. 'Dat heb ik namelijk nooit meegemaakt en dat lijkt mij ook eigenlijk niet eens leuk'. Zeg ik.

Elijah lacht. 'Jij kan geen week zonder je broers natuurlijk'. Ik knik. 'Een drieling blijft altijd bij elkaar'. Zeg ik. 'Enig kind zijn is ook niet zo erg'. Zegt Elijah.

'Tenminste het ligt aan je ouders'. 'Als je ouders heb die veel van kinderen houden heb je bijna geen moment alleen en als je ouders heb die niet zo van kinderen houden maar toch wel een kind hebben zoals in mijn geval letten ze bijna niet op je'. Zegt Elijah. 'En dat ze niet op jou letten is natuurlijk wel handig'. Zeg ik.

'Als spion is dat altijd handig'. Zegt Elijah. Dan word er op de deur geklopt. Elijah zucht. 'Dat is mijn moeder weer'. Zegt hij en hij loopt weg. Ik kijk overal rond buiten. 'Ja, mam maar ga nou weg'. Hoor ik Elijah zeggen. Ik lach zachtjes. Elijah komt weer naast mij staan. 'Zo had ik ook gereageerd als mijn ouders mijn kamer binnen kwamen als er vrienden waren of in dit geval jij'. Zeg ik.

'Ouders'. Zegt Elijah. Ik knik. Dan krijg ik ineens een bericht. Ik kijk op mijn telefoon. 'Callum'. Zeg ik. Ik klik op het bericht.

Ik en mijn vriendin Juna hebben onderzoek gedaan naar jou pols en gezien dat je niet Poisoned bent door Myiron.

Ik haal opgelucht adem. Elijah kijkt mij aan. 'Wat Poisoned'? Vraagt hij. 'Myiron ging vlak naast mij dood'. Zeg ik. 'Ik had daarom de kans dat ik weer vast zat aan dat stomme spul'. Elijah knikt. 'Daarom trok Kian je weg toen je net terug was van kamp'. Zegt hij. Ik knik. 'Maar nu zie je maar dat het niet nodig was'. Zeg ik. Ik geef Elijah een knuffel. Ik sluit mijn ogen en ik glimlach.

---------------------------------------------------------

Hey allemaal, 

Wauw, toen ik dit hoofdstuk getypt had was het 30 juni en het staat nu pas online

Elke 5 dagen een hoofdstuk zoals jullie al wisten. 

Deze keer heb ik niet echt iets te zeggen

tot het volgende hoofdstuk :)

  -YinYangLaraa  

Protected (2)Where stories live. Discover now