පහළොස්වෙනි ඉඩෝරය🌵

1.4K 284 40
                                    

යෙහාරගෙ pov 💚

"දිව්රලා...දුන් පොරොන්දූ....
ඉටුකලා...නම් මිනිස්සූ...
ලෝකේ නෑ මං වගේ හිනාවෙන්...
කදුළු හංගන මිනිස්සූ......

පිටිපස්සෙන් ඇහෙන ටකරං කටහඩ හින්දා මම බීරිවෙන්න ඔන්න මෙන්න...

මම ගෙදර ඇවිත් ඇදුමක්වත් මාරු නොකර දොර පඩිය උඩ වාඩි වෙලා කලින් මොකද්ද ඒ සිද්ධ වුණේ කියලා කල්පනා කර කර හිටියෙ....
හරියට හුස්මක්වත් ගන්නෙ නැතුව දුවගෙන ගෙදර ආවා......
ගෙදර එනකොට ගෙදර එකී බූට් සිංදුවක් කිය කිය සාලෙ මැද්දෙ ටෝජාවත් වඩාගෙන නටනවා...

ඔච්චර වෙලා තරහා තිබ්බෙ ශෙනාල් සර් එක්ක විතරයි....
දැන් මරන්න හිතෙන්නෙ මේකිව....

"මම මේ රැවුල ගිනි අරන් ඉන්නවා... පින්සිද්ධ වෙයි කටවහගනිංකො නංගි....."

"ඔයාට ගිනි ගන්න රැවුලක් තියෙන්න එපැයි අයියේ..."

මේකි කටේ දිවේ නොගෑවී කියලා දැම්මා...

"යන්නම් ඔබ ගාවින් මං...
ඉන්නෑ කරදරයක් වෙලා...
සත්තයි මං දිව්රන්නං..
යනවා ඔබෙන් ඈත්වෙලා....ආආආආආ"

"අම්මේ....මේකිට කටවහන් ඉන්න කියන්නකෝ....මේ නංගි මටත් රැවුල තියෙනවා හරිද....වවන්නෑ... එච්චරයි..."

මම කේන්තියෙන්ම කාමරේට ගිහින් ඇදුම් පිටින්ම පැදුරෙ පතබෑවුණා....

"ආයේ... මගෙ හිනාව බලන්න...
ආසා කෙරුවත් ඔයා.....
සමාවෙන්න රත්තරනේ මං...
හිදීවි මේ ලෝකෙන් එහා.....
රැවුලක් ආවාම කියන්න ඈ...මම ගිනි තියලා දෙන්නං..."

මම කොට්ටෙන් කන් වහගත්තා....
මූසිල වීණා තත් කඩනවා වගේ නිකං..

හිටපිය මං වවනවා රැවුලක් විරාත් කෝලි වගේ...මේකිටයි ශෙනාල් සර්ටයි දෙන්නටම හික් ගෑවෙන්න....

ශෙනාල් සර් සමහර දවසට රැවුල කපන්නෙ නැතුව එනවා...යාන්තමට මෝදු වුණු රැවුල එක්ක එයාට එන්නෙ හරි පරිණත පෙනුමක්...
රැවුල කැපුවාම නං එයා හරිම ළාබාල පාටයි.....
අදනං එයාගෙ කම්මුල් සිනිදුවට තිබ්බෙ...අද උදේ ෂේව් කරන්න ඇති......ඒකනෙ සිනිදුවට දැනුනෙ මට....

යෙහාරයො උඹ මොනවද මේ හිතන්නෙ...මොලේ වයර් මාරුවෙලාද.....

මම තදට ඇස් පියාගෙන හුස්මක් ගත්තා....
මගේ මොලේ එක එක කල්පනා වලින් පිරිලා....
එක පැත්තකින් මට තරහයි කේන්තියි...
සර් ගැනයි මං ගැනයි දෙන්නා ගැනම...

පතොක් මල්🌵✔️Where stories live. Discover now