လုလု / သခင္မေလး မင္းႀကီးမေန႕ညက သခင္မေလးဆီေရာက္မလာတာ
ၾကင္ယာေတာ္ေရွာင္ရဲ႕ နန္းေဆာင္မွာ အခ်ိန္ကုန္သြားလို႔ပါတဲ့
အခုပဲအထိန္းေတာ္ႀကီးဆီက သိခဲ့ရတာပါ
ရွင္းလ်န္ / ဘာေျပာတယ္! !!ေတာက္!!! အဲ့ဘာမဟုတ္တဲ့ေကာင္ေၾကာင့္
မင္းႀကီးက ငါ့ဆီေရာက္မလာဘူးေပါ့ေလ
လုလု / ဟုတ္ပါတယ္ အခုထိလဲ အဲ့နန္းေဆာင္မွာပါတဲ့
ရွင္းလ်န္ / အခုခ်က္ခ်င္း အဲ့နန္းေဆာင္ကိုသြားမယ္ လုလု!!!
လုလု / ဟုတ္ကဲ့ သခင္မေလး
အထိန္းေတာ္ႀကီး / မင္းႀကီး...အျပင္မွာ ၾကင္ယာေတာ္ရွင္းေရာက္ေနပါတယ္
ေရွာင္က်န႔္ / အရွင္
မင္းႀကီးက အေဆာင္တံခါးဝဆီ အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့
ေရွာင္က်န႔္က မင္းႀကီးကိုထြက္မသြားေစခ်င္ေၾကာင္းဟန႔္တားမိသည္။
မင္းႀကီး / ကိုယ္ေတာ္ခဏထြက္ေတြ႕လိုက္ဦးမယ္
ေရွာင္က်န႔္ / ဟုတ္ကဲ့ေကာင္းပါၿပီ
မင္းႀကီးကေတာ့ ေရွာငကွႏွ႕ွရဲ႕ေမွွာလွင့ွခကွမွဲ႕နေတဲ့မကွဝွႏွးတွေကႈလဈလႉရႉ႕လိုကလွသေညွ။
မင္းႀကီး / ရွင္းလ်န္ ဘာကိစၥရွိလို႔ ကိုယ္ေတာ္ဆီေရာက္လာရတာလဲ
ထိုမိန္းကေလးက မင္းႀကီးကိုေတြ႕ေတာ့
ငိုယိုကာ ေျပးဖတ္လိုက္သည္။
မင္းႀကီး / ဘာျဖစ္တာလဲ ဘာျဖစ္လိူ႕ငိုေနရတာလဲ
ရွင္းလ်န္ / မင္းႀကီးက ရွင္းလ်န္ကိုျပစ္ၿပီး
တစ္ပါးသူနဲ႕သြားေပ်ာ္ပါးေနတာကို
ရွင္းလ်န္က မင္းႀကီးကိုေစာင့္စားေနတာ ဟင့္
ရွင္းလ်န္ကို မင္းႀကီးက တကယၼခ္စၻဴး
မင္းႀကီး / မဟုတ္ရပါဘူး
ကိုယ္ေတာ္မေန႕ညက ေဆးခတ္ခံလိုက္ရလိူ႕ပါ
မင္းဆီေရာက္မလာလို႔ စိတ္မဆိုးနဲ႕ အခူျပန္ၾကမယ္
ထို႔ေနာက္ မင္းႀကီးက ထိုမိန္းကေလးကိုေပြ႕ဖတ္ကာ
အေဆာင္ေတာ္ကူးသြားေလသည္။
ေရွာင္က်န႔္ကေတာ့ နန္းေဆာင္ထဲကေန
ထိုျမင္ကြင္းကို မ်က္ရည္အဝိုင္းသားျဖင့္ ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့၏။
ၾကင္ယာေတာ္ရွင္းကေတာ့ ေရွာင္က်န႔္ကို အနည္းငယ္ေစာင့္ငွဲ႕ၾကည့္ကာ
မခ်ိၿပဳံးျဖင့္ စိန္ေခၚသြားေလသည္။
ေရွာင္က်န႔္လဲ ထိုအခ်င္းအရာကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ပါ၏။
ထိုအတူ ယြဲ႕ယယ္ကပါ ျမင္သြားကာ
