"မယ္ေတာ္ႀကီး... အဆိပ္အေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္လို႔
သိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ ထားပါတယ္"
လ်န္အာက ေလ်ာက္တင္လာေတာ့ မယ္ေတာ္ႀကီးက
ဝမ္းသာအားရပုံစံျဖင့္
"ဟုတ္လား...
သူ႕ကို ျမန္ျမန္ နန္းတြင္းထဲ အခစားဝင္ဖို႔ ေျပာလိုက္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့ သူက ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမနဲ႕အတူ
ပါလာပါတယ္"
ထို႔ေနာက္ သူ႕မဟာ ဝင္ေပါက္ဘက္လွည့္ၿပီး
"ဝင္လာခဲ့လိုက္!!"
ထိုလူဝင္မလာခင္မွာပဲ မယ္ေတာ္ႀကီးက
"လ်န္အာက ခဏေလာက္အျပင္ထြက္ေပးမလား
ငါ သူနဲ႕ႏွစ္ေယာက္တည္းေတြ႕ စုံ ခ်င္တယ္"
"ေကာင္းပါၿပီ
ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ အျပင္မွာေစာင့္ေနပါ့မယ္"
ထို႔ေနာက္ မၾကာခင္မွာ နန္းေဆာင်ထဲကို
လူတစ္ေယာက္က ရိုက်ိဳးဝင္ေရာက္လာခဲ့ေပတာ့သည္။
"မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဂါရဝျပဳပါတယ္။"
မယ္ေတာ္ႀကီးလဲ
ေရွ႕က ရိုက်ိဳးတဲ့လူငယ္တို႔ၾကည့္ကာ
သူရဲ႕ ပုံစံက ရိုက်ိဳးေပခဲ့
အရွိန္အဝါတစ္ခုလႊမ္းၿခဳံေနတာမို႔
"မင္းနာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ !!! "
"ေခ်ာင္ခြၽမ္းဂန္ လို႔ေခၚ ပါတယ္
လူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ အဆိပ္နတ္ဘုရားလို႔ေခၚေပမဲ့
အခ်ိဳ႕ကေတာ့ နတ္ဆိုးသခင္တဲ့
မယ္ေတာ္ႀကီးကေရာ
ဘယ္လိုနာမည္ေပးခ်င္ပါသလဲ"
မယ္ေတာ္ႀကီးကေတာ့
ဟက္ဟက္ပတ္ပတ္ရယ္ေမာကာ
"ငါ့အျမင္မွာေတာ့ မင္းက
သခင္လာရွာတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႕ ပိုတူတယ္။"
"အဟက္ဟက္ ဝမ္ျပည္ေထာင္ရဲ႕ မိခင္ႀကီးက
သိပ္ကိုထက္ျမတ္လြန္းတာပဲ"
"ေျပာစမ္းပါဦး
ငါသိခ်င္တဲ့ အဆိပ္အေၾကာင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး
မင္းသိသမွ်ေပါ့"
"အယူရွိရင္ အေပးေတာ့ရွိသင့္တာေပါ့
ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္က
ဘာ မ်ား လဲ..."
"ေကာင္းၿပီ မင္းေျပာၾကည့္ေလ"
"တိုင္းျပည္အာဏာလိုခ်င္ပါတယ္။
ဒီတိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဏာရွိတဲ့
သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ ။"
