တရားဝင်သမီး လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း

Part 4.2

အခန်း (၄.၂)

ဘုရားကျောင်း

ဒုတိယသခင်မလေးကျန်းက သူမကို သူမ သတိရစေခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ အတိတ်ဘ၀ကလိုမျိုး၊ တစ်စုံတစ်ယောက်က သူမပိုင်ဆိုင်တဲ့ အရာများကို လုယူသွားခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ အတိတ်ဘဝကလိုမျိုးပဲ၊ ချိုးငှက်က သပိတ်လွယ်ငှက်ရဲ့ အသိုက်ကို သိမ်းပိုက်ချင်နေခဲ့တယ်။ အတိတ်တုန်းက၊ သူမကိုယ်သူမ မကာကွယ်နိုင်ခဲ့ဘူး။

ကျန်းလီရဲ့ နက်မှောင်တဲ့ အကြည့်တွေကို တုန်အာက ခိုကိုးရာမဲ့စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမက မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

အကြောင်းပြချက်တစ်ချို့နဲ့၊ ဒုတိယသခင်မလေးက နိုးလာကတည်းက ထူးဆန်းသွားတယ်လို့ တုန်အာက ခံစားနေခဲ့ရတယ်။ ဒုတိယ သခင်မလေးက အမြဲတမ်း ပြတ်သားပြီးတော့ ရိုးရိုးသားသားနေတတ်တယ်။ တစ်ယောက်ဆိုတစ်ယောက်၊ နှစ်ယောက်ဆို နှစ်ယောက်ပဲ။ သူမက သီလရှင်ကျောင်းက သီလရှင်များနှင့်ဝာာင်မှ ရန်ဖြစ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားလွယ်ကာ ဒေါသထွက်လွယ်ခဲ့တယ်။ အမှန်တော့၊ ဒါက ဒုတိယ သခင်မလေးရဲ့ အမှားမဟုတ်ဘူး၊ အဲ့ဒီ လူဆိုးတွေ အားလုံးရဲ့ အပြစ်ပဲ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ နိုးလာကတည်းက ဒုတိယသခင်မလေးက အရင်ကလိုမျိုး မဟုတ်တော့ဘူး။ သူမက နူးညံ့သိမ်မွေ့လာပြီး၊ သူမရဲ့အပြောအဆိုက ဖြေးဖြေးလေးနဲ့ နူးညံ့ညင်သာကာ ဘာတွေ တွေးနေသလဲဆိုတာကိုပါ မပြောနိုင်ခဲ့ဘူး။ အဲဒါအပြင်၊ ဒုတိယသခင်မလေးက တွေးတောဆင်ခြင်ဖို့ ပြောနေရင်း စကားရပ်သွားတဲ့အခါမှာ၊ တုန်အာက အနည်းငယ် ကြောက်ရွံ့သွားခဲ့တယ်။

ကျန်းလီရဲ့ လက်ချောင်းတွေက သူမရှေ့မှာရှိတဲ့ ချုပ်ပြီးသားဖိနပ်ခုံကို နူးညံ့ညင်သာစွာ ကိုင်တွယ်နေခဲ့တယ်။ ချုပ်ရိုးတွေက အသေးစိတ် တိကျနေခဲ့တယ်။ တုန်အာ က ဆူညံအောင်လုပ်တ်ပေမဲ့၊ သူမရဲ့ အပ်ချုပ်လက်ရာက တကယ်ကောင်းမွန်ခဲ့တယ်။

သူမက ဒီနေရာကနေ လွတ်မြောက်ဖို့ နည်းလမ်းကို တွေးရတော့မယ်။

ယန်ကျင်းက ရွှီဖုန်းဖေးက သေသွားပြီ။ ဒါပေမဲ့ မင်းသမီးယုံနင်းနဲ့ ရှန်းယွီရုန်လို့ခေါ်တဲ့ တိရစ္ဆာန်နှစ်ကောင်ရဲ့ လိမ်ညာမှုတွေကိုတော့ ဘယ်လို တရားမျှတအောင် ပြုလုပ်ရမယ်ဆိုတာကိုတော့ သူမက မသိခဲ့ဘူး။ အဲဒါအပြင်၊ သူမက ရွှီကျောက်ကို သွားပြီး တွေ့ချင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ တုန်ရှန်းကို ပြန်ပို့နိုင်မဲ့ နည်းလမ်းကိုလည်း တွေးတောနေခဲ့တယ်။ ရွှီဟိုင်ယန်က ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီးတော့၊ သူ့ရဲ့ သားနဲ့သမီးကလည်း သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့အလောင်းကို ဘယ်သူက လက်ခံပြီး၊ ဘယ်သူက သူ့အတွက် ဈာပန ကျင်းပပေးခဲ့တာလဲ။ ရွှီဟိုင်ယန်ရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန် မရောက်ခင်မှာတောင် သူ့ကို နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ်အနေနဲ့ သူမက မတွေ့နိုင်ခဲ့ဘူး။