Thanks, Hater

26: Caelum Nazarro

Caelum Nazarro

I smiled when I looked at my little sister happily playing with her toys. Today is Caroline's birthday, gusto ko siyang surpresahin dahil inihanda ko talaga ang kwintas na ito para sa kanya.

"Kuya!" masaya niyang bungad sa akin, niyakap ko siya at tinapik ang ulo niya.

"Happy birthday, little sister!"

"I know our parents have a surprise for my birthday today! narinig ko sila sa kwarto e, they're talking about my celebration. Kunwari nalang hindi ko alam." Natawa ako sa kanyang sinabi.

"Ikaw talaga!" kinurot ko ang kaniyang maliit na ilong.

"I want to swim kuya," tinuro niya ang aming swimming pool.

Sobrang close kami ni Caroline dahil kami lang naman ang anak at ako ang panganay. Bilang kuya excited ako palagi at masaya kapag nakikitang masaya ang kapatid ko, naiiyak ako kapag malungkot siya kaya palagi ko siyang binibilhan ng mga bagay na gusto niya.

"Sige, ligo tayo."

Inalalayan ko si Caroline sa swimming pool, pinapwesto ko siya sa mababaw upang hindi siya malunod. Hindi pa siya marunong lumangoy sa malalim kaya hinayaan ko lang siya sa mababaw.

"Ano kayang color ng cake ko?" tanong niya.

Sobrang excited naman niya.

"Sana violet!" aniya sabay palakpak napailing nalang ako habang natatawa.

"Caroline, pwede mo bang hintayin si Kuya rito? may kukunin lang ako saglit." Saglit dahil kukunin ko ang kwintas na ibibigay ko sa kanya.

"Okay, kuya!"

Umahon ako sa pool at mabilis na nagtungo sa kwarto ko. Kaso nakalimutan ko kung saan ko ba nilagay ang box ng kwintas. Hinanap ko pa ito sa cabinet ko at natagpuan ko iyon sa aking study table. Napangiti ako nang makita iyon.

Sana ay magustuhan niya, pinasadya ko pa naman ito. Tinulungan pa ako ng driver namin para makabili ng ganitong kwintas, hindi ko kasi kaya dahil sobrang bata ko pa.

Lumabas ako sa kwarto na may ngiti sa labi, excited akong makita ang reaksyon ni Caroline pero agad na napawi iyon nang makita ko ang kapatid ko na lumulutang na ngayon sa malalim na parte ng aming swimming pool.

"C-Caroline..." Nanginig ang tuhod ko pati ang kamay ko. Nanghina ako sa aking nakita.

Anong ginawa ko? bakit ko pinabayaan ang kapatid ko? kasalanan ko 'to. Umiiyak akong nagtungo sa swimming pool para iahon ang kapatid ko na wala nang buhay. Malamig at namumutla.

"Caroline wake-up please... Caroline!" narinig ko ang busina ng kotse sa labas ng bahay hudyat na nariyan na sina Mommy't Daddy.

Tinawag nila kaagad ang pangalan namin ni Caroline pero kalaunan nang makita kami ni Mommy ay mabilis siyang napatakbo.

"C-Caroline? anak?! wake up! anong nangyari?" Si Daddy ay kaagad na tumawag ng ambulance.

Tulala ako habang pinu-pump nila ang kapatid ko.

"I-I'm sorry..."

"Bakit po pinabayaan ang kapatid mo?!" Sigaw ni Mommy nakarating ang ambulance at heto pa rin ako tulala.

Hindi ko magawang tingnan ang kapatid ko sa huling lamay niya. Galit na galit sa akin si Mommy't Daddy pati ang mga mata ng tao ay sa akin nakatingin tila ba ang sama-sama kong tao.

"My! tama na po!"

"Ang kulit mo talaga! peste! ayoko sa 'yo! mamamatay ka!" pinalo niya ako hanggang sa mapagod ang boses ko sa kakaiyak.