28: Caelum Nazarro

19 0 0
                                    

Caelum Nazarro

Graduation came and they all looked so happy, I tried to contact my parents but they didn't come. Gusto ko sanang makasama ulit sila pero wala... wala silang sagot.

Galit pa rin sila sa akin. Lalo na si Mommy.

I came out of the restroom after taking a deep breath because my hand was getting cold again and I was anxious. Habang nasa stage inggit na inggit ako kanila, sa mga kasama ko na may buong pamilya na tanggap ang kanilang mga anak.

Hanggang sa makauwi. Napansin yata ni Aisha ang panlalamig ko kaya pilit akong ngumiti sa kaniya. Tuluyang nawala ang pangamba ko sa salitang sinabi niya.

"My love..." That word is so comforting.

"I love you...Caelum" the first time Aisha told me that she loved me.

She is my strength every day, I don't want to be away from her. Para bang kaya kong labanan ang takot ko kapag nariyan siya sa tabi ko.

The first time I saw her smile was not for Priel but for me, it's a shame to think that the girl I wanted was the one I got. I don't believe in miracles but when I got her it was like a magical magic that made my wish come true. I love her, I love anything about her with all my heart.

Ayoko siyang pakawalan, hindi ko kakayanin kung pati siya ay iiwan ako. Ginagawa ko ang lahat para lang hindi siya lumayo sa akin.

Pero may kulang pa rin.


I thought that when I fell in love, it would be alright, the darkness around me would disappear, but I was wrong. Everything was a mistake to me, it seemed like a lifelong punishment for me.

"H-hindi mo ba... pupuntahan si Jacob?"

"Patay na 'di ba? kung pupunta ba ako, mabubuhay ba?" Pilit kong kinakalma ang sarili ko.

My dark worries from the past returned again and seemed to increase.

"Ganiyan ba katigas ang puso mo?" Galit na tanong ni Aisha.

Nope. My heart is not hard. It hurts so much for me to lose my friend who never left me before.

"Huwag na tayong pumunta roon, Aisha. Hindi naman natin mabubuhay ang pat—" hindi ko natuloy ang salitang iyon dahil sa sampal na natamo ko galing kay Aisha.

Everything is fucked!

"Don't casually mention that Jacob is dead! b-bakit parang wala lang sayo? kaibigan mo siya 'di ba? bakit Caelum?!" Yumuko ako para maitago ang mahinang ako sa kaniya. Nakakahiya na isang walang kwentang tao ang minahal ni Aisha.

"Sabi niya babalik siya," sambit ko. Iyon ang sinabi sa amin ni Jacob pero paano pa siya makakabalik? "gago, sinungaling." Paos kong dugtong.

"Ganiyan ka pala, kaya siguro hindi ka nasasaktan dahil alam mo sa sarili mo na hindi mo pinahalagahan ang mga taong nasa paligid mo."

No.

"Paano kung ako? wala ka rin bang pakelam sa akin? Kung sakaling ako ang mawala?" 

No. That won't happen. I wont let that happen.

"Do I need to mourn the person who is gone?"

"Kung gano'n, sana ganiyan ka rin kay Caroline."Aisha said before she left.

Tulala ako nang makauwi ako sa condo. Sobrang gulo ng isip ko hindi ko na kayang kontrolin.

"Jacob... Caroline..." They both appear in my mind. I smiled bitterly when I saw Jacob making flyers for the band.

Thanks, HaterWhere stories live. Discover now