I droguar ne syte e tu

8

- Daa...
Bëra një buzëqeshje kur dëgjova zërin e ëmbël të vogëlushit teksa Mirelda po e ushqente.
- Ohh!!
Thash duke kapur faqen e tij të buta.
- Si quhesh vogëlush!
- Ruel edhe dy muaj do mbush 3 vjet.
Tha ajo teksa unë e shikoja atë i cili luante me ushqim. Kishte syte e Rufusit. Dhe une ende, mendja ime spo e pranonte që ky eshte djali i Rufusit.Edhe pse zemra ime e kishte pranuar këtë gjë më. Po qëndroja ul në divan teksa shikoja atë që ecte duke marr lodrat e tij e duke i vendosur nëpër rrugë.
- Mund ta shikosh për pak.
Tha ajo duke dal dhe unë pohova me kokë.Kur ajo dol ai erdh tek unë duke treguar lodrat e tij.
- Sa e bukur.
Thash duke e shikuar lodrën ndërsa ai qeshii.
- Ruel!
Thash duke e shikuar kur pa pritur dera u hap.
- Baabii.
E shikova Demion që hyri dhe Ruel shkoi tek ai, ai e kapi në krahët e tij dhe kjo më bëri të largoja syt nga ata, smundja ta shikoja.
- Je më mirë sot.
E pyeti vogelushin dhe unë nuk doja as të dëgjoja zërin e tij.
Kur Mirelda erdh morrë Ruel-in pasi ishte koha e tij që të flinte, në dhomë ishim vetëm ne të dy.
- Leonil përfundoi punën me prindërit e tu.
Tha ai dhe unë e shikova.
- Ti vendose pa pritur të shkosh në një pushim me të sepse keshtu do njiheni me mire.
Tha ai duke u ul ndërsa unë po e shikoja e habitur.
- Dhe ata e besuan.
- Pasi nuk të kan thërritur deri tani dmth që po e besuan.
- Unë...po tregohesha sa më mirë me ty,pas shumë viteve vendosa të pikturoja vetëm për ty dhe ti tani më mban këtu.
- Përse të lë një bukuroshe si ti të lirë, kështu mund të të shoh çdo ditë.
Tha ai duke më shikuar...
- Mendon se mund të fitosh diçka me këtë gjë.
Thash duke ngrysur vetullat dhe e shikova.
- Nëse vërtet mendon se...
- A di çka po mendoja se nga dreqin e di ti emrin tim të vërtete.
Tha ai duke më shikuar ndërsa unë e shikova e habitur.
- Çka?!
- Rufus Kam me vite që se dëgjoj këtë emër...
Tha ai dhe une u ndala, ti tregoja çdo gje apo te mos flas fare.
- Matilda.
Dëgjova zërin e Mireldes dhe u ngrita në këmb që të dilja menjehere mirëpo ndalova kur ai papritur më kapi krahun.

- Më thuaj.
Tha ai por nuk e kisha ndërmend ti tregoja atë që ne kishim dikur, nëse do i tregoja atëher ai nuk eshte se do ndjej diçka për mua por do shfyrtzonte këtë situat e të më përdorte për çdo gjë. Me një fjal të luante me mua. Mendova unë dhe e shikova.
- Së e rëndësishme...Kur kemi qene te vogel kemi jetuar afër ne nje fshat asgjë më shumë.
Thash dhe ai po më shikonte shihej që spo më besonte. Mirëpo ai më lëshoi krahun kur i bëri telefoni dhe unë u largova nga aty, shkova tek Mirelda.
.
Tashme ishte erresuar dhe kur hyra në kuzhin pash Ruelin dhe Mireldën ku ajo tashmë kishte përgaditur darkën.
- Së Demion këtu?
- Është në zyrën e tij, por nuk ja dërgova ushqimin se ishte i nevrikosur.
- Pse?
- Nuk e di por nuk doja ta shqetsoja...
- T'ja dërgoj unë ushqimin?
Thash mirëpo ajo nuk më ndaloj pasi e pash që ajo po friksohej dhe sdo mund të dërgonte asgjë tek ai. Kur morra ushqimin eca për tek zyra që më tregoi Mirelda.Trokita dhe hapa derën ngadal pasi dëgjoja zërin e tij. Dhe vertet smë duket që eshte koha e përshtatshme për këtë ushqim prandaj u bëra të kthehesha.
- MIRELDAA.
Dëgjova atë dhe u ktheva shpejt nga ai.
- Po.
Thash pasi lash ushqimin por qe gota e ujit u rrezua. Ai mbylli sytë i nevrikosur duke u munduar të qetësohej dhe unë pash që kisha derdhur ujin në pantollonat e tij. Sdo e besoja kurrë që unë do friksohesha kaq shum nga ai. Ai është i frikshëm kur është i nevrikosur.

- HHHH.
Shfyru frymën dhe më shikoj.
- MË THUAJ ÇFARË DUHET TË BËJ ME TY.
Tha ai duke bër një hap drejt meje ndërsa unë bëra një hap mbrapa.
- HËË MË THUAJ!
Tha ai dhe mua më mbushën syt me lotë.
Pasi këta sy që po më shikonin tani po më urrenin.

- Më fal.
Thash duke mbyllur sytë, mirëpo ndjeva që ai u largua kur u dëgjua zëri i Ruel-it që qante. Ndërsa unë ndjeja teksa këmbët po më dridhnin. Eca ngadal deri sa mbërrita në kuzhin por nuk hyra e tëra po qëndroja në pragun e derës e po shikoja Demion i cili mbante në krah Ruelin.
- Da..daaa.
Tha ai duke zgjatur dorën dhe Demon ktheu kokën nga unë dhe më shikoj ndërsa unë hyra dhe lëshova ato që kisha në dorë. Morra një gotë ujë që të qetësohesha.
- Aaa.
U dëgjua zëri im kur ndjeva që një dorë po mi tërheqte flokët. Dhe kur u ktheva pash Demion afër meje dhe Ruel që kishte kapur flokët e mi.
- Ruel më lësho.
Thash duke u munduar të largoja dorën e tij të vogël.
- Thuaj ta largoj dorën.
Thash duke e shikuar Demon.
- Unë këtu nuk jam shefi,ai është.
Tha duke e shikuar Ruelin ndërsa ai ja nisi të qesh.
- Ruel nuk bën...Lëshom tani.
Thash dhe ai mi tërheqi flokët më shumë.
- Ruel.
Thash prap dhe pash Demio  që bëri një buzëqeshje.Po zbavitet hëë...Hhhh.
- E Keqeee!
Tha Rueli ndersa une ngrysa vetullat.
- Unëë.