I droguar ne syte e tu

Kthimi ne shtepi

- Kështu bën çdoherë...
Tha ai duke qeshur duke shikuar nene e tij.
- Çdoherë thotë sot do dal e mirë, përfundon njësoj.
- Do i ndimoja po të dija, po më dhimbet.
Thash dhe ai qeshii.
- mos u brengos jemi mesuar, shpresoj vetem te mos djeg ndonje gje.
Tha ai dhe atë ditë qëndrova deri në mbrëmje në shtëpin e Marianos.
.
- Takove maman e tijj uu vajzz.
Tha Loza dhe unë qesha duke larguar pallton.
- Do dilni nesër.
- Nuk e dij,sepse nesër dua të dal me ju.
Thash dhe morra telefonin pasi pash që po më thërriste babai.

- Po babi.
- Hhh nuk doja të të thërrisia Matilda që të ta shkatrroj pushimin por..
- Çfarë u bë?
- Në kompani, punët po ecin shumë keq,nuk ka aq shumë fitime po humbim shumë.
- Çkaa.
- Nuk di as çfarë të bëj, ka disa ditë...
Tha ai dhe unë u ula qe te qetesohesha.
- Pse nuk me lajmrove me heret.
- Nuk e di, ç'thua që të bëjm.
- Lëre se do vij unë.
- Jo vetëm më trego çfarë të bëjm dhe..
- Jo baba smundem pa qenë aty.

Thash dhe pasi u pershendetem mbylla telefonin.
- A ndodhi diçka.
- Në kompani punët jan keq.
- Përse.
- Nuk kem aq fitime. Vajza nuk kaluam aspak bashkë dhe ja tani duhet të kthehemi.
- Ehh ne mund të kalojm bashkë edhe kur të kthehemi.
- Nga dol edhe ky problem kaq pa pritur..
Thash duke kryqëzuar krahët.
.
Të nesërmen vendosëm të nisemi në mbrëmje që ditën të dilnim edhe njëherë për së fundi herë.

- Matildaa.
Dëgjova zërin e Marianos që më bëri të ktheja kokën.
- Do shkoni sot.
Tha ai dhe unë pohova me kokë.
- Kam disa probleme në kompani me duhet patjeter.
Thash duke shfry frymën.
- Por kalova vërtetë bukur me ty.
Thash duke bërë një buzëqeshje.
- Matilda.
U degjua zeri i Lizas.
- Do shihemi atëhere.
Thash pasi dëgjova zërin e Lizas,por ndjeva një dorë që më kapi krahun e më ndaloj të ec.
- E kam një ide. Po sikur të bëj reklam kompanis tënde këtu në Madrid.
Tha ai dhe unë e shikova.
- Do vij të shikoj njëherë kompanin tënde e mandej do shikoj për reklamen këtu në Madrid.
- Mund ta besh vërtet.
- Po, kur të kthehesh ti do nisem edhe unë nesër ose pasnesër.
- Vërtettë.
- Po.
- E thua me gjithë mend.
- Sii.
.

- Hahahha.
U dëgjua zëri i Adeles ndërsa unë po mundohesha të mos qeshia pasi Liza u rrëzua. Nuk e di si sepse rruga nuk kishte donjë pengesë. Por ja ku është kjo që rrëzohet.

- Qesh qeshh.
Tha ajo duke u ngritur.
- Unë sa nuk vdiqaa.
Tha ajo duke rregulluar flokët. Dhe si çdoherë dita e fundit në pushim është më e mira...Sot kaluam sikur të kalonim me ditë të tëra bashkë...Dhe isha shumë e lumturë që vendosa të vija me to këtu.
.
- Matilda duhet të të falenderoj që më ftove në këtë pushim të bukur, ja vlejti vërtet.
Tha ajo dhe Adel pohoi me kokë.Kur zbritëm nga dhoma Mariano po na priste jashtë.
- Vajza ishte kënaqësi që ju njoha.
Tha ai duke shikuar Adel dhe Liza.
- Njësoj edhe për ne.
Tha Liza, kur përshëndetja e tyre mbaroi Mariano u kthye nga unë.
- Do doja të mundja të të tregoja më shumë...
- Edhe unë...Por kur të vish ti unë do jem ajo që do të të tregoi vendet.
- Në rregull atëhere.
Tha ai dhe më përqafoi.
- Shihemii.
Thash dhe hyra në veturë. Ai fluturim zgjati aq sa të na lodh ne edhe pse të ulur ishim të këputura. Kur dolëm babai po na priste.

- Matilda me fal që të thërrita, por vërtet nuk di se çfarë po ndodh e çfarë të bëja.
- Është në rregull baba...
Thash dhe kur dolëm nga aty pash përsëri vendin e njejt rrugët e njejta gjelbërimin e njejtë,të njejtat gjëra që  shija me vite.

- Shihemi vajza.
Tha ajo kur babai u ndal në shtëpin e saj.
- Natën.
Thash dhe ajo dol e lodhur, ashtu ndodhi edhe me Adel,dhe në fund isha unë që mbërrita në shtëpi.
- Më në fund.
*
- Jo njëherë nuk dua që ta zbuloj Demon. Nuk e di nese ajo eshte ende atje.
Tha ajo dhe mbylli telefonin por kur u kthye pa Demon të mbështetur tek dera e po e shikonte.
- Të zbuloj çfarë.
Tha ai me duart e kryqëzuar.
- Asgje!
- te ta them une?
- Te me thuash qa?!
- Që ti je ajo që planifikove atë "rrëmbimin"e Ruelit.
Tha ai dhe ajo e shikoj e habitur, sikur te mos ishte fajtore.