I droguar ne syte e tu

Demion vs Mariano

- Në rregull do paguaj aq sa është edhe dënimi së problem.
Tha ai ndërsa Aleksanda shfryu frymën duke kryqëzuar krahët teksa po e shikonte atë ajo tashmë e njihte se kush ishte ai.
- Nuk ke pse paguan,por diçka tjetër mund të bësh tani që edhe fati na bashkoi.
Tha ajo dhe Mariano ngrysi vetullat dhe e shikoj.
- Qa ashtu.
- Matildann, ndoshta e pe qe si kemi raportet e mira.
- Çfarë do që të bëj unë.
- Mund edhe të të paguaj,vetëm mos e lejo të takohet me një person.
- Kush na qenka ai ai.
- Demion është i dashuri im por Matilda nuk po e kupton këtë gjë.
- Hh Shiko nuk dua të jem pjes e këtij problemi.

- E shoh qe nuk je ne gjendjen me te mire per te paguar demin qe bere nese nuk do qe te therras policin beje kete qe them.
- Hahahah e përse mendon që nuk mundem.
- Po të shohh dhe nuk je një që mundesh.
Qeshi ai dhe e shikoj Aleksandran.
- Hhh më jep telefonin.
Tha ai dhe Aleksandra ngrysi vetullat duke e shikuar.
- Më shpejtt.
Tha ai dhe ajo zgjati telefonin.
- Ky është numri im, ndonjë ditë mund të takohemi për këtë punë.
Tha ai dhe hyri në veturë. Pasi ja bëri me dorë u largua nga aty.
*
(Matilda)

Sot kisha atë takimin me personin që do bënim bashkpunimin.Mariano do vinte me mua,prandaj të dy ishim të shqetësuar.

Kur u ulëm në tavolinën ai ndihesj edhe më i shqetësuar.
- Faleminderit që pranuat të bisedonit.
Thash duke bëre një buzëqeshje kur te gjithe erdhen.
- Çdoherë doja të flisia me ju por nuk gjeja asnjëher kohë.
Tha ai teksa po shijonte atë çaj që po pinte.

- Po mendoja për një bashkpunim ju jeni një nga personat më me sukses.
Thash teksa Mariano vendosi disa dokumente në tavolina.
- :Znj.Matilda ka bërë kontrant me mua ku shumë shpejt unë do reklamoj kompanin e saj në Madrid, nëse ju bashkpunoni me të atëherë kjo do del fitim edhe per ju.

Tha Mariano ndërsa ai ngriti njërën vetullë.Dhe nga shprehja e fytyrës dukej që po i pëlqente kjo gjë. Të dy ne po flisnim për gjërat që mund të kishte si fitim për kompanin derisa në fund përfunduam me fjal.
.
Kur dolëm nga ai restaurant unë e Mariano dhe të dy qeshëm duke u përqafuar.

- Shkoii shumë mirë.
Thash duke qeshur e lumtur që ai kishte pranuar atë bashkpunim.
- Tanii duhet të rregullojm kompanin.
- Po duhet ndryshuar shumë gjëra.
Thash duke e shikuar atë.
- Por duhet ta festojm këtë.
- Edhe unë këtë po mendoja.

Thash dhe të dy ne shkuam e u ulëm në një kafene...Por prap më shumë bisedonim për kompanin, ky lajm na gezoj te dy ne.
Por kur mbaruam ato kafe vazhduam të ecnin nëpër qytet.

- Nuk e di nëse duhet të ta bëj këtë pyetje por a kam fituar besimin tënd.
Tha ai dhe unë bëra një buzëqeshje.
- Sigurisht, por nuk ishte problemi tek ti,por pas asaj që më ndodhi e kam më problem ti besoj personave që nuk i njoh.
Thash dhe ai ktheu kokën e më shikoj.
- Pse çfarë të ndodhi.
- Ëë sdua të bisedoj për këtë gjë.
Thash dhe largova syt nga ai.
.
- Thua që më lejojn të luaj.
Tha ai teksa në shkollën që ishte fusha po luanin disa personin basketboll.
- Din të luash.
- Po.
- Atëherë eja ti pyesim,besoj që të marrin.
Thash duke shkuar aty, ai i kërkoj personave të luaj me ta dhe kjo më kujtoi atë kohën e vjetër kur unë e shikoja Rufusinn.

U ula dhe kishte edhe vajzat e tjera që po shikonin, ndërsa Mariano erdh e largoj xhamperin që kishte.
- E mbaj unë.
Thash duke morrë xhamperin e tij... Sa kohë të bukura që ishin ato, e sa shpejt kaluan. Mendova unë duke shikuar Marianon.
- Forca Mariano.
Thash duke e shikuar ndërsa ai më buzëqeshi.
- I dashuri yt aii.
Dëgjova një zë që më bëri të largoja sytë nga Mariano.
- Më fal.
Thash kur pash një vajzë afër meje.
- I dashuri yt aii.
- Ohh jo ai është vetëm një mik.
Thash duke buzëqeshur.
- Vini këtu shpesh të shikoni këto lojrat.
- Jo është hera e parë.
- Ohh mendova se vetëm unë isha ajo e reja këtu, që nuk i njoh personat që luajn.
Tha ajo pasi vajzat e tjera ishin ato që thirrisnin emrat e çdo personit që luanin.
- Loresa.
Tha ajo duke zgjatur dorën.
- Gëzohem Matilda.
*