I droguar ne syte e tu

Mariano

- O Zot.
Tha ajo kur të tria ne ndaluam hapat dhe po shikonim shtëpin përballë e cila të linte pa fjalë. Ka aq shumë gjëra sa smund as nga t'ja nis te filloj e ta përshkruaj këtë vend. Kjo ishte një shtëpi e një milionerii që ndoshta nuk di as ku ti shfrytëzoi parat. As ajo shtëpi e Demios që thoja e bukur nuk krahasohej me këtë. Personi u kthye nga ne dhe tha diçka duke bërë që ai të hy brenda por unë se kuptoja se çfarë thoshte prandaj dhe ktheva kokën nga Adel.
- E kuptove se çfarë tha.
- Tha se do shkoj vetëm të ndërroj rrobat.
Tha ajo duke mbajtur sytë përballë. Njerezit nëpër oborrë ecnin duke rregulluar çdo gje qe mund te ishte pa rregull edhe pse ne syte e mi gjithçka qe ne rregull. Kryqëzova krahët dhe u ktheva nga vajzat.
- E përse na thërriti aii këtu,të tregonte se kishte para pff sa menjemadh. Më mirë të largohemi se si besoj këti.
Thash duke shikuar ato, por asnjëra nuk kishte shikimin tek unë.
- Më fal nëse të japa këtë përshtypje.
Dëgjova një zë që më bëri të ktheja kokën,ku sytë e mi shikuan personin e habitur.
- Ke të drejt që s'më beson, ndoshta ishte edhe e pasjellshme të mos prezantohesha.
Tha ai dhe unë shkova më afër vajzave.
- Nuk e dija se mund të më kuptoj.
Thash me zë të vogël Lizas.
- Quhem Mariano.
Tha ai duke më shikuar mua.
- Më fal per fjalet qe thash, por eshte veshtire ti besosh nje njeri te huaj.
- Epo s'të vë fajë.

Tha ai duke bërë një gjysëm buzëqeshje.
- Nëse dëshironi atëherë mund të thërras një..
- Jo së e nevojshme,do ishte diçka e pasjellshme nga ne që të refuzojm diçka që tashmë ne e pranuam.
Tha ajo dhe ai eci drejt veturës që ishte.

- Ejani atëherë.
Tha ai dhe ne shkuam tek aii.
- Senora.
Tha ai duke më shikuar.
- Përse nuk uleni para, nuk dua që të keni dyshime në mendjen tuaj teksa rrini mbrapa.
Tha aii dhe vajzat me shtynin. U ula para por nuk mundja as të kthehesha e të shikoja vajzat duhej vetëm rrugën të shikoja.
- Kjo rrugë këtu është për ku ju dëshironi të shkoni,nuk ka asnjë rrugë të shkurtë për këtë vend.
Tha ai duke treguar me dorë rrugët,teksa mbante syzet e diellit në sy.
.
- Mund t'ju lë këtu.
- Po faleminderit shumë.
Tha Adel dhe ato te dyja dolën ndërsa unë hapa derën e veturës por nuk dola menjëherë.
-  më fal perseri për pak më herët...
Thash dhe ai bëri një buzëqeshje.
- Së gjë mos u brengos.
Tha ai dhe unë dola, na shikoj dhe na  bëri me dorë duke u largua,pasi më vetura e ti nuk shihej Liza u kthye nga unë me duart në bel.
- A duhej patjetër ato fjalë.
- Nga e dijaa unë që aii më kuptonte.
Thash duke vazhduar nga Adel që ecte para. Gjithsesi ajo ditë shkoi mirë aq mirë sa duart tona ishin të mbushur me rroba që kishim blerë. Kur mbritëm në hotel,Liza si çdoherë vendosi një muzik dhe filloj të provoj fustanet e saj që kishte blerë edhe pse nuk ishte hera e parë që po provonte por gjithsesi.

- Sii dukem.
- Mua më pëlqeu më shumë ai tjetri sesa ky që morre.
Tha Adel dhe Liza rrotulloi sytë por largoj sytë nga ajo kur i bëri telefoni dhe e shikojj.
- Omg! Ështëë aiii bukuroshi i burgut.
Tha ajo duke hapur telefonin.
- Aloo.

Tha ajo duke ndryshuar zërin ndërsa unë dhe Adel filluam të mirremi me gjërat tona pasi e dinim si do vazhdonte ajo bisedë...
- Sa do të doja por tani jam në Madrid.
Tha ajo dhe unë me Adel shikuam njërën-tjetrën.
- E paska ftuar për të dal.
Thash dhe Adel pohoj me kokë.
.
- Çfarë tha.
Thash duke e shikuar atë teksa ulej tek ne.
- Po fliste për atë takimin qëë më kishte thënë, por i thash që isha këtu. Pfff tani dua të kthehemm.
- Mos u çmend! Po ashtu Adel ka të drejt nuk e njehh mos u bëj budallaçe mund të jetë ndonjë psikopatt.
Thash dhe ajo kryqëzoi krahët.
- Bëhu më e kujdesshme Liza,e di që dëshiron të kënaqesh por jo të dalësh me kë të mundesh.
- Thoni ta eliminoj atë.
Tha ajo dhe Adel pohoj me kokë.
- Bej me kujdes sdu te te ndodh diçka qe sduhet.
Thash dhe ajo më përqafojj.
- Në rregull, por ju e dini më shumë bëj shaka, se nuk i them fjalët për së vërteti.