I droguar ne syte e tu

Bisede ne telefon

Telefoni im nuk po punon mirë prandaj.-
I shkruajti aii duke buzëqeshur me atë buzëqeshjen kur djemt shohin mesazhin nga vajza që ata e dojn.
-Atëherë mund të shkruajm.-
-Po,nëse ti nuk je e lodhur.-
Tha ai duke shikuar mesazhet që kishte shkruar më herët Liza me Matildën e duke morrë fjalët e saj që të mos dyshonte ajo.
- Jo spo më rrihet do më bënte edhe më mirë kjo bisede.-
Shkruajti ajo por Demon largoi telefonin pasi policët po ecnin përreth qelis duke kontrolluar. Dhe kur u larguan Demon prap shikoj mesazhet që kishte dërguar Matilda.
- Biseda me z.Noar po më bëjn të ndihem shumë mirë, kur e di që mund të flas me të.-
- Kjo...është shumë mirë.-
- Po, sot po flisnim për diçka shumë të sikletshme.-
Tha ajo dhe Demion ngrysi vetullat.
- Do e takosh prap nesër-
- Po besoj me bisedat e tij po ndihem më mirë.-
- Aii qenka duke bërë një punë të mirë.-
- Po... Interesant se si smë ke pyet se a është i pashëm Hahahaha.-
Demon u ndal njëherë dhe ndoshta dëshironte ta ndryshonte temën menjëher por kështu e dinte se do fillonte të dyshonte.
- Atë pyetje isha duke ta bër.Atëherëë.?
Shkruajti Demion duke i rrotulluar sytë.
-Po.
- Çdreqin...!
Tha ai me vetullat e ngrysura.
- Faleminderit Liza që mundohesh çdoherë të më bësh të ndihesh mirë.-
- Por, me thuaj me shume per te!
-hahahaha do flasim prap nesër.-
Tha ajo duke mos shkruajtur më..
- Ç'dreqin!
Tha ai duke shikuar edhe njëherë atë përgjigjjen e saj -Po-.

(Matilda)

Në atë mëngjes z.Noar erdh më herët dhe biseda jonë filloj menjëherë me pyetjet e tijdhe une përgjigjesha..E ndjeja vetën shumë më mirë qe po flisja me të nuk e njiha dhe më dëgjonte më kuptonte dhe kjo më bënte të largoja ngadal-dale ato brengat e mia.
*
- Ohh ja ku qenka.
Tha Liza duke morrë telefonin që ishte pas vazos ne vendin e punes saj.
- E dija që e kisha harruar këtu.
Tha ajo dhe shikoj Demion i cili ishte i menduar.

- Sot dukesh shumë më i qetë.
Tha ajo ndërsa Demon kishte vetullat e ngrysuar, ndoshta ishte se përgjigjja e Matildës po rrinte ende në kokën e tij
.
- Atëher shihemi.
Tha Uvjesi duke dal sot ishte dita e lirimit të tij, ndërsa Demion rrinte në qelin e tij...Dhe shikimet e Sanke që ja bënte po e beznisnin aq shumë sa po mendonte ti jap një fund kësaj pune. Aleksandra po priste Uvjesin, menjëherë bisedat e tyre filluan me punën e tyre edhe pse Uvjesi ishte zërë duke transportuar drog ai ende nuk kishte hequr dorë.
- Po mendoja për një punë tjetër Uvjes.
Tha ajo dhe ai e shikoj.
.
Tashmë ditët po kalonin dhe sot Liza dhe Adel po flisnin sëbshku.
- :Përse smë tregova në fillim,jane bërë një javë nga ajo dhe ti tani më tregon për puthjen.

- sdo të të tregoja por spo mund ta largoj nga mendjaa atë puthje.
- Së hera e parë që dëgjoj këto fjalë.Në vend që ta largoje,ti një rast të vjen dhe mundohesh ta shfrytëzosh sa më shumë.
- Ehh të lutem përse të mos e shijoj,vetëm një jetë kam.
Tha ajo kur mbërritën në shtëpin e Matildës.

- Matildaa.
Tha ajo duke e përqafuar.
- Shihemi atëher znj.Matilda.
Tha ai duke u larguar, ndërsa Liza e shikoj atë.
- Ai ishte z.Noar vajzë përse smë tregove që ai është kaq i pashëm.
Tha ajo dhe Matilda buzëqeshii.
- Të kam treguar moj.
Tha ajo dhe Liza e shikojj.
- Si je sot Matilda.
U degjua Adel.
- Mirë shumë, ka kaluar kohe dhe e ndjej që por marrë vetën.
Tha ajo dhe Adel buzëqeshi.
- Kjo është Matilda jonë.
- Pas kësaj ne duhet të shkojn për Shopping.
Tha Liza dhe të dyjat qeshën.
- Vetëm aty ti e ke mendjen.

- Aaa Matilda s'të kam treguar.Çfarë bukuroshii jam duke takuar këto ditëë.
- Do na çmendet kjo.
Tha ajo dhe Matilda qeshi.
- Po i bukur është, sy të bukur, ee mos të flas për buzët e tijj.
Tha ajo dhe ato qeshën, kjo ishte Liza si çdoherë, duke biseduar kështu Matilda e ndjente se sa i kishte munguar kjo ndjenjë këto biseda me to.

- Mos po të lodhim Matilda.
- Joo... Dua të më tregoni çdo gjë që ju ka ndodhur kur unë nuk isha.
Tha ajo dhe Liza ishte ajo që filloj të flas,e cila e bënte edhe të qeshte Matildën.
- Vajzaa nesër besoj do shkoj në stacionin policor.

(Matilda)

Sot po ndihesha më mirë se ditët e tjera kan kaluar 1-muaj që nga ajo natë dhe e ndjej vetën më mirë dhe e di që jam gati që të flas.
Z.Noar më ndimoj shumë në këto ditët e mia më të vështira prandaj jam falenderuse.

- Mos u shqetëso do shkoj mirë..
- Mama nuk ke pse  brengosesh jam mirë dhe jam gati të flas.
Thash pasi tashmë ishim në stacionin policor.
Kur hyra në dhomën ishte një polic që do më pyeste dhe një vajzë që do shkruante atë që do thoja dhe askush tjetër, por e dija që prindërit e mi ishin pas pasqyres që ishte e po na shikonin.

- Si ndiheni si fillim znj.Matilda.
- Mirë...
Thash dhe ai shikoj ato fleta që kishte në dorë.
- A beson se je në gjendje të përgjigjeni.
- Po.
- Atëherë, mund të më tregoni se ku dhe kur ndodhi.
- Nuk jam shumë e sigurt se çfarë dite ka qene nuk me kujtohet, por ishte nata me shii unë isha me...U ndala pasi nuk e dija nëse duhej të thoja emrin e Demios ai eshte një mafioz, Leonil thoshte se policët e njohin nëse them ndoshta do i shfaq probleme edhe atij ose do mendojn që unë kam lidhje me të.
- Me kë ishe.
- Me Rufusin. Ai më solli në shtëpi dhe aty kishil një ngrindje dhe kështu unë e ndoqa atë. Dhe në fund kur pash që ai u ndal ne nje shtepi u ndala edhe unë dhe hyra në shtëpin por ai nuk ishte...
- Ai ishte miku yt.
- Po, po e prisja ate por dikush tjeter trokiti në derë dhe...
U ndala dhe disa lotë pikuan.

- Mund të pushoni pak nëse doni.
- Jo dua ti jap fund kësaj.
Thash dhe morra gotën me ujë.
- Kur hapa derën nuk ishte De...Rufus por një person tjetër.
- E njihe?
- Joo.
- Mund ta përshkruash se di duket.
Unë....
- Nëse të tregojm një foto mendon se mund ta njohësh.
- Po
Thash dhe ai më tregoj një foto të Demios.
- Ishte ky?

Ngrysa vetullat dhe e shikova.
- Joo nuk ka qene ky.
- Ky është Demion një kriminel ai ju solli në spital. Prandaj menduam se ky..
- Joo nuk eshte ky..
Thash duke mos e ditur se a duhet të tregoj se Rufus është personi i njejt me Demion.
- Në rregull faleminderit!
Tha ai dhe u ngritë të shkoj...
- Ti ishe me Rufusin?
Degjova baban kur hyri dhe unë pohova me kokë duke u ngritur në këmb.
- E din se kush është ai tanii..
Tha nena dhe babi menjeher vazhdoj.
- Aii Demion është Rufusii..
- Baba e dii, i di të gjithat për të, nuk ke pse më tregoni.
- Ti ishe me të, ne e dinim që ishe me Leonil çfarë po mban fshehur.
Tha ajo dhe unë shfyva frymën.
*
- Sapo na lajmruan që znj.Matilda sapo ka dëshmuar. Kur treguam foton e Demios përgjigjja e saj ishte se ai nuk ishte personi që ka tentuar ta përdhunoj.

Tashmë Demon ishte ulur dhe po e shikonte, ishte bërë një muaj në burg pa faj, por e dinte se tani ai do lirohej sepse për prova të tjerë për të nuk kishte, prandaj policia bënë gjithçka që ai të jetë i mbyllur, u gëzuan që tanii kane vërtet diçka që ta burgosin...Por ja përgjigjja.
- Nga ajo që z.Demion ka thën ka dal që është e vërtet sepse atë natë personi X.. është larguar nga spitali psikiatrik prandaj dëshmia e tij del që është e vërtete.

U degjua gjygjtari dhe Demon bëri një buzëqeshje.
- Për të gjithe medjat që kane shkruar aq qe se e vertete duhet kërkuar falje sepse ky krim nuk është kryer nga z.Demon.
Tha ai duke e shikuar Demion i cili qe një bashkëpuntor i tij, por të dy luanin rolin e tyre.

-(Matilda)

- Pra ti nuk ishte kurrë me Leonil.
- Jo mama isha tek Rufus po punoja nje pikturë që i duhej.
- Spo mund ta besoj këtë gjë.
- Babi po ndihem e lodhur,dua të shkoj të fle.
- Nuk do takohesh më me të.
- Në rregull po ashtu ka marrë më fund..
Thash dhe shkova lartë, jam edhe më e lodhur nga këta dy nga kujdesi nga urdhërat që po mi japin nga gjithçka. Kam aq shumë nevoj ta takoja Demon, të flas me të ta shikoj ose ndoshta vetëm ta kisha afër...Atëherë e di që do isha e qetë pa probleme. Po sikur ta takoj.Do ishte mirë të shkoja tek ai.
Mendoja unë por shumë shpejt ndryshova mendim, ndoshta aii as që dëshironte të më shoh. Hhh spo e kuptoja më as vetën time.

- Nëse të shqetson se çfarë mendon ai, atëherë përse nuk shkon ta takosh,edhe ti e di se do ndihesh mirë po të flasësh me të ti tregosh atë që ndjen..

Më erdh në mendje fjalët e Noar kur flisnim.

- E bëjm kështu kur të jesh gatii të shkosh në polici atëherë do shkosh ta takosh edhe atë.