SITHTHARA | ONGOING

Chapter 02

"අර ප්‍රොජෙක්ට් එක අත්තනායක සර්ට කියලා අදවත් ඇප්‍රව් කරගමු ඈ. නැත්තං රිපීට් වැදුනොත් පුක හපන් මැරෙන්න වෙන්නේ"

"ඔව් ඔව් උදේට කෑවා"

"කෝමත් සර් කාරයා හෙන හොද එකා. මේ මට උබට කියන්න බැරි උනානේ. Engineering Faculty එකේ exhibition එක්කට අපෙන් හෙල්ප් එකක් ඉල්ලලා තියෙනවා. උඹ ඉතින් උන් එක්ක වැඩිය නෑනේ. හැබැයි අපේ සෙට් එක උබව තමා රෙකමන්ඩ් කරේ. මොකද කියන්නේ උබ කැමතිද? "

"හරි හරී............. ඔච්චර කෑ ගහන්න එපා බං මන් වෙලාවට කන්නම් ආයෙත් "

"ඒ කියන්නේ උබ කැමතිද?? ඒනම් මන් කියනවා උබත් එනවා කියලා. මායි උබයි ගෙමිදුවයි මොහොමඩයයි එහෙනම් ඈ. අයේ පස්සේ බෑහ්: ගාන්න තියාගන්න එපා ඈ...."

"හරි හරි බං.... මේ දවස් ටිකේ වැඩ වැඩි නිසානේ බං කන්න බැරි උනේ. දැන් ඇති බං කියෙව්වා. ඉස්සරහ බලාගෙන එලවපන්. නැත්තම් උබයි මායි එලොව යන්නේ මේ ලදරම් දඩු මොණරෙන්.."

පවිරුවා බයික් එක හැටට හැටේ පාගන ගමන් යටි ගිරියෙන් කෑ ගහලා මොනවදෝ මගුල් වගයක් කියෝනවා. හුළගේ වේගෙට ඇහෙන්නෙත් නෑ. පොර අනිවාරෙන්ම ඊයේ ඉතුරු බාගේ කන්ටිනිව් කරනවා ඇති. සද්ද නැතුව යන්නත් බෑ නැත්තං මූ නවත්තලා කියවන්න ගන්නවා. ඒ නිසා හිතට එන මගුලක් කියලා බැරිම තැන උරහිසට පාරක් ගහලා පාර පෙන්නුවම මූ සද්ද වහලා පාඩුවේ යන්න ගත්තා.

හරියටම 8ට පහක් තියල දෙන්නම ආවා කැම්පස් එක ඇතුලේ පාකින් ලොට් එකට. පවිරුවා බයික් එක පාර්ක් කරද්දි මන් හෙල්මට් එක ගලවලා අතට ගත්තා. මේ දවස් වල හරි ග්‍රීස්මේ. මන් ඉතින් අපිට එහා පැත්තේ නවත්තලා තිබ්බ බයික් එකේ කණ්නාඩියෙන් බලලා කොණ්ඩේ හදන්න ගත්තා. කොච්චර කොණ්ඩේ හැදුවත් වැඩක් නෑ මේ පපඩම් හෙල්මට් එක නිසා ඇවිස්සෙනවා. කොණ්ඩේ කෝම තිබ්බත් කොල්ලා ලස්සයි. ඔය ඉන්නේ කිරි කැටියා වගේ.

"මේ උබ දැන් මන් එන ගමන් කිව්ව එකට එකගයිනේ?? හැබැයි මන් නරක මිනිහා කරගන්න එපා වචනේ වෙනස් කරලා ඈ"

පවිරුවා ඇගිල්ලත් උරුක් කරගෙන දිවත් හපාගෙන මැර සීන් එකෙන් මට කියවන් ආවා. කාපාන් බීපන් ඕක දීපාන් ඕක කරපාන් කියන්න විතරයි මූ දන්නේ. මූ මාව පාලනේ කරනවා වගේ. මීට වඩා මං ඉන්ඩිපෙන්ඩන් වෙන්නෝන. මොනා උනත් යාළුවා නිසා ඉවසනවා. නැත්තං මං එහෙම කාටවත් බයේ ඉන්න මිනිහෙක් නෙවේ. මුගේ කටටනම් ටිකාක් බයයි. කියන දේකට ඔලුව නමන්න ඕන නිසා මන් ඉතින් උට දොහොත් මුදුන් දීලම වැන්දා.