Im No Superman(LizQuen Fanfiction)

Stolen

Enrique's POV

Napakasaya ko ngayon. Grabe ang dami kong nakita na magandang katangian ni Hope. Sobrang simple niya lang talagang kasama. Hindi siya maarte. Alam ko sa sarili ko na unti unti ng nahuhulog yung loob ko sa kanya. Kapag nakita ko siyang masaya. Masaya na rin ako. Tapos kapag nakikita ko siyang naka ngiti napangiti ako. Iba kasi siya sa mga babae siya yung tipong maganda pero di niya pinagyayabang. Masayahin lang siya at napaka positive. Makulit din siya. Haha sobrang matanong. Pero okay lang sakin yun. Basta masaya ako kapag siya yung kasama ko. Sino ba naman mag aakala na makaka partner ko siya sa whole semester napaka swerte ko talaga. Thank you Lord! The best ka talaga. Napag isipan ko na rin kung sasali ako sa basketball. Ngayon na yung last day nang try out sa basketball kaya ma aga akong nagising kasi sasali na ko. Gusto ko rin naman na maka tulong ito sa pag-aaral ko. Malaking tulong din to. Bale pag nakapasok ako sa team ng school wala na akong babayaran sa school. Sagot ng scholarship ko yung kalahati sagot din ng basketball yung kalahati. Oh diba? Ang saya lang kasi. Sana maka pasok ako. Nag lalakad ako ngayon papunta na kong court ng school namin. Hinahanap ko kung saan nagpapa lista. Ang laki naman kasi ng school! Nakakatamad mag hanap. After ng ilang minutes nakita ko na. Pumila na ako. "Good morning po. Dito po magpalalista?" Tanong ko. "Oo dito nga. Lista mo yung name mo then wait mo yung name mo matawag. Change kana rin ng damit mo. Para sa try out." Sabi ng lalaki sakin. "Salamat po." Sabi ko. Kaya dumerecho nako sa CR para mag pali maya-maya lang tinawag na yung name ko para sa try out ng basketball. Sumabak na rin ako tiningnan yung skills ko kung pano ako mag shoot nga bola at yung galaw ko. Focus lang ako sa laro. Maya-maga lang pinahinto na kami sa try out. Pinapila kami isa-isa. "Okay. Pipili na ako ng makaka pasok sa basketball team ng school." Sabi ng coach namin. Nandito rin si Kobi pero syempre player na agad siya dito kasi since High School solid student siya dito kaya sikat na sikat at MVP agad. Kumuha yung coach ng varsity jacket ng school namin. Ibibigay yun sa nakapasok sa team ng school. Tinawag isa-isa yung nakapasok sa team. "Gil." Sabi ni coach. Yes! Pasok ako. Ako yung last na tinawag. "Thank you po sir." Sabi ko nung binigay sakin yung varsity jacket. Official na ako player ng school namin. Ang saya lang kasi. "Ito na yung mga napili na magiging player ng school. Sa mga hindi napili kayo ay mapapasama sa basketball team din. Ilalagay kayo sa ibang team para sa intrums natin bukas. That's all." Sabi ng coach namin. Pagkatapos nun tinawag kami nga coach at kinausap sa magiging schedule ng practice namin kung kaialan. Binigay narin yung key ko sa magiging locker ko during practice. Yes! Pasok ako sa team! Gustong sumigaw. Haha pero wag na next time nalang derecho muna ako ng canteen namin dagdag allowance din yon.

Hope's POV

Nakita ko si Quen kaina na nakapila siya sa basketball. I didn't know na naglalaro pala siya ng basketball. He didn't see me. Lol pano kasi laging naka yuko. Haha we're here sa study shed. Kami ni Michelle nag uusap kami about sa sport or kung ano yung sasalihan namin sa intrums. Ako feeling ko wala talaga akong sasalihan. Hahaha pero mahilig naman ako sa volleyball. Habang tumutingin ako sa hallway nakita ko si Quen. May hawak siyang jacket ng school. Wait nakapasok siya? Whooah. "Mich? Diba yung may varsity jacket ng school eh for the basketball and cheerdancer only?" I asked her. "Yeaaah. Why?" Tanong niya. "Nothing." I said so pasok nga siya. "Let's go to canteen. Nagugutom nako eh." Sabi ni Michell. "Okay. Takaw mo kasi eh." Sabi ko. Haha totoo naman kasi. So we go to canteen. Nakahanap agad kami ng table. Si Michelle nag order ng foods. So naka upo lang ako sa table. Tsaka tumitingin lang sa mga tao. Nakita ko si Quen nag lilinis ng table. Wait what? Pati ba naman dito? Grabe naman tong taong to. Tinitingnan ko lang siya. Maya-maya lang napatingin siya sakin. OMG nakita niya akong nakatingin sa kanya. Nag smile ako ng malaki. Embarassing moment to. Tss nakakahiya. Buti nalang nag smile siya. Then nakita kong papalapit siya ng table ko. "Ui Hope. Nandito ka pala. Asan best friend mo?" He asked me. I like it komportable na siya sakin. "Ayon siya. Bumibili ng foods namin. Ikaw ha. Pasok ka pala sa basketball ha." I said. "Pano mo nalaman? Sasabihin ko pa naman sana sayo." Sabi niya I was shocked. Kasi naisip niya na sasabihin niya sakin. " Ahh I saw you kanina kasi." Sabi ko sa kanya. "Ah ganon ba. Manuod ka ha?" Sabi niya. Haha nagulat ako pinapanuod niya ko? "Bakit naman?" Tanong ko. Inaasar ko lang pero manunuod naman talaga ako. "Siyempre ikaw lang kaibigan ko dito. Para may supporter ako." Pabiro niyang sabi. "Sige." I said then grabe yung smile niya. Ang cute niyang tingnan parang bata. "Thank you. Sige hope balik na ko sa trabaho ko." Sabi niya. After nun dumating na si Michelle.

Enrique's POV

Nagpa alam na ko kay Hope. Kasi nakita ko na tapos ng umorder si Michelle. Mang aasar na naman kasi yun. Kaya nandito ako ngayon sa table pasulyap-sulyap lang ako sa kanya. Nakaka asar lang kasi bat di ko masabi sa kanya na crush ko siya. Bat di ako maka hirit kapag kausap ko siya. Hay Quen! Ano ka ba. Parang kaibigan lang naman kasi yung tingin niya sakin. Hay bahala na nga. Maka punta na nga sa Café para ma aga rin akong maka uwi sa trabaho. Wait lang may bagong akong na isip bago ako dumerecho sa isa pang trabaho. Kinuha ko cellphone ko sa pocket ko. Tapos pinicturan ko si Hope. Ang cute na kasi. Para naman may picture niya ko. First picture ko to sa kanya. Ang ganda niya dito tumatawa kasi siya. Haha ang cute lang tingnan. Umalis na ko papuntang Café. Buti nalang ma aga ako ngayon mapapa aga rin yung uwi ko. Dating gawi parin madaming tao. Habang naglilinis kami ni Diego sa labas ng Café. Tinanong ko siya "Bro, pano pag may gusto ka sa babae tapos kaibigan mo din siya?" Tanong ko sa kanya baka kasi may ma advice siya. "Haha. Seryo ka pre? Edi mabuti nga yan kaibigan agad." Di rin pala to makaka tulong eh. "Baliw to! Seryoso ako ano ka ba." Sabi ko sa kanya akala kasi nito lagi akonh nag bibiro. "Edi pormahan mo." Sagot niya. Agad-agad? Ang panget naman nun. "Eh pano kung di ka niya pala ko gusto?" Tanong ko. "Pano mo malalaman kung di mo susubukan?" Sabi niya may punto naman talaga siya eh. Susubukan ko sa tamang panahon. Pero di muna ngayon. "Salamat bro. May talent karin pala eh. Nag guidance councilor ka nalang sana. Haha" pabiro ko. Tapos narin kaming maglinis maya-maya lang ay nag out na din ako. Iniisip ko parin yung sabi ni Diego. May punto din siya. Bat di ko kaya subukan? Pero ano gagawin ko? Eh di nga ako maka start ng topic sakanya eh. Di rin ako yung tipo ng lalaki na ang lakas ng confident pag dating sa babae. Ewan ko ba bat di ako confident sa sarili ko pagdating sa panliligaw sa babae. Basta ang alam ko gusto ko si Hope. Simula ngayon lagi na kong sa tabi niya. Iingatan ko siya. Okay lang kahit di niya alam na may crush ako sa kanya mas mabuti na muna yung kaibigan muna kami.