Im No Superman(LizQuen Fanfiction)

Thought of you

Hope's POV
Nakakatawang isipin na we're so close. Im glad na nandyan siya lagi sa tabi ko. Everyday nakikilala namin yung isat-isa Im happy na para na talagang mag best friend yung turingan naming dalawa. We have a lot of similarities and parehas kami ng trip. I can be myself whenever Im with him. I don't need to act elegant or classy in public. I can let my hair down kapag siya kasama ko. Nagseselos na nga si Michelle kasi most of the time kami ni Quen magkasama. Pero siyempre girl best friend ko si Michelle so meron naman kaming sariling bonding. Yesterday was fun. Super kahit na nang aasar siya. Malapit na kami sa Preliminary exam kasi sobra na sa one month yung class namin so I expected a lot of School works na naman. Specially sa course namin na business Ad. And ang balita ko may research paper kami sa history namin. Kung saan partner kami ni Quen. Pero di pa samin sinasabi kung ano yun. Ngayon niya daw sasabihin eh. Papunta na kong room namin then biglang may tao sa likod ko. "Hey Hope." Nilingot ko siya. Si Kobi ano na naman trip nito? Hay nako he is so mayabang talaga over confident. "Oh hey Kobi." Sabi ko lang sa kanya. "Sabay na tayo sa hallway? Is it okay?" He said nagpapa cute siya. I don't want to be mayabang sa kanya. Pero Im trying my best to be nice sa kanya but all people are staring at us. Nakaka ilang lang talaga. Naka smile lang si Kobi sa kanila. May nagsalita kanyang guy. "Girl friend mo?" Then he responsed na "Not yet bro! But she'll be mine." He said. Ugh! Tapos nag fist bump siya sa lalaki. Ang yabang "Oh really? I didn't know that Kobi. I'll have to go. I'll be late." I said na aasar na ko. Maka alis na nga iniwan ko siya.

Enrique's POV
Nakita ko si Hope kasama si Kobi. Inaamin ko nagseselos ako kapag may kumakausap sa kanyang lalaki. Alam kong hindi dapat. Kaya I need to pretend na okay lang sakin yun. Di ko sila ma tingnan kanina kaya umalis na lang ako. Lamang na sayo si Kobi wala ka parin bang gagawin? Sabi ng isip ko. What? I don't know what to do! I can't even think! I know Im not her type. How can I make her fall in love with me? Stop it Quen. She's with Kobi now! Im just a friend. Falling in love with your friend is the hardest thing ever. Oh Hopia naman eh! Pumasok na ko ng room. Asar dito.. asar doon ang abot ko pero di ko sila pinapansin. Natatawa nga ko sa kanila mga tao nga talaga judgemental. Haha maya-maya lang dumating na si Hope siya lang mag isa umupo siya sa desk namin. "Oh bat nakasimangot ka?" Tanong tsaka di niya kasama si Kobi. LQ na agad sila? Bilis naman. Haha "Nothing. He's so arrogant!" Galit niyang sabi. Kilala ko kung sino tinutukoy niya. Pero siyempre kelangan ko siyang tanungin para di naman halata. "Kobi. Change topic please. I dont want to talk anything about him." Sabi niya sakin. "Okay sige." Sabi ko nalang sa kanya. Tapos dumating na yung teacher namin. Nag discussed siya about sa magiging research paper na project namin this first sem sa history partner kami ni Hope. Sabi naman ng teacher namin yung topic namam dapat related sa history. Binigyan kami ng time para mag usap sa topic namin. "Hope, do you have any suggestions? Anong topic?" Tanong ko sa kanya ang cute niyang mag isip. "Gusto ko sana na sa province mag conduct ng research sa history. Para ma iba naman." Sakto province yung amin eh. Tsaka maraming historical places dun. Makaka tulong din yung mga trabahador ni Papa sa pag tour guide samin. At alam kong madaming trivia  sila lola Senya about sa lugar na yon. Okay lang ba sa kanya na mag travel malayo? Malayo-layo din yung hometown ko. "Sakto samin. malayo kaso." Sabi ko sa kanya. "Okay lang. Saan ba yung sa inyo?" Tanong niya sakin. "Bulacan. Okay lang sayo?" Sabi ko sa kanya. "Wow ha? Malayo talaga? Eh mag kotse ka lang nga makakarating kana dun eh." Sarcastic niyang sagot. Haha may pagka baliw talaga to. Malayo na kaya yung bulacan dito sa lungsod. Nako naman. "Kelan tayo magco-conduct nga research?" Tanong ko sa kanya deadline kasi ng pasahan ng title sa monday. Eh wala pa kaming Idea kung ano. "This weekend. Okay lang sayo?" Sabi niya. "Sige okay lang." Sabi ko sa kanya. Kailangan malaman ng Papa at Mama ko ito. Para ma inform sila sa pag uwi ko tatawagan ko na lang si Andi yung bunso kong Kapatid siya nalang kasi yung nasa Mansyon natira kasi si Javy may sarili ng trabaho and my dad is always busy sa other jobs niya he is a haciendero with a lot of business. I want to be just like him one day. Pero ayoko naman na maging easy lang sakin. Gusto ko pinaghihirapan ko. Si Mama naman lagi siyang umaalis papuntang Spain. Doing business also. Reason kung bakit hindi kami halos nagkikita sa bahay. Uwian na pumunta na ko sa Canteen para mag trabaho ulit. As usual dating gawi. Bigla na lang pumasok sa isip ko si Hope. She will meet my family sa weekend. I know Andi will like her. Natatawa talaga ako palagi na lang siyang na sa isip ko. Bakit di ko kaya siya bigyan ng thing na pwedeng mag symbolize sa friendship namin? Pwede naman yun diba? Sige gagawan ko siya ng bracelet.

Hope's POV
Excited ako para sa research namin ni Quen. I want to see his hometown kung saan siya lumaki. Hula ko simple lang yunv family niya then super happy sila. I know tha he is a family oriendted guy. Nakita ko yung pagka magalang niya one time yung nasa labas na kami ng School then may nakita siyang lola na madaming dali he helped her siya yung nag dala ng dala nung lola tapos inalalayan niya sa pagtawid daan then siya na rin pumara. That's why napapa bilib din ako sa kanya minsan eh. Anyway, Ang boring dito sa library absent kasi si Michelle eh. Pagtitiisan ko nalang dito kesa pumunta ako sa labas at baka makita ko pa yung mayabang na yon.

Enrique's POV
Naka uwi na ko ng bahay. I decided to call my sister. Na miss ko na siya tsaka may sasabihin din ako sa kanya. Super close kasi kami nito. "Hey Andi. How's my baby?" Sabi ko sa kanya tumatawa lang siya sa line. "Omygosh kuya Quen! I miss you! Im okay. When will you coming home? Are visiting us soon?" Sabi niya halatang na miss niya ko. "Hahaha! Ow easy lang okay? You have a lot of questions. I'll be home this weekend." Sabi ko sa kanya. Tumili siya. Aray! Ang sakit sa tenga ha. "Really? Yes! Im gonna tell mommy and Dad." Sabi niya. "Yeah and tell them na may kasama ko okay?" Sabi ko sa kanya. "Huh? Girl or Boy?" She asked me kailangan talagang specific? "A girl." Sabi ko. "Is she your girlfriend?" Taning niya kinikilig. Alam niya kasi yung love life ko eh. Nagkwekwentuhan kami ganon kami ka close. "Nope, she's my classmate and partner sa project. But I like her. She doesn't even know yet." Sabi ko. "Wow. Are you inlove with her? Tell me everything about her. Her face,attitude, hair color, basta everything! I want to know her." Sabi niya sakin. Haha natawa ako supportive kay kuya talaga tong si Andi. Kaya mahal ko tong kapatid ko eh. "Well she's very beautiful. She have one dimple. Her smile is the most beautiful smile I've ever seen. She's simple and very smart. I love her laugh. She's lovely. She's different from the other girls sa School namin." Habang iniisa-isa ko yung sinasabi ko na iimagine ko si Hope. Naka smile lang ako. "Wow. She's special can't wait to meet her." Sabu niya sakin "Haha! You'll meet her. Dont worry. Go to sleep na may class ka pa tommorow. Love you! Take care always." Sabi ko sa kanya pinatay ko na yung call.