Im No Superman(LizQuen Fanfiction)

That moment...

Hope's POV
So early ko kanina sa first class. Inaantok tuloy ako ngayon. At ang masaklap pa dun naiwan ko yung cellphone ko naman talaga ang dami-dami ko naman na pwedeng iwan eh yun pa talaga. Nagtaka ako wala na naman si Quen. Ano na naman kaya yung nangyari dun. Nakaka badtrip yung class namin super ingay dinaig pa yung mga kinder. "Hope! Hope! Pahingi naman ng number mo." Bulong ng classmate ko sa likod di ko siya pinansin lagi naman siyang nag papacute sakin kapag nagkaka salubong kami nakakaasar lang dagdagan pa ni Kobi na super yabang. After one hour natapos na din yung class namin. Niligpit ko agad yung gamit ko. Tapos sabay kami ni Michelle na lumabas ng class room. "Mich, saan na tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya. "Let's go to Canteen nalang." Sabi niya sakin habang hinahalungkat yung bag niya para kumuha ng lipstick. "Sige." Sabi ko sa kanya. "Ahh nga pala bat wala si Enrique ha?" Tanong niya sakin. "Really? Do you think I know the reason why he's not here?" Sarcastic ko sabi. Lost in found ba ko? sabi ko nalanh sa isip ko. "hahaa! Malay ko ba eh sa everday kayong magkasama di naig niyo pa mag syota eh." Pabiro niyang sabi sakin. Ang sarap talaga minsan sabunutan ni Michelle kung minsan. Haha "Oy we're not mag syota we're just Best friends ya know." Proud na sabi ko sa kanya. "Ahuh." Sagot niya sakin. Nakarating na rin kami sa Canteen and nag order kami ng foods the dumerecho na kami sa nakita naming table. Tumitingin-tingin lang ako ng mga tawo na dumadaan while si Michelle naman always busy sa phone niya. Tapos parang may nakita akong familiar face na paparating white and blue yung damit niya na may hood and naka nerdy glass siya. Nung malapit na siya medyo namukhaan ko siya. Waitt... Is that Quen? First time kong nakita siya na nag suot ng glass. Wow I had to admit na ang cute niya and I can't stop looking at him. "Hoy Hope! Tulala?" Sabi ni Michelle tapos sinundan niya yung direction kung saan naka tingin ako. "Omyygoodness! Is that Enrique? WOW! He looks so perfect sa OOTD niya ngayon. Ang cute na nerd ha. Kuya ganyam naman yung magigimg boyfriend ko eh di ko na pakakawalan. Hahaha Kaya ka pala natulala." Pabiro niyang sabi sa akin "Haha! Ewan ko sayo." Nakatawa kong sabi sa kanya. Actually pag pasok niya sa canteen most of the girls napatitig sa kanya. Nung tumingin siya sa side ko kinawayan ko siya so he noticed me nag smiel siya tapos pumunta siya sa direction ko.

Enrique's POV
Nagising ako ng maaga. Tumayo agad ako sa higaan ko. Ngayon na yung araw na sasabihin ko sa kanya yung feelings ko. Medyo kinakabahan ako pero bahala na nga. Inayos ko na yung suot ko naka salamin ako ngayon minsan ko lang tong gamit may computer subject kasi. para sa anti-radiation. Habang papasakay na ko sa kotse ko naisipan ko na dumaan muna sa flower shop para bumilu ng rose. Pero syempre isa lang naman bibilhin ko di kaya ng budget ko. Haha pumili ako kung anong color yung naka agaw ng pansin ko yung white na rose. Sabi kasi nila purity daw yun. Ito nalang yung kinuha kora meaning nun malinis yung intensiyon ko sa kanya. Tsaka bagay sa kanya yung white. Sumakay na ako ng kotse habang papalapit ng papalapit na ako ng School lalo akong kinakabahan pinagpapawisan tuloy ako ng malagkit. Nakarating na ko sa parking lot nv kotse ng School namin. Hawak-hawak ko yung white rose. AHH Quen! Ito na talaga to! Chiilll.. chiilll. Relaks lang. Bumaba na ko ng kotse tsaka inayos ko na yung damit ko. Yung papunta na ako room namin sumalubong ako ng classmate ko. "Oy Enrique. Wala tayong pasok sa first class. Wala yung teacher." Sabi noya sakin. Talaga? Badtrip naman ngayon pa talaga eh no? Galing naman tumi-ming nito. "Ah ganon ba. Sige salamat. Teka, nakita mo ba si Hope?" Tanong ko sa kanya. "Hindi eh." Sabi niya "Sige salamat." Sabi ko sa kanya nasaan kaya yun? Maghahanapan pala kami nito. So hinanap ko siya kung saan-saan. Tinext ko na rin siya di naman siya nagrereply. Isa nalang yung di ko napupuntahan eh. Dumerecho nalang ako ng canteen tapos hinanap ko siya pero di ko parin nakita tapos pagtingin ko sa kabilang side may ngumingiti sakin at kumakaway pagka titig ko namatagal si Hope pala finally nakita ko na si Hope nag smile ako sa kanya pero deep inside kinakabahan na talaga ako habang papalapit na ko sa kanya. "Uy kanina pa kita hinahanap ah. I texted you bat di ka nagrereply?" Sabi ko kay Hope nag hi narim ako kay Michelle. "Ummmm... I forgot my phone that's why di ako na kapag reply. And how about you where were you kanina?" Seryoso niyang tanong sakin. Habang umiinom ng drinks niya. "Na late ako eh. Kaya di ako nakapasok." Sabi ko sa kanya. "Ahh okay." Sabi niya sakin. "Guys. I need to go muna ha? May importante lang akong pupuntahan. Bye Enrique and Hope." Paalam samin ni Michelle nag bye rin kami sa kanya. Hinintay ko si Hope namatapos sa pagkain niya. "You Im excited na mag sleep over kami ni Andi." Masaya niyang kwento sakin. "Excited din yun. Yun pa." Ito lang yung sabi ko sakanya. "Yeaah she's cool. Hey let's go sa field di naman masiyadong ma araw tingnan natin yung mga different na " Naka smile niyang sabi sa akin. Dito ako sa kanya natatawa eh. Kapag nangungumbinsi siya nagpapa amo ng mukha parang bata. Pero ang cute niya tingnan. Napangiti tuloy ako. "Tara na nga! Haha ang panget mo tingnang. De joke lang." Pabiro kong sabi sa kanya pinalo niya yung braso ko. Tinatawan ko lang siya. "Look. Lot of girls are staring at you." Sabi niya sakin habang naglalakad sa hallway. "HUH? Saan?" Nagtataka kong tanong sa kanya. Tiningnan ko yung paligid. Oo nga no? Ang weird lang kasi sa pakiramdam. Parang nag flashback lang sakin yung nasa Spain pa ako. Im used to it dati. Pero dito wala namang pumapansin sakin dati dito ah. Bahala na."Ang daming fans." Pang aasar niya sakin. "Baliw kana. Ano kaya nakain nila no?" Pabiro kong tanong sa kanya. "Hahaha! Baka burgers. Joke, pero seriously you're looking good today. Himala nga nag ayos ka ha. Mostly kasi naka plain ka lang lagi na shirt ang gulo pa ng buhok mo and himala ha iba ayos ng hair mo today. Hahaha and you know? It's my first time to see you na you wore glasses and I admit you nailed the handsome nerdy looks! Haha" Natatawa niyang sabi sakin pero kinilig ako sa sinabi niya. Feeling ko talaga pumapalakpak tenga ko. First time niya kong pinuri ha. "Nahiya naman ako. Haha" Sabi ko sa kanya. "Haha! Oh talaga?" Pang aasar niyang tanong. Ganito kami kapag magkasama nag aasaran lang talaga. Di tuloy ako maka timing sa sasabihin ko sa kanya. Nako! Nilagay ko yung rose sa bag ko baka sira na yung pasimple ko tiningnan yung bag ko habang busy si Hope sa kakatingin sa mga naglalaro ngma students sa field. Di pa naman sira. Naiingatan ko naman pala. "Look at them." Sabi niya sakin tapos tinuro niya yung mag couple na nasa study shed na nagbabasa lang libre. "They are perfect together. Nag-aaral silang dalawa. And ang ganda nilang tingnan." Naka smile niyang sabi sakin. "Oo nga no?" Sabi ko sa kanya. Iniimagine ko tuloy na kami ni Hope yan. Natawa tuloy ako. Hahaha day dreamer talaga eh. "That's my relationship goals! Hahaha" pabiro niyang sabi tapos nagtawan kaming dalawa. "Hope may sasabihin pala ako sayo." Kinakabahan kong sabi sa kanya. "Okay. What is it?" Sabi niya sakin. Pasimple kong hinawakan yung rose sa loon ng bag ko para ibigay na sa kanya naghihintay lang siya sa sasabihin ko. "Ahh, ano kasi... Alam mo gu.s.." Itutuloy ko na sana tapos biglang may nag salita sa likod namin. "Hey Hope." Pagtingin ko si Kobi pala. May dala siyang flowers. "Oh hi Kobi." Nagulat din si Hope. Nakikita ko sa reaction niya. "I bought you flowers. Here para sayo." Nakangiting sabi ni Kobi. Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Pero wala akong magawa eh. Naka upo lang ako tapos nag pretend na okay lang ako pero sa totoo nasasaktan ako. Pagkakataon na sana pero nasira pa. "Thank you. Di kana sana bumili. But thank you again." Sabi ni Hope kay Kobi. "Welcome. You know naman na I like you. Yayain sana kitang lumabas. Okay lang sayo?" Sabi ni Kobi. Biglang uminit yung ulo. Feeling ko sasabog na na ako. Buti nalang nakita ko si Michelle tinawag ko siya para lumapit dito samin. "Ahh.. kasii.." di pa tapos yung sinabi ni Hops nag salita ako. "AY! OO NGA PALA. MAY PUPUNTAHAN AKO! Hope sige alis na ko. Andyan naman na si Michelle. Sige Byee." Napalakas ata yung pananalita ko. "Hey wait. Di ba may sasabihin ka sakin Quen?" Malakas na tanong sakin ni Hope. "Ahh yon? Wala yung.. ehem! Joke sana yun eh." Sabi ko tapos umalis na ako. Naiinis ako kasiblagkakataon na yun na sabihin sa kanya lahat. Pero wala eh wala talaga huli na ko. Tiningnan ko yung rose. Tinapon ko nalang sa basurahan. Tska dumerecho na ko sa next class. Wala ako sa mood ngayon. Nung nasa Computer subject ako lumapit sakin si Michelle. "Nakita ko kanina ginawa mo para kanino yung rose nayun ha?" Mahina niyang tanong sakin. Tinining ko siya. "Uy wag ka nga maingay. Wala yung nakita ko lang yun." Pag deny ko. "Sus, kunwari ka pa eh alam ko namang para sa kanya yun." Sabi niya sakin. "Sige na nga pero wag mong sasabihin sa kanya ha? Gusto ko siya. Sasabihin ko na dapat sa kanya kanina pero wala eh. Naunahan." Sabi ko sa kanya. "Sabi na nga ba eh. Sige di ko sasabihin sa kanya. Tsaka boto ako sa inyo ni Hope. Alam ko na aalagaan mo siya. Nakikita ko kaya sa mata mo na siya lang nagpapangiti sayo." Seryoso niyang sinabi sakin. Seryoso na yung usapan namin pero mahina lang kasi nasa kabila si Hope kay medyo mahina yung salita namin. "Oh talaga? Pano mo alam?" Tanong ko sa kanya. "Ano ka ba. Obvious kaya. Tsaka siya lang kaya yung kinakausap mo halos eh. Napapansin ko rin kaya na grabe ka kung maka tingin sa kanya kung pwede lang malusaw si Hope eh lusaw na yan." Pabiro niyang sabi sakin natawa tuloy ako ng malakas. Tapos nagtingin samin yung classmates namin pati si Hope. Nagtinginan kami ni Michelle tapos ngumiti kami inayos ko yung upuan ko para seryoso kunwari. "Grabe instinct talaga ng mga babae no?" Sabi ko sa kanya. "Talaga lang. Ano balak mo? Itatago mo nalang yan?" Sabi niya sakin. "Ewan ko. Siguro di pa talaga ngayon." Sabi ko sa kanya. "Ahhh so hahayaan mo siya na ma punta du sa mayabang na yun?" Sabay tingin kay Kobi. "Wala naman akong choice eh. Tsaka wala akong karapatan. Nasa kay Hope yun. Kung saan siya masaya, masaya din ako. Gusto ko lagi siya nakikitang naka ngiti." Sabi ko sabay titig ko kay Hope nag gumagawa ng Ad. "Awww. Swerte si Hope nandyan ka. Promise mong aalagaan si Hope ha? Kundi gigilitan kita. Haha joke. Tsaka paglaban mo yang feelings na yan." Sabi niya sakin tapos tinapik niya balikat ko."Promise ko yan. Oy ha wag mo sabihin sa kanya ha?" Sabi ko sa kanya. "Promise." Tapos bumalik na siya sa tabi ng Hope. Nag focus na ko sa ginagawa ko. Medyo busy na halos yung gawain namin sa School. Pag uwi ko sa gabi pagod na ko kasi galing pa kong trabaho. Nahiga na ko tiningnan ko yung phone ko nakita ko yung picture ni Hope na kinuhanan ko. Napa smile ako pero yung na alala ko yung nangyari kanina naging malungkot ako. Siguro nga di pa to yung time.

AUTHOR'S NOTE
Guys. Di po ako hater ni Kobi ha? Hehe nilagay ko lang po siya para may third wheel yung LizQuen. Yung title po pala na "Shout about it" kanta po yun ng the vamps. Pakinggan niyo po maganda.