Chances

500 19 8
                                    

Hope's POV

Today is our vacation. Yaay mga 3 days daw eh. Kaya okay na yung mga gamit ko actually last Saturday pa ako naka pag impake. Haha di naman halata na excited ako no. James and Althea will pick me up sa bahay namin then doon nalang kami mag kikita kita nang mga friends namin sa nasabing beach resort na pupuntahan namin. I'm so excited yayy! Maya-maya lang eh may bumusina na. "IMM COMMING!!" Sigaw ko sabay labas "Mommy, I will go na." I said to her. "Okay sweetie, just take career." She said. Sumakay na ako ng kotse. "You look beautiful today." Bati ni James may pagka bolero din to eh sarap sapakin. "Thanks." But siyempre dahil kaibigan ko siya at close kami. I'll be the nicest friend ever. Hahaha "Uy kain ka nang kain." Sabi ko kay EA. Si Althea yung EA for short haha "Ohh eh ano naman masarap kayang kumain. Right James?" Sabi niya. "Yeaah." Kung maka yeaah naman tong si James akala mo eh naiintindihan niya. Haha "oohh why you understand what she is saying?" Tanong ko sa kanya. "HAHAHA! no, she said if she speaking tagalog to me I will just answer yeaah. And that is what I'm doing." Confident niyang sabi while driving. Ang dali talaga nitong mauto eh. "Hahaha! see? I told ya. Ang ganda ko talaga James no?" She said. "Yeaah." Sabi ni James sabay kindat. Natawa nalang ako."HAHAHAHA!EA ang ambisiyosa mo talaga." Sabi ko sa kanya. "Wag ka nga minsan lang naman eh." Pabiro niyang sabi. "Okay2 so what's the plan?" I asked her. "We are going to the beach house after that our friends decided to have a bond fire. After our dinner." She said. "Yeaah that's sounds good though I will bring my guitar too so we can sing along at the beach." James added. "Wow great plan. I can't wait already." I said excitedly. Maya maya lang eh naka rating na kami sa beach house. 3 hrs lang naman papuntang south Carolina so madali lang. "We're here." Sabi ni James. Agad na kaming lumabas ni EA. Naka salubong namin yung mga friends namin and then bumati kami sa kanila. They're very friendly kaya madali ako naka pag adjust and di naman talaga ako nahirap because I grew up here. So I have lot of friends sa hometown namin. After we ate dinner said beach house na tinuluyan namin nag set up na yung mga boys ng bon fire meron ding mga tent na nilagay sabi nila dun daw kami mag papalipas ng gabi para more exciting daw. So we agreed tama naman sila I mean we are not kids siguro naman di na kami takot sa mga monsters. Hahaha after 2 hrs of setting up tinawag na nila kami so naupo na kami na paikot sa bonfire. We did a lot of singing and laughing and we dances a lot too. It's been awhile since I laugh so hard the last time I remember na tumawa ako was with Quen when we're making fun of one of the girls na may crush sa kanya kasi nga alam na may gf siya eh nilalandi parin niya si Quen. Bigla akong nalungkot because I remember him again. I miss him so much. I know I will see him someday that's the only thing that's keep me going. I promise him na I will live this life even if I will have a boyfriend he will always be my forever and no one can top that. Am I ready to fall in love again? "Heyyy, you okay? you seems so quiet." Sabi sakin ni James he notice it. Tapos na kasi kaming mag bonfire yung iba andon na naglalandian na alam mo naman sa states wala silang pake ganun sila ka expressive. "Yeaah of course." I said hinahanap ko si EA. Ayun kasama niya si Kendall nakikipag-usap sa dalawang lalaki kami nalang dalawa ni James naiwan sa may bonfire banda. "Do you want to walk?" He offered. Ano tatanggapin ko ba? Wala namang masama diba? anoo ba Hopie. "Yeaah sure." I said tumayo na kaming dalawa at naglakad kami da tabing dapat we talk a lot mga random things lang I have to admit na napapatawa niya ako and he makes me happy. Sometimes I am thinking na should I give him a shot? should I try to fall in love again. Eh pano kung fail? Enough over thinking Hopie. "What's your plan now?" Tanong niya sakin. "Well, I will start to work to my dad's company he offered me to work with a high position in the company but I declined. I wanted to start from that very lowest position. I don't want a special treatment you." I said to him. "That's cool." He said habang nagbabato nang bato sa dagat "What about you?" I asked him. "Well, my mom wanted me to get back to UK and continue what's my dad been doing. I'm not ready to take over as the heir of my  dad's company. Maybe I will find job at New York or LA.".he said. "Why you don't want to go back to Uk? I mean your family lives there." I asked him. Siya lang kasi yung nandito he's independent man. Which I'm so proud of him. "Because the woman that I love is living here." He said while looking deeply into my eyes. "James, we talk about it." I said. "I know, that's why I  respect that. But you can't live from the past Hope. I mean you're boyfriend is already gone. And you must look forward I know he's always with you and he don't want you to suffer like this. You deserve to love again and to belove again. I promise I will take care of you." Seryoso niyang sabi. May point siya Quen don't want me to suffer he wants the best for me. Pero am I ready? Alam mo na special sakin si James because he's always there and never live me. He deserve a chance. "Maybe your right. Okay I will give you a chance. Please don't break my heart." Sabi ko "So we're together?" Sabi niya. "Not yet you must work hard for it I'm a filipina James." I said to him "Yes! of course I'll do anything." Naka ngiti niyang sabi. "Let's go?" Sabi ko bumalik na kami sa place namin agad ko naman na tinawag si EA. "May sasabihin ako sayo." Sabi ko sa kanya "Ano yun?" Tanomg niya sa akin. Sinabi ko sa kanya about kay James. "Wow! As in? You go girl you deserve it." Sabi niya. "Am I really ready for it?" I asked her. "Ano kaba don't be afraid to true again." She said. "You know what your right."

Enrique's POV

Bagong araw na naman nadito ako ngayon sa palengke nag aabang na may bababang balde baldeng isa para mabuhat ko sayang kita nun eh sa bawat buhat mga 25 din yung binibigay sakin dagdag kita din yun kasama ko si Zia since wala naman siyang ginagwa sa bahay kaya dito lang muna siya naglalako siya nang gulay meron kasi kaming tinanim na mga gulay sa tinitirhan namin kaya Nadine decide siya na mag benta. "Tisoy meron akong magandang balita sa iyo." Sabi nang ni Manang Carmen. Malapit siya sakin ako nag bubuhat nang mga paninda niyang isda sa loob nang 3 taon. "Ano po yun?" Tanong ko. "Meron daw pupuntang mga broadcast bayun? Basta yun. Dito sa lugar natin." Biglang nabuhay yung diwa ko pagkarinig ko noon "TALAGA HO? kailan?" Tanong ko sa kanya sa "mamaya daw eh. Kung ako sa iyo eh abangan mo na at humingi ka nang tulong. Pagkakataon mo na yan para maka uwi ka na sa inyo." Sabi niya sakin. Ang saya ko ngayon! Para akong nanalo sa loto makakauwi narin kami. "Opo maraming salamat po." Tinuro sakin ni Manang Carmen kung saan mismo pupunta yung mga media I think mag ka conduct sila dito ng research kasi masiyadong tago yung lugar nato. Matiyaga kaming nahintay ni Zia sa place kung saan yung address na binigay sa amin maya-maya lang merong dumating na media dito naka van sila. Agad akong lumapit sa kanila nakita ko na mostly foreigners pero may mga pinoy din. "Excuse me po. Pwede po ba akong magtanong?" Sabi ko sa pinoy na kasama nila. "Opo, marunong ka magtagalog?" Tanong niya. "Opo, hihingi po sana ako nang tulong sa inyo na ma contact family ko sa manila." I asked her. "Ano bang nangyari?" She asked me. Sinabi ko sa kanya lahat2 na nangyari at nakinig naman siya mabuti mabait siya at pinakinggan niya talaga ako. "Ohh mygoodness! Ang tagal mo na pala dito. Agad ko itong ipapaalam sa Manila to. Hintayin mo muna ako dito ha. Tatawagan ko yung makakatulong sayo." Sabi niya. "Marami pong salamat." Halos maiyak ako sa saya. Niyakap ko si Zia."Finally we're going home." I said while kissing her head. Naiyak din yung bata at niyakap niya ako ng mahigpit. Maya-maya lang lumapit na sa akin yung babae "Sabi nang boss ko kilala niya daw parents mo kaibigan niya daw yung family mo. Wow you're so blessed. Sabi niya kunin mo na daw gamit mo a private jet will come here to pick you guys up para maka balik ng manila." Masayang sabi nang babae. "SALAMAT PO." Masayang sabi ko sa babae dali dali kong kinuha yung gamit namin ni Zia. "Paano bayan Alviar aalis na kami. Salamat sa lahat pre!" Sabi ko sa kanya. "Walang ano naman. Ingat kayo dun." Tumango ako. Sa wakas after 3 years makakauwi na rin ako! THANNNKKK YOU LORD! pasigaw kong sabi. Bumalik na kami sa place kung saan sinabi nang babae. Pagdating namin doon naghihintay na yung chopper napinadala ng boss nila. Pinasakay na kami sa wakas.

Author's Note:
Two chapters yung unupdate ko ngayon guys.(Bumawawi haha jk) Hope you like it. God bless everyone!

Im No Superman(LizQuen Fanfiction)Where stories live. Discover now