Im No Superman(LizQuen Fanfiction)

Decision

Hope's POV

Last night was the worst that had happened in my life. I didn't expected na si James ay ganoon pala. Di ko agad siya nakilala he's so possessive. And I don't like that.

Quen let us to stay here, he even bring our baggage here na hindi alam ni James. I'm scared na, na trauma ako sa inasta ni James. I made my decision we're over and I didn't want us to get married.

"How are you?" Michelle asked me. "Okay naman na, still in shock parin." Sabi ko sa kanya. "Grabe pala siya magalit no? Nasa loob yung kulo. Nako, buti nalang talaga nakilala mo agad ugali niya!" She said. "Kaya nga, but I still believe na he's a good guy tho." I said. Ngayon lang siya naging ganoon.

We just talk sa room. Masiyado pa kasing maaga. Six am palang maaga talaga kaming nagising ni Michelle. Even though, anong oras na kami natulog last night. "Unfairness si Quen ha. Todo protekta." Oang aasar niya sa akin. Loka talaga tong babae nato.

She noticed everything pwede talaga tong maging NBI eh. "Yes, eh sino ba naman di magiging over protective du eh kung ganoon ba naman." I said it to her. Parang baliw eh. "Okay, chill." Sabi niya.

"By the way, next two days na yung flight natin pabalik sa US." Sabi niya sa akin. "Ay oo nga no?" Nakalimutan ko nag malapit na pala kaming umuwi."Yeaaah, bitin nga eh." Sabi niya sa akin. "Wow ha, tapos ayaw-ayaw mo pa nung una." Sabi ko.

"Mabuti nga sinamahan pa kita dito eh." Pagmamayabang niya."OO na sige." Sabi ko nalang can't argue with her. May point naman kasi siya eh. Haha we stay lang sa room na may narinig kaming knock.

Ako nalang yung nagbukas ng pinto. "Hey, good morning." Sabi ni Quen. Yeaah, si Quen yung kumatok."Good morning." Ngiti kong sabi. "Tara na, mag breakfast na tayo guys." Naka smile niyang sabi. Pumunta na kami sa dinning room nila.

Nag almusal lang kami wala manlang nag bring up ng topic na nangyari kagabi. They don't want to talk about it I guess. Medyo awkward ng konti kasi wala manlang nagsasalita. Ako, si Michelle, Javy and Quen lang ang nandoon. Wala pa kasi si Zia.

"Uhhhmm... By the way Quen. Aalis na ako mamaya. I need to fly na sa Japan tomorrow." Sabi ni Javy. "So dadaan ka muna kela mama?" Sabi niya. "Yeaah, doon na muna ako matutulog. I need to spend time with them ya know." Pangiti niyang sabi.

"Hope, you stay here ha." Sabi sa akin ni Javy. Wow ha, nahiya naman ako."I uhh, Yes. Nakakahiya na nga eh." Sabi ko. Tiningnan ako ni Michelle nakakaasar talaga to."Sus, Wag kanga mahiya parand di ka part ng family ah." Sabi niya. Napansin ko na siniko siya ni Quen. Napataw siya. Ang cute talaga ni Quen na mahiya. "Pasensiyahan mo na si Javy Hppe ha. May hang over pa to eh. Kumain ka na nga lang diyan. Ang daldal mo!" Pa sigaw niya kay Javy.

Nagtawanan lang kami. Yun na nga umingay na rin kami sa wakas. Hahaha ang dami naming napag usapan na mga random things which is great. We even talked about  having a vacation sa Maldives if ever na free kami. Masaya sa feeling na walang nagbago sa amin. Since, it's been a years na no communication kami. Still, they treated me the same.

We finished our breakfast. Then, Javy left us na. So kami nalang tatlo sa bahay. Wala naman kaming nagawa since busy lahat. Si Quen naman nasa Café niya, he makes sure na maayos yung Café niya. Napaka dedicated niya dito. While me, wala nasa loob lang nang bahay nila.

Quen warned me na wag muna daw lumabas ng bahay dahil nga sa nangyari. At di naman alam ni James na di kami umuwi ng hotel kagabi. Nakita ko si Michelle na naka bihis. "Heyyy,heyyy. Saan ka pupunta ha?" Tanong ko sa kanya."Gagala lang, ang boring kaya dito." Sabi niya.

"Iiwanan mo ko ganon?" Sabi ko."Sama ka?" Pang aasar niya. Alam niya naman na bawal ako lumabasa kaya ang lakas mabg asar."Bawal ka kasi lumabas eh. So stand by muna bes." Patawa niyang sabi. Kahit kailan talaga tong si Michelle. Ang sarap iuntog.