Im No Superman(LizQuen Fanfiction)

What the?!

Quen's POV

Eto na naglalayag na kami papunta sa bayan nila. I am really excited siyempre sino ba naman hindi ma eexcite makaka uwi narin ako finally. Chill lang kami ni Zia she's excited too. She keep on telling me na she can't wait to see her lolo again. And this made me sad kasi alam ko na wala na yung lolo niya. Malapit na mag gabi at nasa biyahe parin kami wala naman kaming halos ginagawa naka tunganga lang naman kami dito sila mang Ebreo naman eh busy sa pagtitimon ng bangka. "Kuya Quen? Matagal pa ba?" Tanong sakin ni Zia she's sleepy. "Yeeaaah baby, just patiently wait it will be worth it." I just said to her and then she just sit down. Excited na ako na maka uwi sa amin siyempre to si my family and Hopey. Di ako sanay na hindi ko siya halos nakikita at nakakasama Hope is the only reason why I changed so much she makes me happy and she believes in me despite of who I am before. And I pray to God na she'll end up with me I can imagine myself with her na siya na yung makakasama ko sa habang buhay. Thinking of these thoughts make me smile for awhile. "Uy tisoy, mukhang masaya ka ngayon ah?" Sabi sakin ni manga ebreo. Siya lang kasi yung nakapagsasalita ng tagalog. "Masaya lang ho, makakauwi na rin ako sa wakas." Sabi ko sa kanya na nakangiti. "Ayos yan, namimiss mo siguro yung irog mo no?" Mapang asar niyang tanong. Irog? Ang lalim nun ah. "Oo nga po." Sabi ko sa kanya kahit di ko na gets kung ano yung ibig sabihin ng Irog. Hahaha "Mga ilang araw pang lalakbayin natin kaya konting tiis nalang." Sabay tapik niya sa balikat ko nginitian ko nalang siya at naupo ako kasama kay Zia. Bumalik na si mang ebreo sa pagtitimon niya tapos yung mga ksamahan naman niya nangingisda at the same time siyempre yun naman talaga yung purpose nila sinama lang naman nila ako para ihatid sa bayan nila. Excited na talaga ako pero yung problema ko naman I don't have money para maka balik ng manila or makitawag manlang sa telepono. Nawala na lahat ng gamit ko sa pag crashed ng eroplano. Di ko rin memorize number ng family ko if ever may telepono dun or tawagan. Pero, may police station naman siguro dun diba? So yun nalang yung way. Ohhhh shoot! ngayon ko lang natandaan na nawala yung bracelet ko! parehas kami ni Hopey nun lahat na nawala. Mga ilang araw pa kami ditotutulungan pangingisda ng magkaroom naman ako dito ng silbi. Matarik yung sikat ng araw ngayon pero wala kaming magawa kundi mag bilad binigay ko kay Zia yung jacket ko para maprotektahan manlang siya ng araw.

Hope's POV

Maaga akong gumising ngayon with a smile on my face. Knowing na I will since the man of my dreams and knowing na he's still alive. Naligo ako ng maaga and then Nag breakfast na ako tita is still in her room with Andy. Kaya di ko na muna sila inistorbo. May balcony yung hotel na pinag stayan namin lumabas ako para maka sagap ng fresh air siyempre its a province relaxing yung view and malayo sa urban na maingay siya dito ang tahimik which is good na makatulong sakin mawala yung stress. I heard na meron kumakakatok ng door. I figured it out baka si tita Bambi so I quickly open the door! "Hope, wow you're already up." She said smiling "Yes, po tita. I'm so excited to see Quen." Sabi ko with a big smile on my face. "Good, let's go?" She said and then we wall na papuntang baba para pumunta dun sa station na sinabi ng mga rescuers. We arrived mga 5 mins. And they already there waiting for us. "Good morning po ma'am." They greeted us and nag good morning din naman kami sa kanila. Lahat na halos sila eh nag prepared na ng sasakyan namin na pang rescuer na boat 2 boats yung gagamitin namin para madali namin silang mahanap kasama din namin yung army they say na delikado din daw dun sa part na yun meron daw na bandido dun which is sila yung mga na nanakot ng mga mangingisda. So were safe naman pala. Nag start na kaming mag hanap umalis na kami so it's 6am palang naman kaya nga medyo malamig siya and di pa masyadong mainiit. Kaya tiningnan ko muna yuny view maganda siya as in super. Sila tita ang Andy naman nag uusap I think sinesermunan niya si Andy because she's complaining na she's sleepy pa daw di daw kasi natutulog ng maaga eh. Haha yung mga rescuers naman kanya kanya ng telescope sa kalapit isla siyempre just to make sure na walang ma miss na target. Meron din na helicopter na tumulong samin sila yung nag bibigay ng tip kung meron silang makitang bangka. So apparently we been searching for almost three hrs. And still wala parin kaming nakikita. "Wala parin talaga sir." Sabi ng isang rescuer. At this point medyo nalungkot ako akala ko kasi pag sakay ko dito makikita na agad si Quen bat hindi eh. Maya maya lang meron na tumawag sa pinaka head narinig ko na yung tumawag eh yung rescuer na nasa helicopter. "Guyss! Kelangan nating makapunta dun sa sinasabi ni sir!" Parang natataranta siya and may tinuro siya sa map nila that's mean that's the locaton. "Sir were coming to the target. Coopy." Sabi niya. "Bilisan mo it's emergency!" Sabi niya sa nag dadrive. "Excuse me? What's happening?" I asked the other rescuer. "Maam as of now ang pagkakaalam ko may nakita na po na bangka. Baka po eto na po yung hinahanap niyo ma'am." Pag karinig ko dun biglang bumilis yung pagtibok ng puso ko. "Eh bat parang nagmamadali si Sir?" I asked her again. "I don't know ma'am malalaman po natin yan when we arrrive sa place nayun." di na ako nagtanong baka kasi makulitan sakin yung babae that's why I keep quiet nalang. Maya-maya lang lumapit samin yung leader ng crew na parang malungkot "Ma'am meron po akong balita sa inyo. Kasalukuyan pong nasusunog yung bangkang nakita ng kasamahan namin na pinaghihinalaan namin na nandoon yung anak niyo. We are trying our best na masave yung bangka pero wala po maam. Sorry po." Sabi nung rescuer samin. Biglang nanlumo yung buo kong katawaan at tumulp luha ko. Noooo! this can't be happening that's no Quen! Quen is alive. He is. He will comeback to me. "WHAT ARE YOU TRYING TO SAY THAT MY SON IS DEAD?" Humahagulgol na sabi ni Tita habang pinapa kalma siya ni Andie, she's trying to be strong for her mom. If this is a nightmare please wake me up! "Ma'am kailangab niyo pong tanggapin ang katotohanan. We're very sorry. Pupunta po kami sa bangka na yung and we are going to identify yung pagkakakilanlan ng mga nasunog sa bangka if you want ma'am you can join us para po baka makita niyo po yung anak niyo dun. " Sabi nung lalaki kay Tita. She just nodded. I don't know what to do. Natulala nalang ako. Please please please. Wag naman. I don't know what to do without Quen. He's my one and only. Suddenly pumatak nalang yung mga luha ko sa mata ko. I can't handle it anymore...

To be continue..

A/N: Guys nabasa niyo ba yung na update ko na next chapter nung sa crashing? ang tagal ko ng update nun pero zero views parin tsaka nagtataka ako bat dun parin kayo na cocomment sa crashing na update eh may kasunod na na chapter yun. Please paki comment if nabasa niyo na yung mga updates ko. Para maayos ko agad. Thank you po sa pagbabasa. xx