Im No Superman(LizQuen Fanfiction)

All is well

One year later..

Enrique's POV

It's been one year na. Marami nang nag bago. Masaya ako sa nangyayari sa buhay ko. I'm happy na Zia is doing good even though she can't speak Spanish. Hahaha she's doing well naman.

Malaki na siya at napaka buting bata. Proud single dad here. Haha she complete me. Sabi ni Javy na maghanap na daw ako nang mama ni Zia. Loko yun, ayoko pa. I don't think so na I'll be dating soon. Kontento ako sa pagiging single ko.

Yeaah I admit I'm still in love with Hope, di siya nawala sa buhay ko. Kahit na wala akong communication sa kanya. I decided na wag kong I check yung mga social media niya.

Because I don't want to torture myself. I hope na she's happy with him. That's all I want. It's funny na even we are separated for 4 years. She's still my love.

Di ko alam na ganito pala talaga pag tinamaan ka sa isang tao tapos di pa naging kayo. Sabi nila bilib daw sila sakin kasi naging matatag ako.
Yung ibang tao daw kasi na nakaranas nang ganito eh nawalan na nang pag-asa sa buhay naging basag ulo or di naman kaya naging lasenggo.

Kung alam lang nila it's not easy for me at first. Pero nasanay narin ako. Kaya siguro na kontento ako na maging single maybe because I'm afraid to fall in love.

I don't think so na magmamahal pa kong ulit. Because all I can see is her. She's my world it's always her. Malabo narin naagkita kami non. She's in US and I'm in Spain so there's no chance na magkita pa kami. Mas mabuti na rin yon. Di ako handang makita siya dahil sigurado ako na pagnakita ko siya babalik lahat nang memories and I'm afraid na baka that time di ko na kayanin.

Oo nga pala, mero na I live mandrid sa country side siya it was a small town malayo sa kabihasnan. Pumayag si Daddy na dito ako mag start nang bagong buhay. I wanted a simple and quiet life. And he agreed pero minsan pag may transaction sa family business namin nandoon din ako pero most of the time nandito lang ako.

Meron akong café dito napinatayo. So mostly nandito lang talaga ako. Mabenta naman siya since nasa counry side ako nakatira. Simple lang naman buhay dito eh parang nasa probinsiya lang din naman ako.

Nandito ako ngayon sa Café. Espoir Café yung pangalan ko french name nang Hope. Oh diba? Solid yun. I told you I'm still into her."Good morning Sir." Bati sakin ni Pablo siya yung katulong ko sa Café dito.

Medyo maliit lang naman yung Café ko. Di naman malakihan kaya konti lang yung tao. Si Pablo, Emanuela, Lucia, Santiago, Federico at Reandrea. Memorize ko na yung mga pangalan nila. Haha

"Hey. Good morning too." I smile at him. Malapit ako sa ka kanila kasi nga halos same age lang kami at ahead ako sa kanila. English sila sakin kumausap kasi nga di naman ako fluent sa Spanish even though nakaka intindi ako at nagkapagsasalita ng konti. So mas mabuting nang English nalang.

Medyo hapon narin busy na yung lahat tumutulong din ako sa kanila pag marami kaming customers. Siyempre sanay narin naman ako gumawa sa nga ganito.

"Daddy!" Pagbati sakin ni Zia. "How's my baby?" Tanong ko sa kanya. "I'm doing good po daddy. I got the highest score in class!" She said proudly habang bitbit niya yung test paper niya. "Wow I'm so proud of you!" I said to her. Tiningnan ko yung papel niya.  "Change your clothes na." Sabi ko sabi ko. Pumunta na siya sa likod nang cafe nandoon kasi yung bahay namin. Yeaah kami lang dalawa naka tira doon.

Maya-maya lang eh bumalik na siya. After class niya pumupunta siya agad siya dito pata tumulong gusto niyang tumulong samin sometimes doon ko siya sa counter pinagbabantay naaaliw kasi sa kanya yung mga nagbabayad may mini store kasi sa gilid so dun ko siya pinagbabantay.

Hope's POV

Yes! I got promoted as an assistant manager. Me and James are doing good together. Last five months tinanggap niya na yung position nainaalok sa kanya ng Dad niya dito sa New York. Dito naka based yung pinag tatrabahuhan namin.

But we are not living in the same apartment. We're not married yet. But we're engaged at nagplapano kami kung saan gaganapin yung wedding namin. Which I'm so excited.

Actually after nang work ko today pupunta kami sa kaibigan niya siya yung wedding planner namin. Pagpipiliaan namin kung saan lugar kami ikakasal. Mag bibigay siya nang place since ang dami kong gustong place na ikasala ako. Hahaha

"Babe, I'm picking you up at 12." His text. Malapit na mag 12 so lumabas na ako ng office since nasa 32 floor pa ako naka based. I'm so excited to see him. I miss him kasi.

"Hey Babe." I smiled and kiss him sa cheek. "Hey I miss you." Nakangiti niyang sabi sakin. "I'm so excited for our wedding." Todo ngiti niyang sabi sakin. "Finally I'm going to marry the most pretty girl in the world. I can't wait to wake up seeing your face beside me." Pagpapatuloy niyang sabo hinawakan niya yung kamay ko. At hinalikan. "Awww. Stop being so romantic babe. You're so cheesy." I said while laughing haha

"Ouch! You're breaking my heart babe." Kunwari na hurt ang mokong. Haha "Just kidding. You know how much I love you right?" I said while looking to his eyes. "Yeaah, I know. You're so obsessed with me because I'm so hot." He said while laughing. Ang ambisiyoso talaga nito kahit kailan.

"HAHAHAHA! Asa ka." Sabi ko while rolling my eyes. "What?" He said confused. "That's a filipino term for yeah right." I lied. Haha siyempre naman.

Nakarating na kami sa office nung wedding planner namin. Pumasok na kami sa office niya and he greeted us with a smile.

"How are you lovebirds?" Taning niya habang kinukuha niya yung folder para sa wedding namin. "We're doing good." I respond with a smile. Inexplain niya samin niya saamin about doon sa mga napili niyang lugar.

Pinaupo niya kami sa parang mini sala set sa office niya to see yung mga image nang churches na napili niya. I said kasi I wanted na parang peaceful yung place yung malayo sa kabihasnan that's my dream wedding eh. Yung tipong parang small church na nasa country side.

Pinapakita niya samin yung mga image. We have 3 choices una sa Paris and the second one sa Italy and the last is sa Spain. Kaya yun pinahanap namin siya sa bawat place doon.

Habang tinitingnan ko yung mga image may naka catch nang attention ko. Maliit lang siya na Church pero parang old Church siya na parang sa countryside.

"Hey this is a beautiful Church." Sabi ko kay Mr.Bruce. "Yes, That Church is in Spain." He said. Inexplain niya sakin na yung Church na yon eh di masiyadong kilala sa buong mundo pero sikat daw yung sa bayan nila. And he also mentioned na sa little town daw naka based yung Church na yun na parang countryside.

Pagkarininig ko na countryside. Bingo! This is what I want. Hahaha "I want to get married there." Sabi ko kay James. "Okay, I guess we found a perfect place for our wedding." He said at inakbayan niya ako the he kissed yung side ng head ko.

"So that's it?" Sabi ni Mr.Bruce. "Yeaah, we'll take that place." Sabi ni James. "Okay I will contact them to schedule your wedding day. Mayne you can visit there. You you can see the place personally." He suggest.

Nag excuse muna kami para makapag-usap. Nag-usap kami ni James kung pupuntahan ba namin he said na he will be busy for the next month. I offered na ako nalang yung pupunta since wala naman akong masiyadong hectic na schedule next month.

Pero ayaw niya pumayag if ako lang daw mag-isa sabi ko sa kanya na isasama ko si Michelle pag pumunta ako ng Spain. And guess what? Pumayag siya. Yehey! Bumalik na kami ni James kay Mr.Bruce.

"We decided to there I can see the place." I said. "So Mr.Mcvey is not coming?" He asked. "Yeaah, I'll be busy next month that's why I can't be with her. But her best friend will be with her so I know she'll be okay with it." He winked at me. "Okay then. I will book you a schedule of your flight next week just give me your personal info and your besties info too." He smile. I said okay then we said goodbye.