Frontier Horizon

Prologue

"STOP THE car," utos ng babae sa kaniyang kasama. Hinawi niya ang ilang hibla ng kulay olandes na buhok na humaharang sa kaniyang walang emosyon at kulay abong mga mata. Diretso siyang nakatingin sa daanang kanilang tinatahak kaya hindi mawari ng kaniyang kasama kung anong problema.

"Bakit? May naiwan ka ba sa mall, Yzra? Bibilhan na lang kita ng bago," sagot nito sa kaniya't nagpatuloy sa pagmamaneho. Itinuon ni Yzra ang kaniyang mga titig sa kasama na hindi naman nakaligtas sa periperal na bisyon nito.

"I said stop the car, Arima," maawtoridad niyang pag-uulit sa kaniyang sinabi kaya agad napaapak sa preno si Arima. Mabilis ang pagpapatakbo nito ng sasakyan kaya halos sumalpok ang mukha nito sa manibela dahil sa lakas ng impak.

Hindi mapagtanto ni Arima kung ano ang tumatakbo sa isip ng kapatid. Kung ginagaya ba nito ang kanilang ama o sadyang may hindi lang sinasabi si Yzra sa kaniya. Hindi niya mapigilang kilabutan. Tiyak na maagang mapipigtal ang buhay niya kasama ang kaniyang kapatid.

"Yzra, I already told you. Kung may naiwan ka man, bibilhan na lang kita ng bago. Ang layo-layo na natin sa mall para bumalik pa. Mahaba-haba pa rin ang biyahe natin pauwi ng bayan. Gusto ko nang makapagpahinga-"

"Shut your mouth and examine the surroundings," pagputol ni Yzra sa sinasabi ng kapatid. Agad namang tinikom ni Arima ang bibig at pinakiramdaman ang paligid.

"One... three... four... seven..." pagbibilang ni Arima sa kaniyang isip. Napalibutan at nasundan na pala sila nang hindi niya napapansin.

Labis na lamang ang pagtataka ng magkapatid na Arima at Yzra. Wala itong mga dala na sasakyan ngunit paano sila nasundan nito? Kahit sinong mafia ay hindi makakasabay sa bilis ng takbo ng kanilang kotse.

Bumalot ang katahimikan sa kanilang dalawa. Wala rin namang saysay kung tatanungin nila ang isa't isa dahil malamang sa malamang ay wala namang nakakaalam ng kasagutan para rito.

"Kailangan pa ba natin silang kalabanin? Gusto ko nang makapagpahinga," tanong ni Arima sa kapatid habang iritableng kinakamot ang kaniyang itim na buhok. Halata ang pagod sa boses nito, gayon din sa kaniyang kulay luntiang mga mata. Nang hindi sumagot si Yzra, ibinalik nito ang paa sa pagkakaapak sa gas pedal. Muling huminto ang sasakyan nang buksan ni Yzra ang pintuan.

Mabilis itong bumaba habang inaayos ang pagkakasuot ng itim na gloves sa kaniyang kamay.

"Are you crazy?! Come back here! You're just gonna waste your stamina!" sigaw ni Arima sa kaniya habang nakadungaw sa bintana ng driver's seat.

"Can you hear yourself? We can't let them follow us back. Who's crazy now, huh?" pagbabaliktad ni Yzra rito.

Pinalagutok ni Yzra ang kaniyang mga buto sa daliri't leeg para ihanda ang katawan sa mangyayaring labanan. Marahang napapikit ang kaniyang kapatid sa loob ng sasakyan. Hindi niya na alam ang gagawin sa kapatid. Hindi niya naman ito kayang pigilan dahil katulad ng kanilang ama, si Yzra ay isa sa mga taong kinakatakutan niya.

Wala man siya sa tamang wisyo para makipaglaban, alam ni Arima na kailangan niyang tulungan si Yzra dahil walang sinuman ang dapat makaalam kung nasaan ang kanilang hideout. Kung gusto niyang makauwi na agad, kailangan niyang tapusin nang maaga ang laban.

Napabuntong-hininga ito bago kinuha ang isang mini uzi mula sa dashboard. Habang nasa harapan ng kotse pumuwesto si Yzra, nagtungo naman si Arima sa likuran ng sasakyan.