my new stepbrother // l s ✓

|006|

"Ik wil het horen Louis"

"Ik vertrouw je Harry" ik glimlach en knuffel hem. "Dankje"

-

Louis.

Vandaag ga ik weer naar school. Ik ben echt bang, ik ben eigenlijk elke schooldag wel bang en vaak thuis ook nog. Harry heeft gezegd dat hij me gaat helpen maar straks is hij er niet op tijd, en hij kan nooit precies op dezelfde plek zijn.

Ik zie Niall aan komen lopen maar hij loopt recht langs me de school in, zonder ook maar oogcontact te maken. Ik frons en loop achter hem aan.

"Niall?" hij stopt en draait zich om.

"Ik kan niet meer met je omgaan, sorry" waar slaat dit nou weer op? Ik ben mijn enige vriend kwijt. Ik heb nog niet echt uitgevogeld of Harry ook een vriend is maar Niall heeft me altijd gesteund en nu raak ik hem kwijt.

"Waarom niet?" mijn onderlip begint te trillen. Ga maar weer huilen Louis, doe je toch nooit.

"Ik begin steeds meer gepest te worden Louis, je weet hoe het is dus je moet me begrijpen" er zit geen emotie achter zijn ogen. Tuurlijk weet ik hoe het is, daarom heb ik ook een vriend nodig.

"I-ik dacht dat je mijn vriend w-was" ik ren naar de wc's en begin te huilen. Ik wilde dat ik mijn emoties is in kon houden. Maar eerst mijn moeder, dan het gepest en nu dit. Het word me gewoon allemaal even te veel.

Luide snikken vullen de ruimte en ik staar naar de muur voor me.

"Louis, ben je hier?" hoor ik Niall zeggen.

"Ga weg" snik ik.

"Louis, alsj-" zijn voetstappen komen dichterbij.

"Hij zei ga weg" even denk ik dat ik het me verbeeld. Maar het is Harry, het is hem echt.

Niall zucht en zijn voetstappen vervagen. Ik veeg mijn tranen met mijn mouwen af en draai de deur langzaam van het slot.

Harry komt gelijk naar binnen en draait de deur achter zich dicht. "Wat heeft hij gedaan?"

"Het is niks"

"Louis, vertel me wat hij gedaan heeft" commandeert hij me.

Zijn ogen staan donker.

"Hij w-wil niet meer m-met me omgaan" snik ik. Ik zie zijn ogen donkerder worden met de seconde.

Hij balt zijn handen tot vuisten. "Kijken of hij ook niet met mijn vuist om wil gaan" gromt hij.

"Harry, je krijgt problemen" zeg ik zacht. Zijn schouders spannen zich aan.

"Daar geef ik geen ene fuck om" hij trekt gefrustreerd aan zijn haar.

"Je bent veel sterker als hem" hij zucht.

"Louis, ik mocht de eerstvolgende keer degene die je pijn deed in elkaar rammen, wist je nog?" mijn ogen keren zich naar de grond. Ik ga dit toch nooit winnen.

"Ja, maar ik zei het alleen maar zodat je het die keer niet zou doen" hij schud zijn hoofd en loopt het hokje uit.

Ik roep nog één keer zijn naam maar krijg geen antwoord. Ik wil niet dat hij Niall pijn doet, ik geef nog wel om hem. Hij is zo lang mijn vriend geweest en ik wil hem niet zien lijden.

Ik loop het hokje uit maar ze zijn beide nergens te bekennen.

Ik bel Harry maar krijg gelijk zijn voicemail, waarna ik Niall bel en hetzelfde gebeurd.

*

Harry.

Hoeveel Louis ook smeekte, ik moest en zal hem beschermen. Degenen die hem pijn deden kregen net zoveel pijn.

Karma.

Ik begin bij Niall en eindig bij Zayn. Ik grijns.

Let the battles begin.