my new stepbrother // l s ✓

|041|

"Ik wacht" hij haalt een opnieuw wenkbrauw omhoog.

"Houd. Je. Bek!"

-

Louis.

Ik sta in de deuropening en kijk naar de ruzie van ze. Ik ben te pussy om er tussenin te springen.

Harry beukt hem tegen zijn hoofd aan, ik slik. Het ziet er echt erg uit. Harry's ogen vergroten als hij naar me omkijkt. Hij laat Liam gelijk los en loopt naar me toe.

"Sorry, ik wilde hem niet slaan, echt!" ik knik. "Het spijt me zo erg ik-"

"Haz, hij bleef je maar uitdagen, ik begrijp het wel.. het geeft niet" ik glimlach zwak en zet een kusje op zijn lippen.

"Harry" piep ik als ik achter hem ga staan. Liam komt aangelopen, ik ben bang voor hem want hij sloeg mijn vader zo bewusteloos en ik ken hem blijkbaar niet zo goed als ik dacht want Harry probeerde hem geen pijn te doen, voor mij. Maar hij daagde hem uit, probeert hij ons uit elkaar te drijven? Ik weet het niet, maar ik begin hem steeds minder aardig te vinden.

Harry draait zich om en kijkt recht in zijn ogen. Hij plaatst zijn handen achter zich op mijn heupen om er zeker van te zijn dat ik veilig ben.

"Mag ik nog even met hem praten?" vraagt Liam, Harry kijkt achterom voor toestemming van mij als hij Harry een beuk op zijn hoofd geeft. "Louis, ga naar boven" zegt Harry snel. Ik knik en ren naar boven.

Ik ga op bed zitten en hoor af en toe wat kreten en bonken. Op een gegeven moment stopt het geluid en hoor ik iemand de trap oplopen. Alsjeblieft.. laat het niet Liam zijn.

De deur word open gedaan en ik zucht opgelucht als ik Harry daar zie staan. Hij heeft opnieuw weer bloed over zijn gezicht zitten en zijn knokkels zijn opengebarsten.

"W-waar is hij?" vraag ik zacht.

"Hij zal voorlopig wel even niet bijkomen, maak je geen zorgen" ik knik. Hij ziet er nog steeds boos uit maar wel minder boos als eerst.

"Hij was alleen maar verliefd op me Harry" mompel ik.

Hij komt naast me zitten en kijkt naar zijn handen die in zijn schoot liggen. "Ik weet het, ik wil je gewoon niet kwijt, niet opnieuw.. en elke bedreiging ruim ik op, zo ben ik nou eenmaal" ik wrijf over zijn knokkels en hij verschiet.

"Doet het pijn?" hij knikt.

"Maar het was het waard, het geeft niet"

Ik loop naar de badkamer en haal een natte handdoek waarna ik het opgedroogde bloed van zijn gezicht afhaal. Ik plak pleisters op zijn wonden en hij glimlacht dankbaar.

"Dankje Lou" zegt hij als hij een kusje op mijn wang plaatst.

"No problem" ik leg mijn hoofd op zijn schouder als we de bel horen gaan.

"Ik ga wel" zegt hij voordat hij naar de deur loopt. Ik loop toch achter hem aan als hij de deur opentrekt.

Ik schrik als ik mijn vader in de deuropening zie staan.

Nee..