my new stepbrother // l s ✓

|027|

Hij bijt op zijn lip om zijn tranen in te houden.

"Ja, ik denk het"

-

Harry.

Ik word wakker van Louis' gesnik. Het gaat elke nacht zo, ik heb hem echt gebroken. Ik voel me zo rot voor hem, maar ooit gaat hij beseffen dat het de goede keuze was.

Richard is naar zijn ouders gegaan en mijn moeder volgens mij naar haar zus, eigenlijk zijn we alleen thuis. Ik heb echt de familie uit elkaar gerukt..

Na een halfuur kan ik het niet meer aanhoren en klim ik mijn bed uit waarna ik hem in mijn armen neem.

"Ssht"

"Harry, i-ik houd zoveel v-van je" snikt hij. Fuck.

"Ik weet het Lou, ik weet het" ik wrijf over zijn rug.

"Het komt goed, ik beloof het" fluister ik.

"H-Het komt niet goed H-Harry, ik ben een n-nerd, n-niemand wil me" hij is het kleine beetje zelfvertrouwen wat hij had gekregen ook weer in één klap verloren.

"Dat ben je niet, ik vond je toch ook leuk?" zijn snikken worden alleen maar harder en dan realiseer ik me wat ik gezegd heb.

"Nee, fuck, ik bedoel, je bent gewoon leuk" hij kijkt op.

"Dus je w-wilt weer met me?" godver, wat moet ik hier nou op zeggen.

"Ik heb even tijd nodig" zeg ik zacht terwijl ik zijn tranen wegveeg.

"Vind je het gezellig als Liam morgenavond komt?" fluister ik om het onderwerp te veranderen.

"Wat g-gaan jullie doen d-dan?" ik haal mijn hand door zijn haar.

"Niet zoveel, een filmpje pakken denk ik" hij knikt.

"Denk je dat je kan slapen nu?" hij is gestopt met huilen maar kijkt nog wel verdrietig uit zijn ogen.

Hij haalt zijn schouders op. "Ik ga het proberen" zegt hij zacht.

Ik glimlach. "Welterusten" ik geef hem nog een knuffel, ik moet me echt inhouden om hem niet te zoenen. Als ik hem zou zoenen zou hij zich alleen nog maar meer aan me hechten en dat kan ik niet maken.

Ik klim in bed en trek de dekens over me heen.

Na een kwartiertje hoor ik dat er iemand het bed op klimt. Hij komt naast me liggen en nestelt zich dicht tegen me aan. Ik sla zonder na te denken mijn arm om hem heen. Dit is echt te lang geleden, ik miste hem naast me.

-

Louis.

Na een lange schooldag zitten we uitgeput op de bank.

Mijn maag rammelt van de honger. "Haz?" zijn hoofd schiet mijn kant op.

"Hm?"

"Kunnen we Domino's bestellen?" hij knikt.

"Is goed" hij geeft de telefoon aan me.

"Welke wil je?"

"Hawaii" ik knik.

Hallo, wat is uw bestelling?

Een Hawaii en een Funghi maar de Funghi zonder de champignons, kan dat? Ik hoor Harry grinniken op de achtergrond.

Ja, dat kunnen we wel voor u doen, bedankt voor de bestelling

Oke, doei

Dag

"Waarom wil je een champignonpizza zonder champignons?" glimlacht Harry.

"Gewoon, dat is lekker"

Na een halfuurtje horen we de bel gaan, we lopen beiden naar de deur. Harry pakt de pizza's aan en kijkt er alvast in als ik afreken.

"Wacht, hier zitten champignons op" ik rol mijn ogen.

"Harry, maak er niet zo'n probleem van" fluister ik in zijn oor.

De man kijkt ons raar aan. "Sorry hoor, maar ik heb hem toch echt horen zeggen dat hij geen champignons wilde"

"Harry!"