my new stepbrother // l s ✓

|011|

"Wat is er?" hij wrijft in zijn ogen en gaat rechtop zitten.

"Ga nou niet onschuldig spelen, we weten dat je het gedaan hebt"

-

Harry.

Louis kijkt met paniek in zijn ogen naar mij, om hulp vragend.

"Wat is er?" vraag ik.

"Louis heeft het wel gedaan, ze hebben camerabeelden" mijn moeder zet haar handen op haar heupen wachtend op een uitleg van Louis.

"Ik had er een rede-"

"Ik vind dit echt niet kunnen" onderbreekt mijn vader hem. Louis kijkt naar zijn schoenen.

"Maa-"

"Wat moeten we nu met jou?" onderbreekt mijn vader hem weer.

"Laat hem even uitpraten oke?" zeg ik geïrriteerd.

Louis kijkt me dankbaar aan waarna hij begint te praten. "Ze hadden ook iets gedaan wat ik niet leuk vind" hij slikt.

"Wie?" vraagt mijn moeder.

"Luke en Zayn" hij wacht even voor hij weer begint te praten. "Ik wilde het erop laten lijken dat hun het gedaan hadden"

"Louis! Zo heb ik je niet opgevoed!" zegt Richard best hard. Louis krimpt ineen van zijn harde stem.

"Wat hebben ze gedaan 'wat je niet leuk vond'?" imiteert hij hem. Ik schuif wat meer naar Louis en wrijf over zijn rug.

"Het was niet iets heel groo-" begint hij zijn zin.

"Ze hebben hem gepest oke?! Sterker nog, ze pesten hem! Dus doe alsjeblieft even normaal!! Is dit nou wat je opvoeden noemt?" zeg ik kwaad. Er loopt een traan over Louis' wang.

"Oh" zegt mijn moeder. Richard lijkt nog even boos, hij heeft echt geen hart.

"Kom Louis" ik gebaar naar boven. Hij staat op en we lopen samen naar boven. Ik hoor Louis' zachte snikken, het geluid gaat recht door mijn hart.

We gaan samen op mijn bed liggen, het is het bovenste bed. Louis wilde graag het onderste bed. Net zoals in het echte leven. Hij lijkt altijd onder iedereen te worden gezet. Terwijl hij zo zijn best doet, op school, thuis. Hij verdient veel meer.

Ik ga op mijn rug liggen en Louis legt zijn hoofd op mijn borst. Zijn schouders schokken nog een beetje. "Is het waar Louis?" vraag ik zacht.

Hij knikt. "Eigenlijk ben ik best trots op je" hij kijkt vragend omhoog.

"Waarom?"

"Je komt een soort van voor jezelf op, ik bedoel, je laat die pesters er niet zomaar mee wegkomen" hij haalt zijn schouders op.

"Nouja, het was eigenlijk de eerste keer dat ik zoiets deed en ik faalde hem zwaar" glimlacht hij.

"Je moet het nog leren" glimlach ik en ik druk een kus op zijn kruin.

"Ik denk het" er gaan een paar minuten stilte voorbij, geen ongemakkelijke stilte. Maar we genieten gewoon van elkaars aanrakingen en aanwezigheid.

"Auw, fuck" roept Louis opeens.

"Wat is er?" grinnik ik.

"Ik stootte mijn voet tegen dit kutbed" ik lach.

"Dat is niet grappig" hij gaat tegenover me zitten.

"Ahw Lou, wil je erover praten?" plaag ik.

"Niemand mag mij plagen, nu krijg je de kieteldood" grijnst hij.

"Lou, s-stop p-please" lach ik.

"Alleen als je de magische woorden zegt" glimlacht hij.

"E-en dat i-is?"

"Louis is de beste" zegt hij trots.

"L-Louis i-is de beste" hij stopt en kijkt me lachend aan.

"Je had jezelf eens moeten zien" lacht hij.