|051|

2.3K 122 26
                                    

"L-Louis?" ik kijk om en zie een bos rozen op de grond liggen. Mijn ogen gaan over zijn smoking en dan weer terug naar zijn gezicht, waar ik recht in zijn groene ogen kijk.

-

Louis.

"Harry?" hij blijft me emotieloos aanstaren.

"Louis, waarom?" mijn vader loopt weer naar boven in hoeverre het lukt.

"I-ik-" hij schud zijn hoofd.

"Laat het maar Louis.. laat alles maar" hij loopt over de rozen heen de voortuin uit. Een groot schuldgevoel overspoeld me. Maar het was toch uit? Of niet?

Ik ren hem zonder er teveel bij na te denken achterna terwijl ik zijn naam roep. Hij versnelt zijn passen waarna hij begint te rennen. Hij rent de bossen in, maar dat stopt me niet.

"Harry, alsjeblieft, wacht!" ik blijf zijn naam herhalen tot ik over een boomstam val. Een gil verlaat mijn mond waarna Harry zich omdraait. Hij vergroot zijn ogen en rent snel naar me toe.

Hij probeert mijn zwaar bloedende been aan te raken, maar ik trek hem terug. De tranen stromen ondertussen alweer over mijn wangen. "En nu kom je opeens wel he? Als ik pijn heb kom je pas? Nou hier, je krijgt je zin" ik begin mezelf wanhopig te slaan.

Hij wikkelt zijn hand om mijn pols. "Laten we het er straks over hebben oke? We zorgen eerst even dat je been in orde is" hij reikt opnieuw naar me uit waarna ik weer wegtrek en op probeer te staan. Het doet pijn maar ik moet weg hier.

"Louis, stop" ik blijf door strompelen.

"Louis" hij zucht en slaat zijn armen om me heen zodat ik niet weg kan. Ik heb de energie niet meer om tegen te stribbelen.

"Laten we al het drama voor heel even vergeten oke? We praten verder als ik naar je been heb gekeken" hij veegt mijn tranen weg. Er rollen al snel weer nieuwe over mijn wangen.

Hij pakt me in bruidsstijl op en rent naar mijn huis.

Thuis legt hij me op de bank neer en pakt gelijk wat spullen bij elkaar.

"What the fuck heb je met hem gedaan Harry?" Liam komt de kamer binnenlopen en fronst.

Harry gromt. "Houd je bek Liam" Liam haalt zijn schouders op.

Harry haalt wat grote splinters eruit en ontsmet de wond waarna hij het verbind.

"Gaat het Lou?" ik veeg mijn tranen weg.

"Ik weet het niet, ik weet het echt niet..." hij slaat voorzichtig zijn arm om me heen.

"Waarom heb je het gedaan?" zijn stem is zacht.

"Ik mis je Harry, ik denk dat ik het daarom deed.. ik ben gewoon een klootzak" hij knikt.

"Maar wel mijn klootzak" ik frons waarna ik grinnik.

"Harry. Nu. What the fuck heb je gedaan?" commandeert Liam hem.

"Ik heb hem geholpen terwijl jij hier helemaal niks zat te doen" hij lacht.

"Ik was er anders wel voor hem toen hij zoveel liefdesverdriet had, of zo alleen was. Keer op keer door jou"

Ik voel dat Harry zich aanspant. "Harry, hij is het niet waard" fluister ik.

"Je probeert alleen maar in zijn broek te komen verdomme" snauwt Harry, is dat echt zo? Ik kijk naar Liam en hij grijnst.

"Volgens mij ben jij degene die dat probeert, kijk jullie nou als een lief koppeltje" hij imiteert ons.

"Dat jij nou niemand kan krijgen" Harry verhoogt zijn stem.

"Dat jij nou geen vader hebt" zegt hij op dezelfde toon, nu is hij echt te ver gegaan.. je moet echt niet over zijn vader beginnen. Waarom doet iedereen dat..? Voor ik het door heb rent hij naar Liam.

my new stepbrother // l s  ✓Where stories live. Discover now