|054|

2.2K 105 13
                                    

Ik loop naar boven met Liam achter me aan. "Hier is de logeerkamer" hij knikt. Ik zie mijn vader op het logeerbed liggen slapen en ik zucht. Ik begin aan hem te schudden maar hij word niet wakker.

Ik schud op mijn hardste maar er komt geen beweging in...

-

Louis.

Ik pak zijn pols vast maar voel niks. "Liam?" hij kijkt van mij naar mijn vader.

"Denk je dat hij? Je weet wel.." hij haalt zijn schouders op.

"Moet ik 112 bellen?" ik knik en haal trillerig adem. Als hij echt dood is heb ik niemand meer..

"Ze komen eraan, heb je nog iets nodig" ik knik.

"H-harry" hij knikt en pakt zijn telefoon.

Even later hangt hij op. "Hij was nog niet heel ver weg van hier dus hij moet zo komen" ik knik opnieuw.

-

Even later gaat de bel, Liam rent naar beneden en even later komt Harry naar boven gerend.

"Louis, wat-" ik onderbreek hem door hem in zijn armen te vliegen waarna ik begin te huilen.

Hij wrijft zacht over mijn rug. "Wat is er Lou?"

Ik wijs naar mijn vader. "H-hij-" verder kom ik niet door mijn snikken.

"We voelen geen hartslag bij hem en hij lijkt niet te ademen" zegt Liam dan.

De bel gaat weer en Liam rent opnieuw naar beneden om de deur open te doen voor het ambulance personeel.

"Shh, ik ben er nu" fluistert Harry.

Ze leggen hem op een brancard wanneer ze weer naar beneden lopen.

"Kom" zegt Harry waarna hij me optilt.

"Er mogen er maar twee mee" Liam knikt.

"Het is goed, maar houd me op de hoogte oke?" ik knik waarna we snel achterin de ambulance gaan zitten.

-

We stoppen bij het ziekenhuis en ik en Harry rennen achter mijn vader aan die met een snel tempo word vervoerd door de gangen.

Op een gegeven moment stoppen ze. "Jullie moeten hier wachten, we laten het weten als we meer te weten zijn gekomen" ik knik en ga zitten.

"Harry?" hij kijkt mijn kant op.

"Mhm?" ik slik.

"Denk je dat hij.. je weet wel.. dood is?" mompel ik.

Hij schud zijn hoofd. "Nee, daar moet je niet aan denken" ik ga op zijn schoot zitten en leg mijn hoofd in zijn nek.

"Ik ben gewoon zo bang" hij knikt.

"Ik snap het, slaap maar wat, ik maak je wakker als ze komen" ik knik en voel zijn armen om me heen gaan waarna ik in slaap val.

-

Ik word wakker gemaakt, ik open mijn ogen en kijk recht in de ogen van Harry. "Ze weten meer" zegt hij zacht. Ik knik en draai me naar de arts.

"We komen u vertellen dat hij-"

my new stepbrother // l s  ✓Où les histoires vivent. Découvrez maintenant