my new stepbrother // l s ✓

|009|

"Louis, je kunt het altijd gebruiken" hij kijkt me afwachtend aan.

Ik zucht. "Oke dan"

-

Louis.

We lopen de hut binnen en Harry zet alles klaar.

Ik heb mijn shirt net over mijn hoofd getrokken als Harry me tegen de muur aanduwt. Hij houd mijn handen tegen de muur aangedrukt met zijn grote handen. Zijn gezicht is gevaarlijk dichtbij.

"Je maakt me gek Louis" hijgt hij. Zijn adem tegen mijn huid stuurt een rilling over mijn rug. Hij bijt op zijn lippiercing en kijkt van mijn ogen naar mijn lippen waarna zijn lippen met volle vaart naar die van mij vliegen. Ik ga mee in de zoen. Hij gaat met zijn tong over mijn onderlip om toestemming te vragen. Ik open mijn mond waarna onze tongen een vurig spel spelen.

Na een tijdje laat hij los. "Dat was-"

"Geweldig" vult hij me aan. Zijn ogen verlaten die van mij niet.

Ik glimlach en kijk blozend weg. Twee vingers onder mijn kin draaien mijn hoofd weer zijn kant op.

"Nu niet opeens verlegen worden he?" ik glimlach opnieuw.

Harry.

"H-hebben, je weet wel" zegt hij nerveus.

"Gooi het eruit" glimlach ik.

"Hebben we nu?" vraagt hij in één keer.

"Ja, als je het wilt?!" hij knikt.

"Dan hebben we" glimlach ik. Hij raakt voorzichtig mijn kuiltje aan en ik grinnik waarna hij snel zijn vinger wegtrekt en weer rood wordt. "Nee" Ik breng zijn vinger terug naar mijn kuiltje. "Ga door" nooit gedacht dat ik verliefd zou worden op een jongen. Het leek me een veel grotere verandering dan het eigenlijk is. Het is een ander geslacht maar daar houd het ook mee op. Jongens weten beter wat je fijn vind, en zo zijn er wel meer positieve kanten.

"Louis?" hij kijkt op.

"Mhm?"

"Heb je altijd al op jongens gevallen?"

"Ja, nouja, ik ontdekte het eigenlijk op mijn twaalfde" er rolt een traan over zijn wang. "Ik werd er heel erg mee gepest, ze zeiden dat ik zelfmoord moest plegen en vreselijke dingen, ze riepen ook elke dag homo en lachten me uit. En ze deden me pijn, heel veel pijn, fysiek en geestelijk" ik veeg zijn tranen weg en trek zijn hoofd tegen mijn borst aan.

"Ik ben er nu oke? Ik zal al die mensen van je afslaan, letterlijk" hij kijkt op en glimlacht waterig.

"Ben jij het eigenlijk al altijd geweest?" vraagt hij.

"Nee, ik was gewoon hetero tot ik jou zag" hij bloost, zijn armen hebben mijn rug niet verlaten.

"Gaan we dit aan onze ouders vertellen?" vraagt hij zacht. Shit, daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. Hoe zouden ze het vinden?

"Ik weet het niet" zucht ik. "Wil jij dat?" hij knikt.

"Maar ik kan wel op je wachten? Ik snap dat het nu moeilijk voor je is" glimlacht hij verlegen.

"Mijn vader valt nu ook op mannen en hij is een vreselijke man, ik wil niet zoals hem worden" ik houd mijn tranen in. Ik moet sterk zijn, voor Louis.

"Ben je ook niet, ik heb hem nooit gekend maar jij bent sowieso beter" glimlacht hij. Ik heb hem niet vaak zien glimlachen, maar als ik het zie is het één van de mooiste momenten van mijn leven. De manier waarop zijn lippen omhoog krullen en zijn ogen stralen..

-

YASS LARRY'S EERSTE ZOEN WOOP WOOP

-SORRY VOOR DE LATE UPDATE MN IPAD WAS EEN BÏTCH-