my new stepbrother // l s ✓

|033|

"Weet je nog? Die ene keer dat ik zei dat ik je nooit meer liet gaan?" vraagt hij met een trillende stem.

"Sorry dat ik mijn belofte heb gebroken"

-

Louis.

Liam stopt de auto. "We zijn er" glimlacht hij.

Ik knik en stap uit. "Waarom had je mij eigenlijk gekozen om naartoe te gaan?" vraagt hij.

"Je was de beste keuze, ik heb verder geen vrienden of familie waar ik naartoe kan"

Hij knikt. "We gaan er het beste van maken"

We lopen zijn huis binnen. "Bij mij of op de logeerkamer?" op de logeerkamer natuurlijk, ik ken hem amper.

"De logeerkamer" glimlach ik.

Hij knikt en pakt een tas van de grond. "Neem jij die andere mee?" ik knik en loop achter hem aan naar boven.

Het is een best mooie kamer, met bruine muren en een tweepersoons bed in het midden van de kamer. Er hangen ook een aantal schilderijen aan de muren.

"Vind je het mooi?" ik knik.

"Woon je hier alleen?" hij knikt.

"Mijn ouders werken verderop in het land en hebben dus een eigen appartement, ik wilde niet mee en ze vonden dat ik oud genoeg was om op mezelf te wonen" hopelijk blijft hij aardig doen, ook als Harry er niet bij is. Want anders heb ik helemaal niemand meer waar ik naartoe kan.

"Ik laat je wel even alleen, roep me als je iets nodig hebt" glimlacht hij en hij verlaat de kamer.

Ik pak mijn spullen uit. Ik leg mijn kleren netjes in de kast en maak mijn bed op waarna ik naar beneden loop. "Oja, en pak maar gewoon eten en drinken als je wilt" zegt hij als hij me ziet.

Ik voel mijn telefoon alweer trillen. Ik heb een berichtje van Harry.

'Gaat het?' ik glimlach en stuur een berichtje terug dat het goed gaat.

"Waar is de wc?"

Harry.

Fuck, ik mis hem nu al. Eerst waren we nog een nieuw gezin aan het opbouwen en nu zit ik hier alleen in dit grote huis. Ik zucht en trek mijn spijkerbroek aan, er valt iets uit. Ik raap het op, het is het nummer van dat meisje van wie haar vriend me in elkaar geslagen had.

-Lillian =)- staat erboven.

Zou ik haar bellen? Ik zit hier anders toch maar alleen als een huilbaby.

Ik toets haar nummer in en bel haar. "Met Lillian" hoor ik haar zachte stem.

"Uhh, hey ik ben die jongen met de bloedneus van die club" ze grinnikt.

"Heyy, waarom bel je me?"

"Ik vond je briefje en ik dacht; ik bel haar" ze lacht.

"Lekker droog..?"

"Harry"

"Oh, wacht ik verzin een shipname voor jou en je bloedneus" ik zucht.

"Uhmm, Blarry!" grinnikt ze.

"Ja, geweldig man!" ik glimlach.

"Ja, hè?" zegt ze trots.

"Kijk maar of je nog een keer langs wilt komen, je lijkt me wel grappig, ik stuur je mn adres wel. Ik moet nu gaan, doegg"

"Doeii" ik druk haar weg en zet de tv aan.

"The Fault In Our Stars, nu op DVD!" galmt de reclame door de kamer.

Serieus?!