"မဂၤလာပါ.. ယြဲမ္ယြဲမ့္မားမာ ထင္တယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ႔ဖူးတယ္ေလ"ဘိုးဘိုး႐ုံးခန္းထဲကေန ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာတဲ့
သူမရဲ႕ ထက္ျမတ္တဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ..မာန..မခံခ်င္စိတ္နဲ႔
ေဒါသေရာင္ေတြတလက္လက္..သူမေနာက္ကေကာင္မေလးကေတာ့
ဖိုင္ေတြတထပ္ႀကီးပိုက္ရင္း.မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့သူမကခဏရပ္ကာ
ၾကည့္တယ္..စိတ္႐ႈပ္ေထြးသလိုအမူအယာနဲ႔.."အာ..ဟုတ္သားပဲ..႐ူဟန္"
"Nae..luhan ပါ"
သူမကေတာက္ပစြာျပံဳးျပရင္း
ေနာက္ကေကာင္မေလးကိုလွည့္ေျပာတယ္.."Kimi ဌာနကိုဖုန္းဆက္ထားေပးပါ
ေ႐ွ႕ေနခ်ဳပ္နဲ႔ငါစကားေျပာခ်င္တယ္..
လိုအပ္ရင္အိမ္ျပာေတာ္ကိုဆက္သြယ္ရေအာင္
ႀကိဳးစားေပး"သူမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုထပ္ျပံဳးျပတယ္.
"ဒါနဲ႔ ဒီကိုဘာကိစၥရိွလို႔...မဟုတ္မလြဲေရာ
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆီကို?"အကဲခတ္သလိုေမးတဲ့သူမရဲ႕အၾကည့္စူးစူးေတြ
ေအာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေနရခက္လာတယ္..
ဒီလိုမ်ိဳးပံုစံနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုမသိေစခ်င္ဘူး.."အာ..ဒီတိုင္း "
ကြၽန္ေတာ့္စကားမဆံုးခင္ပဲ
ရံုးခန္းထဲကေန ကြၽန္ေတာ့Appaထြက္လာေလရဲ႕"ေရာက္ေနတာကိုမဝင္လာေသးပဲဘာလုပ္ေနတာလဲ
ဘိုးဘိုးမင္းကိုေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ"ဟက္..
ဒါက မေတြ႔ရတာၾကာတဲ့တစ္ဦးတည္းေသာသား
ကိုႏႈတ္ဆက္နည္းတမ်ိဳးလား..Appa ရဲ႕႐ွင္းလင္းတဲ့စကားတခြန္းမွာတင္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ပတ္သတ္မႈကို
သူမသတိျပဳမိသြားသေယာင္ဒါေပမယ့္..
ခုနကအျပံဳးနဲ႔ဆန္႔က်င္စြာမ်က္ႏွာက
ခက္ထန္သြားျပန္တယ္
ဘာလို႔မ်ားလဲ..
ကြၽန္ေတာ္စိတ္မသက္သာစြာေတြးမိတယ္..
သူမကြၽန္ေတာ့္ကိုဒီလိုအျမင္မၾကည္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး..
YOU ARE READING
Three hearts..Two loves..One destiny..
FanfictionA beautiful love triangle between.. ..