Έρωτας στους στίχους... [H.S. & X❤O]

~Κεφάλαιο 25ο~

Είμαι τόσο ενθουσιασμένη για σήμερα. Δυστυχώς δεν έφτασε ακόμα η μέρα να πάω στην Ελλάδα, αλλά σήμερα είναι Δευτέρα και θα πάω να αγοράσω αμάξι με τον Λούι. O Τζέισον μας ανέθεσε αρκετές υποχρεώσεις για σήμερα, αλλά δεν είναι τόσο κουραστικές, όσο χρονοβόρες. Πρέπει να παρευρεθούμε σε μια συνέντευξη και να υπογράψουμε τον νέο μας δίσκο στους θαυμαστές που θα βρίσκονται εκεί.

Φόρεσα στα γρήγορα ένα τζιν στενό παντελόνι, μια λευκή φούτερ και τα άσπρα μου σταράκια. Τα μαλλιά μου τα άφησα σγουρά, πήρα τη τσάντα μου, μπουφάν και κατέβηκα κάτω όπου με περίμενε ο Λούι.

«Καλημέρα αγάπη!»

«Καλημέρα Λου!» τον αγκάλιασα και βγήκαμε έξω.

Μπήκαμε στο αμάξι του και κατευθυνθήκαμε προς μια εταιρία αυτοκινήτων που είχε στο μυαλό του. Τον εμπιστεύτηκα και κάθισα ήσυχη στο κάθισμά μου ακούγοντας τη σιγανή μουσική να παίζει στο ραδιόφωνο. Δεν πέρασε πολύ ώρα και φτάσαμε στο μαγαζί. Βγήκαμε από το αμάξι, αλλά συνειδητοποιώντας σε ποια εταιρία με έφερε σταμάτησα απότομα το βήμα μου.

«Λου εδώ έχει πολύ ακριβά αυτοκίνητα! Ένα απλό αμάξι θέλω!»

«Πίστεψε με δεν είναι ακριβά για το τραπεζικό μας λογαριασμό!» μου έκλεισε το μάτι μπήκαμε μέσα.

Ο χώρος ήταν φωτεινός στις αποχρώσεις του γκρι και του άσπρου. Τα αυτοκίνητα ήταν τοποθετημένα σε κάθε μεριά του, το καθένα με τη δική του ομορφιά. Όλα τους γυάλιζαν, σε υπέροχες αποχρώσεις το καθένα. Άλλα σε μαύρο, άλλα σε άσπρο, άλλα κόκκινα και μπλε. Ήταν τόσο εντυπωσιακά και μεγαλόπρεπα. Σίγουρα δεν περίμενα ότι θα κατέληγα με ένα τέτοιο αμάξι κάποια μέρα. Ίσως με το αυτό που έχουν οι γονείς μου, αλλά σε καμία περίπτωση με ένα αυτής της κλάσης.

«Καλημέρα σας! Πως μπορώ να σας βοηθήσω;» ένας χαμογελαστός κύριος μας υποδέχτηκε. Φορούσε ένα μαύρο κοστούμι με περιποιημένα μαύρα μαλλιά ταιριάζοντας απόλυτα στο περιβάλλον εργασίας του.

«Καλημέρα σας! Θα θέλαμε να δούμε ένα αμάξι για τη κοπέλα!» ο Λούι με έδειξε στον κύριο και του χαμογέλασα ντροπαλά.

«Μα βέβαια, είστε η Δώρα και ο Λούι από τους ΧΟ! Χάρηκα πολύ, είμαι ο Ντέιβιντ Μπράουν!» συστηθήκαμε κι εμείς παρόλο που μας ήξερε και ξεκίνησε να μας δείχνει μερικά αμάξια.

Ήταν όλα τόσο όμορφα και τόσο ακριβά ταυτόχρονα για τα δικά μου δεδομένα, αλλά αφού έχω την οικονομική δυνατότητα θα πάρω αυτό που μου αρέσει. Το καθένα ήταν ξεχωριστό με κάθε τρόπο, άλλο είχε ωραίο χρώμα, άλλο είχε καλύτερη μηχανή, άλλο είχε πιο όμορφο εσωτερικό. Αλλά δεν μου έκανε κανένα το κλικ που αναζητάω. Για να πω την αλήθεια, δεν είχα τη καλύτερη γνώση για το λειτουργικό σύστημα του κάθε αμαξιού, γι' αυτό και έφερα τον Λούι μαζί μου. Εμένα με ενδιέφερε να βρω ένα όμορφο αμάξι, παρά το γεγονός ότι έπαιζε σημαντικό ρόλο και η μηχανή του.