Zombi Salgını (Düzenleniyor)

YABANCILAR

Gelen seslere doğru gitmeye başladık. Yaklaşmıştık.Boş bir alanda yaklaşık on veya on beş adam bir adamı öldürmüşlerdi. Asker veya polis gibiydiler. Hepsinin elinde silah vardı. Hatta bazılarında makinalı silah bile vardı." Bunları nerden bulmuşlardı ? Kimdi bunlar ? " diye geçirdim içimden. Resmen amerikan askeri gibi tam teçhizatlıydılar. Bazılarının üstünde çelik yelek dahi vardı.Ve ortada ölü vaziyette yatan adamda aynı şekilde onlar gibiydi. Büyük ihtimalle ihanet etti veya liderlerinin arasında bir sorun yaşandı ve öldürdüler. Ayda yayını çıkardı." Napıyorsun amınkoyim. " dercesine sinirli ve öfkeli bir şekilde yayı aldım elinden. Yayı almamla ses çıktı. Hepsi bu tarafa döndü.Şansımız yaver gitti ki bir kaç saniye sonra yanımızdan bir zombi geçti ve sesi onun çıkardıgını düşünerek liderleri oldugunu düşündügüm adam " Burada işimiz bitti. Toparlanın gidiyoruz. " dedi emri vaki bir şekilde. Adamlar gittikten sonra Ayda üstüme gelerek yayımı ver dedi. Babasının hediyesi oldugu icin biraz sinirlenmisti fakat ben dahada sinirlenmistim.Çünkü orada yapacagımız hiçbirşey yoktu. Kendimizi öldürtmekten başka.Çünkü adam zaten ölmüştü.Ve o da onlardandı.Hem birini öldürsen nolucak. Hadi bir tanesini daha öldürdün. Peki ya sonra ? Makinalı silahlara karşı okla , bıçaklarlamı karşılık vericez diye sinirli bir şekilde çıktım. Kemal , Ayda'ya dönerek o haklı dedi. Orada yapacagımız hiçbirşey yoktu. Ayda sinirli bir kızdı.
Belkide onu annesinin ve babasının kaybı böyle sinirli bir kişi haline getirmişti. Bilmiyordum.Fakat bunlardan daha önemlisi o adamlar kimdi ? Yanlarına gitsek acaba daha mı iyiydi ? Belki askerdiler ? Belki polistiler ? Belki bize yardım edebilirdiler diye düşünmeye başladım. Dünyada olanlara anlam veremiyordum. Eşyalarımızın oldugu yere gittik.Her taraf azılı katil doluyken nereye gidicektik ? diye düşünürken belkide bir kaç gün daha burada kalmamız daha iyi dedi Ahsen. Kemal ve Ayda'ya da sizce dercesine dönüp baktıktan ve hemfikir olduklarını anladıktan sonra bir tane sigara yakıp dün yattıgım agacın dibine oturarak yine masmavi gökyüzüne daldım. Hava kararmaya başlamıştı. Ayda yanıma gelerek " Özür dilerim. Yaptıgım aptalcaydı. " dedi. Başını omzuma koydu. Böyle bir durumda bile bana o kadar huzur veriyordu ki her şeyi unutuyordum. Kardeşler coktan uyumustu. Bizse Ayda'yla birer sigara ictikten sonra uyuya kaldık.