ISIRILDI

1K 75 13
                                    

Ev temizdi. Zombilerde öyle.Çitleri çıkarıp düzenli bir sekilde yere dizdik.O esnada agacların arkasından bir kac tane zombi cıktı. Komutan " Ben hallederim. " diyerek belinde ki palayı cıkararak onlara dogru yoneldi.Çitleri ve telleri bir kac git gelle araca tasımıstık. Etraf cok sessizdi.Bir kac kus cıvıltısından baska bir ses yoktu. Araca atladık.Ben yine sofor koltugundaydım. Aracı orman yolundan tekrar otobana cıkardık. Geldigimiz yoldan aynı sekilde tekrar dönüyorduk. Etraf yine terkedilmis araclarla doluydu. Birden aracın kontrolunu kaybettim. Arac saga dogru ormanlıgın icine daldı. Zorda olsa direksiyonu kontrol altına alarak aracı agaca carptırarak durdurmustum. Aracın önü tamamen duman olmustu." iyi misiniz ? " dedim. Komutansa coktan kızını kontrol etmeye baslamıstı. Aractan inerek arkaya dogru gittim. Lastik patlamıstı." Hay sansımızı sikeyim " diyerek lastige tekme attım." Ne yapıcaz ? " dedi komutanın kızı babasın dönerek." Yedek lastik yok mu ? " dedim umutsuz bir sekilde. Aldıgım cevapta aynı sekilde umutsuzdu " Maalesef. " dedi Komutan. Egilerek lastige baktım.Cam kırıgı girmisti. Camı cıkardım. Lastik tamamen assagı inmisti." Böyle devam edemeyiz. Aracı bırakmak zorundayız. " dedim." Peki ya çitler ne olucak ? " dedi Komutan." Bırakmak zorundayız. " dedim.O esnada aracın agaca carpma sesiyle etraftaki onlarca düzine zombi ormanlıgın icinden cıkarak üzerimize dogru gelmeye basladılar. Bizi paramparca edip kendi saflarına cekmek icin. Silahlarımızla ates etmeye basladık fakat cok yakınlardı. Bıcaklarımıza sarıldık. Sayıları cok fazlaydı. Geri geri giderek uzaklasmaya calısıyorduk fakat uzaklasırkende onları öldürmeyi bırakmıyorduk. Komutanın kızının ayagı takılarak yere düsmüstü. Zombilerse onun üzerine dogru yonelmisti. Ustune 2 tane zombi cıktı. Birine ben digeriniyse Komutan kafalarına bıcaklarımızı saplayarak öldürmüstük. Komutan kızını yerden kaldırarak arkamızdaki ormanlıga dogru kacmaya basladık.Az da olsa fark atmıstık fakat kızı durarak " Baba. " dedi titrek ve üzgün bir ses tonuyla. Arkamı döndügümdeyse Komutanın kızının kolunda kocaman diş izleri gördüm." Isırılmış " dedim gözlerimi diş izlerinden ayırmayarak.

Komutan her zaman ki sogukkanlılıgını artık kaybetmisti. Daha öncede dedigim gibi." Herkesin bir zayıf noktası vardır ve Komutanın ki ise kızıydı. " Komutan aceleli ve üzgün bir tavırla " Ne yapıcaz Selim ? Yardım et. " dedi ne kadar ne yapabilecegimi bilmesemde. Bilmiyorum diyemedim. Düsünmeye basladım.Ne yapılırdı ki ? Isırılmıştı.Ölücekti. Nasıl engel olabilirdim ki ? Sonra virüsün nasıl bulastıgı gelmisti aklıma. Ayda'dan ögrendigimle kan yoluyla bulasıyordu. Yani yeni ısırılmıstı ve suan virüs sadece kolunda dolasıyordu.Bir kac saat sonraysa virüs tüm vücudunda dolasıcaktı. Sonraysa digerlerinden olucaktı.Bu kanın gidisini durdurmak zorundaydık. Aklıma , ne kadar yapmayı istemesemde mecbur oldugumuz fikir geldi." Kolunu kesmeliyiz. " dedim. Kız gözlerini oldugundan fazlasıyla acmıs korkuyla bana bakıyordu." Virüsün vücuda gecmesini ancak böyle engelleyebiliriz. Aksi taktirde saatler icinde ölücek.Tek sansımız bu.Komutanım , eger kızının yasamasını istiyorsan buna izin vermek zorundasın " dedim. Koskoca Komutanın o esnada gözlerinin doldugunu gördüm. Komutan bile o kadar savas , ölü , vahset görmesine ragmen böyle bir durumda kendine hakim olamayıp aglayabiliyordu." Baska yolu yok mu ? " dedi Komutan ne kadar baska yolu olmadıgını bilsede." Sizde biliyorsunuz Komutanım.Tek sansımız bu. " dedim. Komutan kızına dönerek " Kızım , yasaman icin buna dayanmak zorundasın. Sadece bir kac saniyelik bir acı. Annenden sonra senide kaybedemem. Nolur bu acıyı bana bir kez daha yasatma. " dedi. Kızıysa sadece " Korkuyorum. " demekle yetindi." Korkma ben buradayım. " dedi elini sıkı sıkı tutarak." Komutanım geliyorlar. Elimizi cabuk tutmalıyız. " dedim zombileri göstererek. Komutanın ne kadar ici parcalanıyor olsada kızın kolunu tutarak " Yap. " dercesine bana baktı.Ben yapıcaktım. Düsünücek zaman yoktu. Zombiler git gide yaklasıyorlardı. Elime komutanın cokta keskin olmayan palasını alarak sıkı sıkı tutuyordum. Kız coktan aglamaya baslamıstı bile. Bense palayı sıkı sıkı tuttuktan sonra yukarı kaldırarak cok sert bir sekilde kızın koluna sapladım. Kopmamıstı.Yarısından cogu kopmustu fakat kopmamıstı. Kızsa deliler gibi cıglıklar atıyordu. Tekrar palayı kaldırarak bir kez daha vurdum.Bu sefer kopmustu kolu. Kızıysa babasının elini sıkı sıkı tutarak bagırıyordu.Üstündeki poları cıkararak kızının koluna sardı." Simdi ne yapıcaz ? " dedi Komutan.

Bilmiyordum. Virüsün vücuda girmesini engellemistik kolunu keserek fakat acele ve heyecandan kolunu kestikten sonra ne yapıcagımızı düsünenemimistik. Nasıl düsünmezdik ? Gözümüzün önünde kan kaybından ölücekti Asena. Zombiler ise gittikce yaklasıyorlardı. Suanda eve gitmemiz imkansızdı. Aracımızın lastigi patlamıstı hem bir aracımız olsa bile eve kadar dayanamazdı.En yakınımızda sehir vardı. Fakat sehirede yürüyerek gidersek dayanamazdı.Biz virüsten korumaya calısırken bu sefer kan kaybından gidicekti. Komutansa tekrar tekrar ne yapıcagımı bilmememe ragmen " Yardım et.Ne yapıcaz ? " diyordu.Hic birşey yoktu aklıma gelen. Etrafta bir sürü araba vardı fakat hicbiri calısmıyordu. Belki iclerinden biri calısıyordur. Buna emin degildik fakat o calısan aracı bulmak icin yine cok zaman kaybedicektik.Hem aracı bulmamız cok uzun sürücekti hem de bulunca yine eve yetistirmemiz Asena'yı imkansızdı. Belki virüsün bir panzehiri olsaydı bunlara gerek kalmazdı. Fakat panzehiri nasıl bulucaktık ki ? Tamam. Dünya üzerinde Kuduz ve HIV virüsleri icin panzehirler var fakat sadece onlar icin var. Yani o ikisi birlestiginde ortaya yer yüzünde daha önce hic görülmemis yeni bir virüs ortaya cıkıyor. Belki Kuduz ve HIV virüslerinin panzehirlerini karıstırarak panzehiri yapabilirdik. Tabi bu cok düsük bir ihtimal. Fakat hesaba katmadıgımız baska bir şey var.Oda adını bile bilmedigimiz ücüncü virüs." Düsün... Düsün... " defalarca söylüyordum bunları icimden. Sonunda bulmustum. Kızsa coktan acıdan ve kan kaybından bayılmıstı. Komutansa artık kendini bırakarak aglamaya baslamıstı arkasından gelen zombileri zerre umursamayarak." Buldum. " dedim Komutanın omzuna dokunarak." Nasıl ? " dercesine gözyaslarının arkasındaki o büyük gözleriyle umutsuz bir sekilde bana baktı.Bir kac hafta önce Aydayla beraber erzak bulmak icin sehre inmistik. Komutanın bizi bulmadan bir kac saat öncesi. Sehre kadar arabayla gelip aracı sehrin yukarısında ki tepeye part etmistik. Bunları komutana anlattım. Komutan kızını kucaklayarak " Ne tarafta ? " dedi. Sehri göstererek " En fazla on dakika yol var.

Zombi Salgını (Düzenleniyor) Where stories live. Discover now