Zombi Salgını (Düzenleniyor)

Ayhan ?

*

Turgay bize yolu gösterdi ve geçip oturmaya başladık . " Arkadaşımızı gördünüz mü onu çok merak ettik , lütfen sizdeyse bir şey söyleyin" dedi ağlamak lı bir sesle Savaş . Turgay adeta bir robot gibi " Ben hiç bir şey bilmiyorum , o geldiği zaman kendisine sorabilirsiniz " . dedi ve istemsizce 4 ümüz de birbirimize baktık , kafamın içi yine bir düşünce salonu olmuş çıkmıştı . O dediği kimdi ? Az önce bizimle konuşan kadın mıydı yoksa başka birisi ya da birileri mi vardı . " Silahlarımız ve sırt çantalarımız nerede ? " , " Giderken onlara ihtiyacımız olacak " dedi Komutan . Evet oldukça haklıydı , elimizde hiç bir şey olmadan ne yapabilirdik ki . Ayak sesleri gelmeye başladığı sırada Turgay oturduğu yerden kalkmış ve ayakta beklemeye başlamıştı . Bu gelecek kişi bu kadar önemli birisi miydi ? Kimdi bu böyle diye düşünürken kapının kolu çevrilmiş , kafamızda ki milyonlarca sorunun yanıtı anında cevaplanmıştı .

*

Odanın kapısından giren kişi epey bir şaşırmama sebep olmuştu . "Siz" dedi ve devam etti . "Siz bize yardım eden grupsunuz". Karşımda duran , herkesin bekledi kişi Ayhan'dan başkası değildi . Grubu ile büyük bir çatışmada iken hayatlarını kurtardığımız için hemen tanıdı bizi . "Evet biziz" diyerek söze girdim . Gülümseyerek " Ne işiniz var buralarda , nasıl yolunuz düştü buralara " dedi . Savaş şaşkın bakışlarla bizi izlerken Komutan söze girerek " Bir arkadaşımızı arıyoruz adı Ece , buralarda hiç gördünüz mü ?"diye sordu . Ayhan boş bakışlarla Komutan'a bakıyordu . Bana dönerek " Şu sevgilim diyerek tanıttığın kız mı ?" dediği sırada Savaş lafa atlayarak "Hayır o değil , sarışın boyu 1.70 civarı zayıf bir kız" dedi . Ayhan ağzını açacağı sırada kapı sertçe kapatılarak dikkatimizi o tarafa çekmeyi başarmıştı . Hep birlikte arkamızı döndüğümüz sırada olabildiğince ince bir ses "Pardonn" dedi nazik bir şekilde . Ayhan diz çökerek "Kızım , ne işin var burada " diyerek küçük kızı kucağına aldı . Herkes birbirine bakarak ne olduğunu anlamaya çalışırken en çok kafası karışan yine ben olmuştum , Ayhan bizim şaşkın halimize bakarak bir kahkaha attı ve "Kızım olduğunu söylemedim değil mi size" dedi . Hayır anlamında kafamı salladım . "Bu kızım buse" dedi Ayhan . Küçük kız Komutan'ın üstüne başına bulaşan kanlardan korkmuş olacaktı ki korkulu gözlerle Komutan'a bakıyordu . Ayhan kızını Turgay'a vererek üst kata çıkarmasını söyledi , Turgay tek kelime etmeden sadece başıyla onaylayarak Busenin elinden tutup üst kata çıkmaya başladılar . Ayhan yukarı çıkan kızının arkasından bakmayı bırakıp bize döndüğü sırada "Maalesef dediğiniz arkadaşı görmedim , fakat buradaki adamlardan birkaçına söyleyerek aratabilirim " dedi . Savaş kafasını öne eğmiş tamamen ümidi kesmişti , kafasını hafif de olsa kaldırarak "Bizimle dışarıdayken sadece sesi gelen kadın , belki tanıyoruzdur dedi . O bilemezmi ki " diyerek ümitli gözlerle Ayhan'a baktı . "O kadın yardımcımdır , benden sonra en yetkili kişi o dur . Kusura bakmayın sizin adınıza üzüldüm cidden ama benim bilmediğim bir şeyi o hiç bilemez " dedi . Savaş ümitsizce kafasını öne eğerek yavaşça koltuğa oturdu . Bir kaç gün misafirimiz olun " dedi Ayhan içten bir sesle . Aklıma ilk gelen şey Ayda oldu , hayır anlamında kafamı salladım . Benim ardımdan Komutan söze girerek "Çok isterdik ama acelemiz var" diyerek Ece'ye olan üzüntüsünden dolayı derin bir iç geçirdi . Ayhan "Peki o zaman , Ece konusuna geldiğimizde bir kaç ekip yollarım bu çevreyi iyice tararlar" dedi . Savaş kafasını kaldırıp minnet dolu gözlerle Ayhan'a bakıyordu . Sanırım Ece kaybolduğundan beri az da olsa ilk defa iyi bir haber almıştı . 5 - 10 dakika daha konuşup kalkmak için kararlaştık . Eşyalarımızı bize getiren Turgay olmuştu iri yarı vücudunun altından ufak bir gülümseme ile uğurladı bizi . Tekrardan 4 kişi yollara düştük , Ece'yi bulamamıza üzülüyordum fakat Ayhan'ın arayacak olmasına sevinmiştim . Uzun bir yürüyüşün ardından Ayda'yı ne kadar özlediğimi uzaktan görünen evi gördüğüm sırada fark etmiştim . 

Bahçe kapısını açtığım da karşımda oluşan manzara gözlerimin küçülmesine , hayrete düşmeme neden olmuştu . Hayallerimi süsleyen o manzara şu an hemen önümdeydi . Ayda bebeği kucağına alıp gözlerimin içine bakarak bana yaklaşıyordu , Ayda'ya aşık olduğum zamandan beri şu lanet dünyadaki tek güzel düşüncem tek güzel hayalimdi bu . Bizim geldiğimizi camdan görüp aşağı inmişti , bebeği Ali'ye verip sım sıkı sarıldı bana . Kokusunu şu dünyada hiç bir şeye değişmezdim . Biz sarılırken diğerleri de içeri giriyorlardı , biraz öylece durup hasret giderdik . Çok uzun zaman ayrı kalmasak bile oldukça fazla özlemiştim Ayda'mı . Beraber içeri geçip koltuğa oturdum , Ayda ise mutfağa yemek hazırlamaya gitmişti . Komutan kafasını ellerinin arasına alan Savaşı teselli etmeye uğraşıyordu , Ali ise bebeği kucağından bırakmamış öylece donmuş kalmış bebeği izliyordu . Uzun süre Ali'nin bebeğe bakmasını izledim daha sonra dayanamayıp "Çok seviyorsun herhalde" dedim . Ali uyurken suratına su çarpılmış da zorla kaldırılmış gibi yerinden sıçradı hafifçe , sersemlemiş bir şekilde suratıma bakarak "Evet severim , her ne kadar ağlamasına dayanamasam da bu haldeyken karşı koyamam bebeklere" dedi gözlerini ayırmadan . Yemeği beklerken gözlerim kapanmış uyuya kalmıştım günlerdir doğru dürüst uyuyamıyordum . Ani bir şekilde dürtülerek uyandım , dürten kişi parmağını böbreklerime kadar batırıyor gibi geliyordu , canım yanmaya başlamıştı fakat uykudan gözlerimi açamıyordum . "Hadi kalksana ya uykucu, aç şu gözlerini" diyerek sesinin yükseldiğini anladığımda Ayda olduğunu anladım ve zor da olsa gözlerimi açtım . 2 Aydır uyumuş ta gözlerimi şimdi açıyormuşcasına zorlandım . Diğerlerini sorduğumda saf saf suratıma bakıp "Onlar yemeklerini çoktan yediler, şimdi de depoda ki jeneratörü çalıştırmaya uğraşıyorlar " dedi . "Jeneratör mü ?" dedim gözlerim birden açılmış şaşırmıştım . Evet anlamında kafasını salladı ve "Hadi yemeğini ye sonra sende yardım etmeye git" dedi . Karnım o kadar çok acıkmıştı ki cevap vermeden yemeğe başladım . Daha 2. kaşığı ağzıma götürürken alt kattan bir patlama sesi duyuldu . Mutfakta sebzeleri doğrayan Ayda ile göz göze geldik . İkimizde şaşkın şaşkın birbirimize baktık . Ne olmuştu ki ?